2025-12-22
Blog Page 128

EAEko Gizarte Ekimeneko ikastetxeetako patronalek greba amaierako akordioa betetzeko oztopoak jartzen jarraitzen dute soldata edota enpleguan

Azken hilabeteetako ekintza eta mobilizazioei esker materia batzuk, lanaldi murrizketak eta Lanbide Heziketako konpentsazioa kasu, betetzen hasteko konpromisoa hartu zuten atzoko mahaian. Gainerako materietan, esaterako soldatetan, akordioa betearazteko bide juridikoari ekingo diogu.

Atzo, EAEko Gizarte Ekimeneko ikastetxeetako negoziazio mahaia bildu zen. Greba amaierako akordioa otsailaren 5ean sinatu zenetik, sindikatuon ekimenez gauzatzen den zazpigarren bilera da.

Bilera hauetan guztietan, Kristau Eskolak eta AICE-IZEA patronalek akordioaren aplikazioa atzeratzeko eta akordioa adostutako terminoetan ez betetzeko asmoak utzi dituzte agerian. Ondorioz sindikatuok egoera publikoki salatu, mobilizazioak bultzatu eta akordioa betearazteko bide juridikoa aztertzeari ekin behar izan diogu.

Atzo, azken hilabeteetan sindikatuok, ikastetxeetako ordezkariek eta langileek gauzatutako ekintza eta mobilizazioei esker materia batzuk aplikatzen hasteko konpromisoa hartu dute patronalek. Horrela adostutako lanaldi murrizketak eta Lanbide Heziketako jardunaldi irregularraren konpentsazioa 2023-2024 ikasturtean aplikatzen hasiko dira, nahiz eta sindikatuok defendatu dugun parametrotan ez izan.

Soldaten inguruan adostutako igoerak jasotzen dituzten soldata taulak Jaurlaritzaren onespenaren eta finantzaketaren menpekotasunari lotuta aurkezten jarraitzen dute eta tamalez, 2024rako adostutako igoeren araberako ordainketak egiten hasteko data bat finkatu gabe.

Aldi berean akordioan jasotako edukiak Lan Hitzarmen berrian adostutako baldintzetan txertatuko dituen erredakzio oso bat aukeztu gabe jarraitzen dute.

Enpleguan birkokapen araudia hitzarmenean txertatzeko eta kalte ordainak eta aintzinatasuna aitortzeko araubide berria zalantzan jartzen jarraitzen dute eta irakasleentzat adostutako eskola orduen murrizketa hitzarmeneko artikulatuan txertatzeko oztopoak jartzen.

Hau horrela, sindikatuok jada betearazpen epea daukaten gaiak epaitegietara eramateko aukera aztertuko dute hurrengo egunetan, 2024rako adostutako soldata taulen araberako ordainketak kasu.

Bestalde, patronalei ekainaren 19an izango den hurrengo bilerarako hitzarmenaren erredakzio proposamen oso bat aurkezteko galdegin diete. Aurkezten duten erredakzio proposamena sinatutako akordioak jasotzen dituen baldintzak jasoko ez balitu eman beharreko urratsak aztertuko dituzte.

Kanakyar herriari elkartasuna adierazi diogu bertako askapen mugimenduko ordezkariekin izandako bileran

Igor Arroyo koordinatzaile orokorrak, Argitxu Dufau Ipar Euskal Herriko arduradunak eta Koldo Saenz Nazioarteko idazkariak osatutako LAB sindikatuaren ordezkaritza bat FLNKSeko (Kanakyako Nazio Askapen Mugimendu Sozialista) ordezkaritza batekin bildu da gaur Donostian. Kanakyatik etorritako ordezkaritza FLNKSeko exekutiboko kide eta Kanakyako gobernuko kanpo aferen arduraduna den Mickael Forrestek eta FLNKS-eko exekutiboko kide nahiz Batasun Kaledoniarreko Komisario Orokor ondokoa den David Wanabo-k osatu dute.

Kanakyako ordezkaritzak Frantziako estatuaren kolonia honetan bizi den gatazka egoeraren berri eman digu, eta Macronek kolonizazioa betikotzeko helburuarekin hautesle-errolda erreformatzeko planteatu duen lege proposamena salatu du. LABetik Kanakyako herriak libre eta demokratikoki erreferendum baten bitartez etorkizuna erabaki eta deskolonizazio prozesua bururaino eramateko duen eskubideari elkartasuna berretsi diogu, eta sindikalgintzatik gure esku dagoen guztia egiteko borondatea berretsi diogu Kanakyako ordezkaritzari. Norabide horretan, Foro Sindikal Soberanistak ateratako adierazpena eta Munduko Federazio sindikalak publiko egindako agiria eman dizkiegu eta esparru horietan eragiten jarraitzeko borondatea adierazi diegu.

Pentsio sistema publiko propioaren norabidean eginiko proposamena jendaurrean aurkeztu dugu Iruñean

LAB sindikatuaren Haritik argitalpenaren ale berrian, pentsio sistema publiko eta propio baterako gure proposamena bildu dugu, hiru zutabe nagusi dituena: zaintzagatiko pentsioa, trantsizioa bideratzeko sistema osagarri publiko, unibertsal eta birbanatzailea eratzea eta Gizarte Segurantzaren arloko eskumen osoa keskuratzea. Gaur Iruñean, proposamen hori Nafarroako zenbait eragile sozial eta politikori aurkeztu diegu, Amanda Verrone politika publikoen azterketarako arduradunaren eta LABeko bozeramaile Imanol Karreraren eskutik.

Karrerak nabarmendu duenez, Nafarroa Garaian pentsiodunen %38,9k 1.134 euroko pentsioa (edo baxuagoa) jasotzen du. “Oraingo pentsio sistemak ez die oraingo pentsiodunei bizimodu duinik bermatzen”, ondorioztatu du Karrerak. “Eredua ahultzen ari da, eta pribatizatzen -batak bestea eragiten baitu-, eta ezberdintasun sozialak sortzen ditu. Horregatik, nahitaezkoa da bertako pentsio sistema publikoa sortzea. Premiazkoa da. Baina baita egingarria ere, teknikoki eta legalki. Hartara, Maria Txibite lehendakariari eskatzen diogu ez dadila autokonplazentzian erori eta anbizioz joka dezala Nafarroako pentsiodun guztien bizitzak duintze aldera”.

LABeko eledunaren hitzetan, pentsio duina bermatzeko benetako alternatiba bakarra hemen lan egiten duenak lurraldean bete-betean kotizatzea eta aberastasuna sistema publiko indartsu eta sendo baten bidez banatzea da. “Eta hori soilik izanen da posible Nafarroan sistema propio baterantz aurrera egiten badugu”, gaineratu du.

Ildo horretan, LABen proposamenaren neurri nagusietako bat da zaintzagatiko konpentsazio pentsioa sortzea, nolabait alarguntasun pentsioa ordezkatuko lukeena, kotizatzeko eskubidea ukatua izan duten emakumeekin gizarteak duen zor patriarkala ordaintzeko. Bertze neurri bat litzateke Nafarroako langileen egoera sozioekonomikora egokitutako gutxieneko pentsio kopurua hemen zehaztu ahal izateko Gizarte Segurantzaren eskumenak eskuratzea, bertako oinarrizko legeria garatuz eta aurrekontu publikoen bidez finantzatuz. Eta hori guztia enpleguari lotutako sistema osagarri publiko, unibertsal eta birbanatzaile bat bultzatzeko, kapitalizazio eta espekulazio-irizpideetara lotua egonen ez dena eta egungo eredu osagarri pribatua ordezkatuko duena.

Pentsio sistema publiko eta propioa

Politika publikoen azterketarako arduradun Amanda Verronek esplikatu duenez, Haritik argitalpenean jasotako azterketa hori LAB sindikatuak Euskal Herrirako pentsio sistema publiko eta propioa eratzeko egindako ekarpena da. LABen Programa Sozioekonomikoan marraztutako norabidean kokatutako analisiak, hausnarketak eta proposamenak biltzen ditu txostenak. Haritik txostenaren lehen zatian, Verronek aipatu duenez, lehen aldiz aurkeztu da pentsioen mapa nazionala, “gure lurraldean ezarritako bi pentsio sistemen izaera pribatizatzailea” azpimarratuz. Hego Euskal Herrian, 200.000 pentsiodunek baino gehiagok 1.080 eurotik beherako diru sarrerak dituztela nabarmendu du. Bada, horien artean, ia %70 emakumeak dira. Pentsiodun guztien artean, %10 soilik da pluripentsioduna. Hauetatik %80, ordea emakumeak dira, zaintza-lana ez aitortzearen ondorioz.

Bigarren kapitulua, berriz, zahartzarora iristean egungo pentsio eredu horiek langileengan duten eraginaren erradiografia da. Hego Euskal Herrian, generoagatiko soldata-arrakala %21 baino handiagoa den bitartean, pentsioetan genero-arrakala %38 baino handiagoa da. Horrek erran nahi du gizon pentsiodunek emakumeek baino 517 euro gehiago kobratzen dutela hilean, batez beste. “Indarrean dauden pentsio sistemek ez digute bizitza duin baterako bermerik eskaintzen. Erreformaz erreforma, pentsio-sistema publikoa ahulduz doa sistema pribatuaren mesedetan, langileen arteko desberdintasunak areagotuz, bereziki, genero-arrakala”.

Askatasun sindikala defendatu dugu gure jarduna oztopatzeko saiakeren aurrean

11 langile baino gutxiagoko enpresa oso txikietako hauteskunde sindikalak (TPE deitzen ditugunak) 2024ko azaroaren 25etik abenduaren 9ra iraganen dira Ipar Euskal Herrian.

Guk, LAB sindikatuak, Bretaniako SLB eta Korsikako STC sindikatuek, gure hautagaitzak aurkeztu ditugu eta guztiak Lan Zuzendaritza Nagusiak (DGT) onartu ditu. Baliozkotze hori gure estatutuak eta kontuak egiaztatu ondoren egin da, eta 2024ko martxoaren 13ko erabaki batean finkatua.

Joan den maiatzaren 6an, LAB, SLB eta STC sindikatuok Parisko Auzitegi Judizialean ginen, CGT-FOk gure hautagaitzaren aurka aurkeztutako errekurtsoen ondorioz.

Hain zuzen, FO sindikatuari egokia iduritu zaio epaitegietara jotzea gure hautagaitzak zalantzan jartzeko eta, hartara, gure baztertzeko bozketatik.

Gure sindikatuek trabatzen dute

Sindikatu batzuek nahiago dute patronala handiaren jokoan aritu, langileen interesak defendatu ordez. 2012an SLBren aurkako eraso bat izan zen, 2016an berriz STC eta LABen aurkako bat. Ez da lehen aldia sindikatuek gure erakundeei eraso egiten dietela, eta zoritxarrez pentsa daiteke ez dela azkena izango.

Lan egiteko modu hori FOren diskurtsoen eta ustezko balioen kontra doa, hala nola demokraziaren, pluralismoaren eta elkartasunaren errespetua, langileen eskubideak eta interesak defendatzeko helburu bakarrarekin.

Sindikatuak, eta aldi hontan bereziki FO, edozertarako prest dira haien interesak eta ordezkaritza bermatzeko. FOk ez ditu hobekiago defendatu nahi TPEetako ordezkaririk gabeko langileak. FOk hauteskunde hauek erabiliko ditu elkarrizketa sozialaren dirua berreskuratzeko, bizirauteko ezinbestekoa zaiolako.

Botere-goseak erabat ahantzarazi dizkie konstituzio-printzipio handiak eta OIT edo Lanaren Nazioarteko Erakundearen 87. Hitzarmena, batez ere, bakoitzak bere hautuzko sindikatuari afiliatzeko eskubidea, bakoitzak aukeratutako antolaketaren arabera sindikatu gisa eratzeko eskubidea, autonomiarako eta sindikatu-aniztasunerako eskubidea.

Gure erakunde sindikalei eta militanteei eraso egitean, FOk langile guztiak erasotzen ditu, eta, beraz, sindikalismoari oro har. FO, hurrengo hauteskundeetan, langileei, LAB, SLB edo STC bozkatzeko eskubidea kentzen saiatzen da. Gure sindikatuak etengabe ari dira garatzen, eta, gaur egun, Parisko zentral sindikal handien benetako alternatiba sindikala gara.

Maiatzaren 24an Parisko Auzitegi Judizialeko epaileek erabakia hartu zuten. Zoritxarrez, lehenengo txanda juridiko honetan, STCk eta SLBk beren hautagai-zerrendak onartezinak zirela erran zuten, gurea mantentzen duten bitartean. FOk askatasun sindikalari aurre egiten dio, eta Parisko auzitegi judizialaren erabaki hori OITk onartutako oinarrizko eskubideen aurka doa. Erabaki-mota horrek zailtasunak ekar diezazkieke sindikatu guztiei, eta, bihar, egiturek ezin izango lukete sindikatu bat izatea aldarrikatu. Horrela, FO langileen interesen aurka doa.

Frantziako Gobernuaren erreformek langileen interesak eta eskubideak kaltetzen dituzte. Senatuak greba-eskubidea murriztu nahi du, beraz gure eskubideak guttitu.

Azken egunetan, frantses gobernuak bere hamaikagarren erreforma indarrean pasa du langabeziari buruz, lanik gabe dauden langileak ziblatuz. FOk ez al du besterik egiteko? Bere lehentasuna beste sindikatu batzuen kontra egitea da, hala nola Bretainiako SLBri,
Korsikako STCri eta Euskal Herriko LABi. CGT-FOren praktikak onartezinak dira eta salatzen ditugu. Eta jakinarazten dugu ez garela geldirik egonen.

LABek irabazirik pozten bagira, gure lagun korsoek eta bretoiek gure eskubide berberak ez izatea, sindikatu handien eskubide berberak, onartezina zaigu. Antolatzen segituko dugu, existitzen segituko dugu, prozedura honen bukaera arte segituko dugu. Bigarren txanda juridikoa hurrengo egunetan egin beharko da, kasazioan.

Horrek denbora eta dirua kostatuko die STCko eta SLBko afiliatu diren sindikalista askori, baita LABekoei ere, baina zapaldu nahi gaituzten prozedura guztiei aurre eginen diegu. Ez dugu amor emanen!

FOk ez du bozkatzaileei bozka hori lapurtzeko eskubiderik. Bakoitzak aukeratuko du zein sindikaturi eman nahi dion konfiantza bere ordezkatzeko.

Langile guziak eraso honen salatzera deitzen ditugu eta dei egiten diegu LAB, STC eta SLB sustengatzera, eta gure alde bozkatzera masiboki hurrengo TPE hauteskundeetan.

Ekintza sindikal antirrazista faxismoaren eta eskuin muturraren aurka

Maiatzaren 24an eta 25ean, Etxeko eta Zaintzako Langileen Atal Sindikalak eta LAB sindikatuko Idazkaritza Antirrazistak “Arrazismoa eta eskuin muturra lan mundutik borrokatuz” jardunaldietan parte hartu genuen, Bartzelonan. UCFR UniĂłn contra el fascismo y el racismo elkarteak eta Desparekotasunen Institutuak antolatu zituzten jardunaldiok.

Oso espazio aberasgarria izan zen, eta eremu horretan erreferentzia diren lankideak egon ziren. Riz Husseinek, Britainia Handiko TUC Trade Union Congres-eko Arrazakeriaren Aurkako Politiken arduradunak, sindikalismoaren esperientziari eta arrazakeriaren eta eskuin muturraren aurkako borrokari buruzko ponentzia bat egin zuen, sindikatu britainiarren esperientziatik abiatuta, aitzindariak baitira zentzu horretan; izan ere, hainbat hamarkada daramatzate lanean sindikalismo antirrazistaren bueltan. Bestalde, Pastora Filigranak (abokatu laboralista, sindikalista, feminista eta arrazakeriaren aurkakoa, eta SAT Sindicato Andaluz de las y los y los trabajadores sindikatuko kidea), Salma Laghzaoui Al Bachirik (lan-arrazakeriako kasuen abokatua) eta Paula Rossok (SOS Racismo Catalunyakoa) hainbat tailer eskaini zituzten. Tailer horietan landu ziren gaien artean, honakoak: arrazakeriari lan-zuzenbidetik nola aurre egin, arrazakeriaren aurkako ikuspegia negoziazio kolektiboan nola indartu, eta enplegu-zentroetan arrazakeriaren errealitatea zein den eta horri nola aurre egin.

Sindikatu batzuen barruan hasia da sindikalismo antirrazista modu organikoan eta benetako borondate politikoarekin jorratzen, kitatzeke dagoen zor horri heltzeko asmoz.

Beraz, oso garrantzitsua da esperientziak gurutzatzea, hainbat praktika ezagutzea eta askotariko sindikatu eta erakundeetatik balizko artikulazioei buruz hausnartzea. Bide luzea dago egiteko, eta hobe da aliantzetatik abiatzea. Faxismo globalaren eta ultra eskuinaren aurrerabidearen aurrean, arrazakeriaren aurkako ekintza sindikala izan dadila langileen oinarrizko eskubideak defendatzeko antidotoa.

Indarkeria matxista lantokietako prebentzio planetan sartzeko eskatu dugu

Lan Osasuneko ebaluazioetan arrisku bezala identifikatu eta landua izan dadin, Osalan zein NOPLOIra eramango dugu proposamena.

Erasoen aurrean protokolo bat ezartzeaz harago, erasoa bera ekidingo duen prebentziorako sistema neurgarri bat ezartzeko eskatzen dugu LABen, eta sistema hori instituzioetan eta lantokietan aldarrikatuko dugu.

Indarkeria matxista sistema kapitalista heteropatriarkalaren tresna nagusietako bat da, emakumeak* eta genero-identitate disidenteak zapalduta mantentzeko. Lan-munduan indarkeria hori etengabe gertatzen da eta emakumeak*, askotan, babesik gabe aurkitzen dira; gainera, beste zapalkuntza batzuekin eta prekarietatearekin gurutzatzen da sarritan. Lantokiak indarkeria matxistarik gabeko gune seguru bihurtzeko baldintzak eskatzea lan sindikalaren ardatzetako bat izanik, lan osasunean eta prebentzio neurrietan ere fenomeno honek daukan inpaktua aintzat hartzearen garrantzia azpimarratu dute LABeko Lan Osasuneko arduradun Inko Iriartek eta Idazkaritza Feministako buru den Maddi Isasik gaur eginiko aurkezpenean.

Indarkeria matxista ezinbestean sartu beharko litzateke prebentzio planetan, eta gaia jorratu dadin eskatzen dugu, lan munduan prebentzioa nola landuko den zehazteko. Lan munduan indarkeria matxistaren prebentzioak ezin du borondate kontua izan, legezko betebeharra baizik. Hala, jada badagoen prebentzio sistemaren egituran txertatu beharko litzateke, modu integral eta sistematikoan. Prebentzioan, arrisku ebaluaketan zein babes neurrietan indarkeria matxistaren inpaktua identifikatu, aitortu eta kontuan hartu behar da.

Lanpostuen arrisku ebaluaketan, indarkeria matxista emakumeentzako* arrisku faktore bezala jaso behar da. Bai enpresaren barruan gertatzen denean, zein enpresatik kanpo gertatzen denean ere. Hori nola egin, alegia; nola neurtu, detektatu eta neurriak nola hartu zehaztu behar da kasu guztietan. Beraz, LABetik proposatzen dugu horretarako sistema oso bat garatu behar dela:

  • Prebentzioa, arriskuak ebaluatuz eta lehentasunak markatuz. Informazioa eta formazioa ere barnebildu behar dira; enpresetan sentsibilizazio eta formazio planak zehaztu. Bistan da, faktore psikosozialak paper garrantzitsua jokatzen duela eraso matxisten eremuan eta horien eraginean, beraz, faktore psikosozialak ere prebentzioaren atalean kontutan hartzekoak dira. Honek, prebentzio planean atal espezifikoa behar du.
  • Hartu beharreko babes neurriak zehaztuz: indarkeria matxistaren aurkako protokolo eraginkorrak garatu behar dira.
  • Urtero langileen osasuna ikuskatzerakoan, osasun zaintza deritzon zerbitzuan, zeina enpresak eskaini behar duen, indarkeria matxista kasuak edo zantzuak arakatzeko baliabideak integratu beharko dira.
  • Proposamen honek administrazioaren ikuskatzaileak formatuta egotea eskatzen du (baita prebentzio delegatuei ematen zaizkien formazioetan prestakuntza zehatza integratzea ere, besteak beste). Noski, lan ikuskaritzak behar hori asetzeko egitura propioa eta espezializatua behar du.

Beraz, zuzenean interpelatzen ditugu gobernuak, Osalanera eta NOPLOIra eramango dutelarik eskakizuna, irizpideak marka ditzaten enpresetan neurri hauen inplantazioa bultzatzeko.

CCC: 85 urteetako bilakaera zaborretara eta, ondorioz, 50 langile kalera

Urrutiko formakuntza eskaintzen duen CCC Donostia enpresan haserrea agerikoa da. Duela hiru urte, 1939an Donostian sortu eta 85 urteetan zehar Gipuzkoan errotuta egon den gure enpresa Grupo Crescendo deituriko inbertsio-funtsak xurgatu zuen. Geroztik, Donostiako lan-zentroaren hustutzea bizi izan dugu, oinarrizko sailak (ikasleari arreta, informatika, kontabilitatea, marketing-a eta arlo komertziala) Madrilera eraman baitituzte: 2020an bertan lan-zentro bat ireki zuten; hori bai, Donostiako CCC-ko lan esperientzia baliatuz eta irabaziak lortuz, hemen gauzatzen genituen gestioei esker.

Azken finean, enpresak bidali eta hedabide ezberdinetan publikaturiko agentzia-oharretan azaltzen denez, udara hasierarekin egungo lan-zentroa, historikoki urruneko irakaskuntzan erreferente izan dena, orain arteko bidetik deslotzen da, Langileen Estatutuko 40.2 artikuluan arautzen den mugikortasun geografiko prozedura bat abiatu eta 50 langile kalean utziz.

Egoera zailtzen du kaltetuetako askok Madrilera lekualdatu ezin izateak: egoera pertsonal ezberdinak egonda ere, agerikoa da 500km-tara norbera eta ingurukoak lekualdatu behar izatea astakeria bat dela. Batez ere, kontuan izanik langile gisa gu izan garela urteetan zehar egindako esfortzuagatik CCC Donostia zutik mantendu dugunok: enpresak aurrera egin ahal izateko, promesa faltsuak sinetsi izan ditugu eta, besteak beste, 12 urtez soldata-igoerarik gabe egon gara eta; are gehiago, lankideok ez kaleratzeko helburuarekin, gure nominak %30-ean murriztu izan dizkigute. Orain ordea, kale gorria da gure ordainsaria.

Bestalde, gure kezka adierazi nahi dugu enpresaren jarrerari dagokionez: txukuntasun legalez bai, baina gardentasun gutxirekin eman digute prozesuaren berri eta, hemendik aurrera, dugunarekin, negoziaketari fede onez aurre egin beharrean gaude, ahalik eta ondorio kaltegarri gutxien izan ditzan enpresak harturiko erabakiak gugan.

Atzera kontua martxan dago eta, horrexegatik, langileok mobilizazioen bitartez egoera sozializatzea erabaki dugu. Gonbidapena luzatzen dizuegu enpatiaz jokatu eta hemengo lanpostuen defentsa aldarrikatzeko.

MOBILIZAZIO egutegia:

  • Maiatzaren 27, 28 , 29, 30 eta 31n, ZUATZUKO egoitzaren parean elkarretaratzeak, 8:00etatik 9:30tara eta 16:00tatik 17:00tara.
  • Maiatzaren 31n, Udaletxearen aurrean (Alderdi Eder), elkarretaratzea arratsaldeko 18:00etan.

Bizkaiko ostalaritzan akordioa #LortuDugu: erronda hau beraien kontu!

Soldatak desizozteaz gain, sektoreko urraketak, iruzurrak eta gehiegikeriak oztopatzen dituen akordioa lortu du LABek. Sektore gutxitan gertatzen dira honetan adina irregulartasun eta iruzur; hori dela eta, hitzarmena baldintzak erregularizatzeko tresna izan behar da, eta hori izan da bere lehentasuna negoziazio honetan.

Bizkaiko ostalaritzako hitzarmena 2019az geroztik berritu gabe zegoen. 2020an, ELAk, CCOOk eta UGTk -sindikatu guztiek, LABek izan ezik- akordio bat sinatu zuten patronalarekin, soldatak izoztea onartzeko.

Joan den ikasturtean negoziazioari ekin zitzaion berriro, eta sindikatuek mobilizazio bateratuak hasi zituzten Frantziako Tourraren testuingurua aprobetxatuz. Ikasturte honetan bertan hainbat greba eta ekintza egin dira, eta gainerako sindikatuek mobilizazioak uztea erabaki dutenean, LABek bere kabuz mobilizatzen jarraitu du.

LABek egin du posible akordioa; izan ere, ordezkaritzaren gehiengoa ez badugu ere, gainerako sindikatuek ostalaritzako sektoreko hitzarmenaren alde egin duten apustua bigarren mailakoa izan da. Mobilizazioari dagokionez ez ezik, sektorearen prekarietatea mugatzeko proposamenak negoziazio-mahaira ekartzeko erantzukizunari dagokionez ere bai.

CCOOk eta UGTk, berriz, Estatuko hitzarmen espezifikoagoak sinatu dituzte, hainbat kolektibo Bizkaiko ostalaritzako hitzarmenetik atera eta prekaritatera kondenatzen dituztenak, hala nola Sukaldaritza Modernoko (janari azkarra zerbitzatzen duten kateei dagokiena) eta Estatuko Kolektibitateetako hitzarmenetara. ELAk, bere aldetik, sektoreko hitzarmenaren negoziazioa eta borroka puri-purian zegoela, enpresa-hitzarmenetarako negoziazioak ireki ditu plantilla indartsuenak dauden tokietan, eta gainerakoak alde batera utzi ditu. Non eta plantilla gehienak oso txikiak diren eta ordezkaritza sindikala lortzeko eta beren hobekuntzen alde borrokatzeko aukerarik ez duten sektore honetan. Horregatik, LABek Bizkaiko Ostalaritzaren sektoreko hitzarmenaren aldeko apustua egin du, sektoreko langile guztientzat baldintza duinak bermatzen dituen bakarra delako.

Akordioak azken urteetako KPIa berreskuratzea bermatzen du, maiatzetik soldatari aplikatuz, eta hurrengo urteetarako igoeretan KPIa zuzenean soldatan bertan (ez berrikuspenen bidez indarraldian edo indarraldiaren amaieran) bermatzen duen hitzarmen sektorial bakanetarikoa da.

Lanaldiari dagokionez, 4 orduko murrizketa lortu da, eta gutxieneko lanaldi bat ezartzen da aldizkako finko partzialentzat: astean 10 ordu kolektibitateetan eta egunean 4 ordu gainerako ostalaritzan. Orduak betetzen ez badira, soldata lanaldi horri dagokiona izango da.

LABen bereziki borrokatu gara hitzarmena langile gehiagoren aterkia izan dadin:

  • Sukaldaritza modernoa: 2022an CCOOk eta UGTk janari azkarreko kateetarako Estatu mailako hitzarmena sinatu zuten. Horrek ekarri zuen kate hauetan lanaldia igotzea eta soldata ia Lanbidearteko Gutxieneko Soldataren parera jaistea, gainerako baldintzak aipatu gabe. Hemen sartuta, Bizkaiko ostalaritzako hitzarmena aplika diezaieten bidea has daiteke.
  • Rider-ak: Hau izango da euren hitzarmena, eta gainera 60 euroko arrisku-plusa jasoko dute.
  • Kolektibitateak: Autonomia Erkidegoko Kolektibitateen Hitzarmen bat negoziatuz gero, honek lehentasuna izango luke Estatukoaren eta Bizkaiko Ostalaritzakoaren aurrean, jangeletako langileek beti aldarrikatu izan duten bezala.
  • Nahitaezko fitxaketa elektronikoa enpresa guztietan. Sektore honetan fitxaketa mitoa da oraindik, eta tranpekin egiten da. Fitxaketa-sistema elektronikoen bidez, aparteko orduen erabilera, gehiegizko lanaldiak, nahitaezko atsedenak eta abar errazago kontrola daitezke.
  • Aldizkako kontratu finkoak erregularizatzea, iruzurrak saihesteko, horien erabilera mugatzeko eta gutxieneko lanaldia igotzeko. Askotan iruzurrez erabiltzen dira, eta araurik ezak abusuak errazten ditu. Bada, halakoak erabil daitezkeen kasuak mugatzen ditu hitzarmenak, deialdia arautzen du, lanpostu huts arruntetarako lehentasunak, gutxieneko lanaldia ezarri…

Lanean jarraituko dugu Barakaldoko zerbitzu publikoak indartzeko akordioak lortzeko eta bertako udal-langileen lan-baldintzak hobetzeko

Barakaldoko Udaleko LABeko atal sindikalak udal aurrekontuen aurkako alegazio sorta aurkeztu du, baina gobernua osatzen duten bi alderdiek, EAJk eta PSEk, ez dituzte aintzat hartu. Alegazio horiek zuzenean lotuta daude zerbitzu publikoak mantentzearekin eta horiek aurrera ateratzen dituzten udal-langileen lan-baldintzekin.

Barakaldoko EAJk nahiago izan du atal sindikal honi izen ona kentzea LABek planteatzen dituen premiazko gaiei heltzea baino. Sindikatu honi aurrekontuari alegazioak aurkezteko legitimaziorik ez izatea aurpegiratzen dion EAJ hori bera da negoziazio-mahaian sindikatuekin lortu dituen akordioak behin eta berriz urratzen dituena. EAJ bera da osoko bilkuraren betebeharrak betetzen ez dituena, hala nola lanpostuen balorazioarena, udal langile gehienei eragiten diena; edota Garbiketa Zerbitzuko lankideei aldagela duina emateko betebeharra urratzen duena, sindikatu hau izanik udalarena den betebehar hori Lan Ikuskaritzari betearaztera eskatu behar diona.

Guztiz inkoherentea iruditzen zaigu udal gobernuak sindikatu honi alegazioak aurkezteko zilegitasun falta alegatzea, udalerriko edozein bizilagunek ez ezik, sindikatuok legez aitortuta daukagunean horretarako zilegitasuna.

Aurrekontuen negoziaziorik eza alboratzen duen udal-gobernuaren kasketa bat bezala ulertu behar dugu bere jarrera; behin-behinekotasuna % 8tik behera murrizteko partida espezifikorik ez izatea eta lege-eskakizun horren ondoriozko egonkortze-prozesuak burutzeko partida espezifikorik eza alde batera uzten dituena. Era berean, aurrekontu horiek ezkutatu egiten dute lanpostuen balorazioa ezartzeko partidarik ez dagoela. Aurrekontu horiek ez dute partida espezifikorik aurreikusten Udalaren II. Berdintasun Plana betetzeko, ez langileen Formakuntzarako, ez Clara Campoamor Kultur Etxea edota Herritarrentzako Arreta Zerbitzuaren (HAZ) bulegoak birgaitzeko, ez eta udaletxeko 1. solairua klimatizatzeko ere.

Argi eta garbi kritikatzen dugu udal-gobernu honek aurrekontuekin aurrera egin izana, ez baitu borondate politikorik udal-langileen ordezkariekin konpromisoak hartzeko. Udal aurrekontu horrek gabezia asko ditu eta hori nabarmendu nahi izan du LABek alegazioak aurkeztean.

Horregatik, LABetik udal-gobernuaren betebeharren aurrean erne egongo gara, gobernu-talde honek hartutako konpromisoen gainean duen arduraren gaineko kontrola gauzatuko dugu, eta lanean jarraituko dugu udal-langileen lan-baldintzak hobetzeko eta, batez ere, udalerri honetako zerbitzu publikoak indartzeko akordioak lortzeko.