2025-12-29
Blog Page 1238

Eragile sozial eta sindikalek etxe langileentzat lan eskubide duinak aldarrikatuko dituzte

Datorren astelehenean, hilak 29, eragile sozial eta sindikal ezberdinek deituta, LAB barne, elkarretaratzea egingo dute Lan Ikuskaritzak etxeko langileak zapaltzen dituzten agentziak ez dituela kontrolatu nahi salatzeko. Goizeko 11:00etan izango da mobilizazioa Bilboko Lan Ikuskaritzaren aurrean.

EMAKUMEAK EZ GARELAKO BIGARREN MAILAKO LANGILEAK, LAN ESKUBIDE DUINAK ETXE LANGILEENTZAT!!!

ATH-ELE, ASAMBLEA DE MUJERES DE BIZKAIA, ARGITAN, BERRI-OTXOAK, HARRESIAK APURTUZ, MUNDUKO EMAKUMEAK- MUJERES DEL MUNDO BABEL, SOS RACISMO, LA POSADA DE LOS ABRAZOS, FEMINISTALDE, MUJERES EN LA DIVERSIDAD, MUGARIK GABE, ELA, ESK, CGT/LKN,CNT, LAB, STEE-EILAS

"Los agentes sociales y sindicales firmantes queremos denunciar la pasividad de la Inspección de Trabajo para con las agencias de empleo de hogar. En noviembre pasado denunciamos a las agencias ASISPER y APUROS MAYSE por contratar trabajadoras internas en condiciones de explotación.

Ya hemos recibido el acta de inspección. No van a sancionarlas porque, según ellos, no tienen pruebas suficientes. Nosotras les hemos ofrecido grabaciones y testigos, pero no les sirven. Tampoco se han puesto en contacto con ninguna de las familias que han contratado los servicios con la agencias… y se siguen escudando en que el domicilio es inviolable para no investigar.

La pasividad de Inspección de Trabajo hace que las agencias actúen como les viene en gana sin tener miedo a ninguna sanción. No podemos olvidar la responsabilidad del Gobierno Vasco, que es de quién depende Inspección al no vigilar este organismo.

Reclamamos

– Que Inspección de Trabajo se deje de excusas e investige ya a estas dos agencias y a todas las demás, sin esperar a que haya denuncias.

– A LANBIDE, que se comporte como un servicio de empleo también en el trabajo de hogar como se lo exigió el Parlamento Vasco hace ya tres años. Así, las agencias perderían terreno.

– Y por supuesto, al Gobierno Vasco, que ponga los medios para que la Inspección de Trabajo y LANBIDE cumplan con su trabajo."

PARTE HARTU MOBILIZAZIOAN!!

 

 

 

LABek ekarpenak egingo dizkio Eusko Jaurlaritzak parlamentuan aurkeztuko duen planari

0

LABeko Industria Federazioak agerraldia eskaini du gaur Bilbon Euskal Herriko ehun industrialak bizi duen egoera kritikoaren adierazle diren hainbat enpresetako ordezkarirekin batera. Euskal Herriko industriaren defentsan erabaki politikoak hartu behar direla aldarrikatu du sindikatuak eta Eusko Jaurlaritzak parlamentuan aurkeztuko duen planari ekarpenak egingo dizkiola jakitera eman du.

Prentsaurrekoan besteak beste, guztira, 3.500 langilek lan egiten zuten Kider, Incoesa, Altalis, Mendiguren y Zarrauakoa, Grumal, Fagor taldea, Corrugados Azpeitiakoa, TS Fundiciones eta Laminaciones Arregui enpresetako ordezkariek hartu dute parte.

Enpresa gehienak medioetan aski entzunak izan dira euren borroka txalogarriagatik. Enpresa handiak dira, eta ondorioz eskualde mailan trakzio lana egiten dute enpresa ertain eta txikientzako. Enpresa hauen ixteek zeharkako ondorio larriak izan dituzte beste enpresetan eta Industria ehuna deuseztatzen ari dela salatu dute.

LABeko eta enpresetako ordezkariek enpresa itxiera bakoitzaren atzean drama sozial bat dagoela adierazi dute eta egungo ereduan ez direla beharko liratekeen enpresa guztiak salbatzen ere salatu dute.

LABen ustez eredu honetan edozein enpresa handi edo txiki jausi daiteke, edozein izanda estrategikoki proiektu horrek duen balio sozial eta ekonomikoa. Hau da, enpresak izan dezakeen balio soziala, enplegua adibidez, ez dio berme gehiagorik ematen enplegua mantentzeko. Eta espainiar legedia aplikatuz enpresa batek aurrera egiten duen ala ez bankuek eta enpresa handiek erabakitzen dutela salatu du. Beraien lotura gizartearekin eta egoera sozialarekin gero eta apalagoa bihurtuz.

Zentzu honetan LABek aldaketen beharra aldarrikatu du. Euskal Herrian hartutako erabaki politikoek ekarriko duten aldaketa gure eredu ekonomiko eta soziala mantentzeko.

Bi aukera daude sindikatuarentzat, Espainiaren atzetik jarraitu jakinda ez dagoela langileentzako alternatibarik eskema horretan (langabezia, enpresen itxierak, langileak gero eta pobreagoak…) edota bide propioari hasiera ematea adostasunak lortuz.

Bide horretan LABek Jaurlaritzari enpresari eta bankuen aurrean kokatu dadila eskatzen dio, ez orain arte bezala, lana eta lan baldintza egokiak eskatzen zituzten langileei elkartasuna besterik eman ez dionean.

Euskal Herriak sare industrial dibertsifikatua du, langile kualifikatuak ditu eta inoiz eduki dugun gazteriarik formatuena adierazi du prentsaurrekoan eta ezaugarri hauek oinarri, enplegu eta aberastasunaren banaketan oinarritutako eskaintza bat egiteko baldintzetan gaude azpimarratu du. Horretarako Euskal Herriak tresna propioak behar dituela aldarrikatu du, hemengo erabakietan oinarrituko dena eta estatuko erreforma zikloa atzean utziko duena.

Guzti honengatik, LABek Eusko Jaurlaritzak parlamentuan aurkeztuko duen planari ekarpenak egingo dizkiola iragarri du. LABek honela bere prestutasuna adierazi nahi du, Euskal Herria kokatzen den bidegurutze honetan, hainbat eztabaida estrategikoetan parte hartzeko langileei bide propioan oinarritutako alternatiba bermatzeko. Enpresen itxierei eta pobreziaren hedapenari aurre egiten dioten eztabaida estrategikoetan parte hartzeko prestutasuna adierazten du eta 5 ardatzetan kokatu ditu eztabaidarako oinarriak.

• Diru publikoa nola eta zertarako erabili behar den zehazteko.
• Sistema finantzero propio baten alde.
• Politika energetiko propio baten alde.
• Politika fiskal progresibo baten alde.
• Langileek eredu ekonomiko propio bat erabakitzeko eskubidearen alde.

Eztabaida hauei hasiera emateko borondate politikoa badago, LAB prest agertu da eta eztabaida politikorako datak jakin bezain pronto parlamentuko alderdi guztiei sindikatuaren ekarpenak pasako dizkiela adierazi du.

 

 

  

Ezintasunak dituzten pertsonentzako arreta zentruetako langileek ANAPeko sarrera blokeatu dute grebaren lehenengo egunean

Hilabete luzea lanuzteekin eman ondoren eta greba mugagabeko bidean, ezintasunak dituzten pertsonentzako arreta zentruetako langileek greba eguna izan zuten atzo. Grebaren helburua, beren sektoreko lan hitzarmenak bizi duen egoera desblokeatzea da.

Sektore honen berezitasunek, negoziazioa kasu honetan bikoitza izatea dakar: alde batetik Administrazioa dago, arlo honetara zenbat eta nola bideratu erabakitzen duena eta bestetik, zentruen kudeaketa zuzenaz arduratzen diren enpresa pribatuak ditugu (Aspace, Sar Quavitae eta Adacen), diru publikoaz baliatuz kudeaketa eramaten dutenak. Langileen ordezkaritzak urte terdi inguru darama lan hitzarmena negoziatzen, orain arteko hitzarmenak jasotzen dituen eskubideen bermea, soldata eguneraketak eta erreformaren aurkako hainbat klausula jaso nahi dituztelarik.
 

Enpresek ez dituzte proposamen hauek onartzen, ez dute inolako mugimendurik erakusten eta Administrazioak duen inplikazio faltaz probesten dira. Momentu honetan, Administrazioa eta enpresak ez dira ados jartzen ere ez eta bi bertsio kontrajarri eskaintzen dizkigute. Lan hitzarmen duin bat sinatzeko borondate ezatik haratago, Administrazioak luzatu omen dien diru bat jaso ez dutela adieraziz, hainbat deskuelge burutzen ari dira enpresak. Administrazioak bertsio hau ukatzen du, ordainketak bere osotasunean burutu dituela ziurtatuz.

Bitartean langileek, 4 urte daramatzate erosahalmenean galerak pairatzen, eta egun, ez dute lan hitzarmena aplikatua izango delaren bermerik.
Nafarroa osoan asanbladak burutu ondoren apirilean, mobilizazioetan pauso bat gehiago emateko erabakia hartu zuten, paroei bide eginez, eta gaur lehenengo greba egunera iritsi dira. Egoera ez konpontzekotan, mahai negoziatzailean blokeoari irtenbidea eman ezean, greba mugagabean hasiko dira hurrengo maiatzaren lehenean.
 

 

 

LAB: “Euskal langileen inplikazioa, bultzada eta sostengua ezinbestekoa da nazio gisa ditugun erronkei aurre egiteko”

0

LABek bat egiten du Independentistak Sareak Iruñean antolatutako manifestazio eta ekimenekin eta dei egiten die euskal langileei bertan parte har dezaten.

Euskal Herriaren etorkizunarentzat erabakigarriak diren eztabaidak irekita diren honetan ospatuko dugu 2014ko Aberri Eguna. Erabakitzeko eskubidea eztabaida politiko eta sozialaren erdigunean dago Nazioartean: Irlanda, Groenlandia, Flandria, Eskozia, Catalunya… Estaturik gabeko Herrien nazio askapen prozesuak indarrean dira. Finantza egiturak, elite kapitalistak, multinazionalak…. Boterea pilatzen jarraitzen duten bitartean, herrien burujabetza politiko, ekonomiko eta soziala gero eta beharrezkoagoa izaten ari da.

Euskal Herrian langileon egoera geroz larriagoa da. Aurten, iaz baino okerragoa. Langabezia tasa bataz-beste %15az gaindikoa da; lana duten 10 langiletik 2 pobrezia egoeran daude, eta 10 langiletik 4 (lana izan ala ez) txiroak dira. Sistema publikoa gero eta ahulago dago, babes soziala gero eta mugatuagoa, joera sozialak finkatzen ari dira eta datozen urteetan pobrezian murgilduta egongo den jendartearen sektorea herritarren %15-20koa izango da.

Espainia zein Frantziatik inposaketak bata bestearen atzetik datoz krisiaren aitzakipean. Langileon eskubideetan sekulako atzerakada eman da Madril zein Parisen diseinaturiko erreformen ondorioz.

Emergentzia egoeran gaude. Ziklo berria irekitzea da gaur erronka, eta helburu horri ekiteko bada gako bat: langileok erabaki behar dugu, Euskal Herriak erabaki dezan. Euskal Herrian erabakitzeko eskubidearen eta burujabetzaren inguruko eztabaida pil-pilean dago. Eztabaida politikoa irekita dago hiru esparru administratiboetan: Nafarroan, non Madrilen inposaketaren aurrean erabakitze eskubidearen aldarria nagusitzen ari den; EAEn, Estatus Politikoaren eztabaida abian delarik, eta erabakitzeko eskubidearen inguruan iruzur berri baten arriskuaren aurrean gauden; eta Ipar Euskal Herrian, Parisen itxikeriaren aurrean, instituzionalizazioaren inguruko eztabaida indarrean da.

Ziklo oso baten amaieran gaude, eremu ekonomiko, politiko eta sozialean. Etorkizuneko Euskal Herria dago jokoan, etorkizuneko eredua. Aldaketak etengabe ari dira gertatzen, trantsizio baten erdian gaude eta emaitza erabakigarria izango da Euskal Herriarentzat. Aldaketa horiek edo langileok erabakiko ditugu, edo botere ekonomikoak erabakiko ditu. Trantsizioa burutzea Euskal Herriari dagokio. Egoera irauliko badugu gure etorkizunaren jabe izan behar dugu, gaurdanik, alternatiba oso bat eraikitzeko bidean.

Atzean utzi behar ditugu ukazioa, zatiketa, menpekotasuna eta inposaketa. Gatazka armatuaren ondorioak gainditzea beharrezkoa da; presoen afera abordatu behar da ziklo berria irekitzeko.

Burujabetza ekonomiko, politiko eta soziala aldarrikatzen dugu. Erabakitzeko eskubidea ez da etorkizuneko aldarrikapena, ziklo hau itxi eta berria irekitzeko tresna baizik. Gaurko egoera larriari buelta ematea ekarriko duen hautu politiko posible bakarra da. Erabakitzeko eskubidea da prozesuaren giltza, eta langileariaren protagonismoa eta parte-hartzea prozesuaren bermea. Euskal langileriaren, euskal jendartearen inplikazioa, bultzada eta sostengua ezinbestekoa da nazio gisa ditugun erronkei aurre egiteko. Herria da motore aldaketak behartzeko eta gauzatzeko.

Irtenbide propioa behar dugu, besteak beste, espainiar zein frantziar Estatuetatik eta inposatzen dizkiguten politiketatik askatzeko, langile moduan eta herri gisa ditugun oinarrizko beharrak bermatzeko.

Erabakitzeko eskubidea Euskal Herrian agenda politiko eta sozialean dago, gero eta gehiago, badagoelako gehiengo sozial bat norabide horretan urratsak eman nahi dituena. Hor dugu Gure Esku Dago ekimena, herriz herri saretu dena, jendartearen bultzada eta protagonismoa oinarri izanik. Hori da bidea. Eta bide horretan aktiboki parte hartuko du LABeko militantziak.

Euskal herritarrok gure bidea egin behar dugu. Erabakitzeko eskubidea aldarrikatzen dugu, proiektu politiko guztiak, independetziarena barne, posible izan daitezen. Independentzia dugu une honetan, gure herriak dituen erronkei aurre egiteko bidea zuzentzen duen ipar-orratza. Independentzia dugu alternatiba, gure proiektu politikoak eskatzen duen estatusa, Estatu sozialista bat eraikiko badugu. Soilik independentziak bermatuko dizkigu eredu sozial justu bat eraikitzeko beharrezkoak ditugun baliabide politiko, instituzional eta juridiko guztiak. Independentzia dugu ipar-orratz, eta burujabetza prozesua ziklo berriaren palanka.

Testuinguru honetan, Aberri Eguneko mobilizazioetan parte hartzera deitzen du LABek. Independentistak Sareak Iruñean antolatu manifestazioarekin bat egiten dugu, eta Aberri Egunaz baliatuz, Independetziaren aldarria indartzera eta zabaltzeko deia luzatzen diogu euskal langileriari eta jendarteari orohar.

Aberri Eguna bat eta bakarra da, baina ez dugu aurtengoan ere modu bateratuan ospatzerik izango. Eremu politiko zein sindikalean, abertzaleon batasuna erabakigarria izango da herri honek dituen erronkei aurre egiteko. Euskal Herriak bere bidea egin dezan eredu berria eraikitzeko konpromisoak hartzeko prest dago LAB. Borroka horretan aliantzak eraikitzeko prestutasuna dugu. Abertzaleen arteko akordioak sortuko dira, aliantzak lortuko eta indarrak metatuko, jendarteak horrela eskatu eta behartzen duen heinean, masiboki, mobilizazioaren bidez. Dei egiten dugu, beraz, bide horretan indar egitera eta parte hartzera.

Euskal Herrian, 2014ko apirilaren 16an

 

 

 

Sto. Domingo Zahar Etxe publikoan 20 ohe huts daudela salatu du LABek

LABeko delegatuek kontzentrazioa egin dute Gizarte Ongizateren aurrean, zonaldeko beste zahar etxe pribatuetan itxaron-zerrendak dauden bitartean Lizarrako Santo Domingo zahar etxean 20 ohe huts daudela salatzeko. Sindikatuaren arabera, "Nafar Gobernuaren politikaren ondorio latza dugu hau, sistema publikoari bizkarra eman eta kudeaketa pribatuari sektorea eskeintzen diona". .

Nafarroan, hirugarren adineko bi egoitza ditugu soilik: Vergel Iruñean eta Santo Domingo Lizarran. Gure adinduen beharren arreta, zerbitzu publikoa izan beharko luke, bi zentru hauek salbuespen, guztiz pribatizatua dago ordea. Irizpide merkantilisten arabera mugitzen den negozioa bihurtu dute helburu sozialei erantzun beharko lieken zerbitzua. Bere burua aurreratutzat duen gizarteak, pertsonok bizitzako azken fase honetan ditugun beharrei erantzuteko beharrean dago. Inork ez du zalantzan jartzen, gaixotzen garenean, osasun zerbitzu publikora jotzeko eskubidea, ezta gure seme alabak eskola publiko batera eramateko aukera izatea ere. Zahar Egoitzekin aldiz, pribatizazioa normaltzat ikus dezagun lortu dute, normalizatu nahi izan dute, Administrazioak menpekotasun egoeran dauden pertsonen arreta, negoziozaleen eskuetan utzi izan du eta hauengana zuzentzen gaituzte baliabide pertsonalak agortzen ditugunean.

Kudeaketa eredu honek, familiak dirutza xahutzera daramatza, enpresak, Administraziotik jasotzen dituzten kontzertu eta diru laguntzak direla medio, onura propioa ateratzen dutelarik.

Gobernuak arlo publikoa pribatizatzen du. Adibide argi bat, Lizarrako Santo Domingo egoitzan dugu. Honetan dauden 100 plazetatik, 20 bete gabe mantentzen ditu, Lizarrako egoitza pribatua, betea eta itxaron zerrendarekin aurkitzen delarik. Publikoarekin azaltzen duen utzikeria hau, ez da kasualitatea, eredu pribatuaren sustapenean oinarritutako estrategiari erantzuten dio. Gobernuaren logikaren arabera, ohe gutxiago betez, langile gutxiago behar dira, beraz, libre dauden oheak hala mantentzekotan, ez da enplegu publiko gehiagorik sortu beharrik.

Duela pare bat urte, antzeko egoera bat bizi izan genuen El Vergel zahar egoitzan. Orduan ere bai, eskaria bazegoen arren, hainbat plaza publiko hutsik mantentzen ari ziren, baina LABek ekintza sindikala bitartez egin zuen salaketak, irirzpide aldaketa bultzatu zuen.

Santo Domingon, deuseztapena, instalazioekin duten utzikeriarekin lagunduta dator ere bai, ez dira beharrezkoak diren konponketak eta egokitzapenak egiten ari. Ze helbururekin? Azken denboraldian, bi zahar egoitza publikoetan sartzen ari den erabiltzaile perfila aldatzen ari da. Arazo sozialak dituzten pertsonak sartzen ari dira, ez soilik adinduak. Behar bereziak dituzte hauek, baina Administrazioak ez dio hauen arretari erreparatu eta langileek, ez dute behar hauei erantzuteko baliabide egokituekin kontatzen.

LABek ez du hau onartuko. Sail sozialaren politikaren aurrean aurpegia erakutsiko dugu; langileon, erabiltzaileon, senideon eta herritarron artean abiatuko dugu kanpaina baten bidez oraingoan. Datorren asteazkeneko Lizarrako Santo Domingo zahar etxearen parea kontzentrazioa egingo dugu.
 

 

 

OSASUNGINTZA

0

{module [462]}

Osakidetzan ematen ari den enplegu suntsiketa salatu du LABek Gurutzetako Ospitalean

0

LAB sindikatuak Gurutzetako Ospitalera eraman du Osakidetzan PNV aurrera eramaten ari den lanpostu publikoen suntsiketa. Azken bi urteotan, 2906 lanpostu desagertu egin dira, murrizketen eta lan-ordutegiaren luzapenaren ondorioz.

Batez beste, hilean 600 behin-behineko kontratu gutxiago egiten ari dira. Izkutuko ERE honen aurrean, LABek Osakidetzan enplegu publikoa sortzeko HAMAR NEURRI eramango ditu hurrengo Mahai Sektorialera zein zentroetara. Neurri hauen aldeko dinamiketan oinarrituko dugu sindikatuaren lana hurrengo hilabeetan.
 

 

 

Kidez & kide 4. alea

{edocs}http://biltegia.labsindikatua.org/zerbitzupublikoak/Osasungintza/kidezKide04.pdf,550,778,link{/edocs}

 
 
LAB SAREAN
{module[111]}

    {linkr:related;keywords:kidezKide;limit:5;title:Albiste+gehiago}

Botere osoa mutualitateei, KOSKA bat ESTUAGO gure osasunaren kontra

0


Aurtengo apirilaren 28an, Lan Osasun eta Segurtasunaren nazioarteko egunean, langile klasearen lan baldintzak okertu egin direla salatzen jarraitu behar dugu. Honek, administrazio publikoen utzikeria eta konplizitate ideologikoak, eta enpresetan dagoen benetako prebentzioaren ezak lan istripuak eta laneko gaixotasunak areagotzea ekarri dute; gainera, mutualitateak betetzen duten lanaren ondorioz, istripu eta gaixotasun horien laneko jatorria ukatu egiten da sarritan, osasun sistema publikora desbideratuz.

Mutualitateak irabazi asmorik gabeko enpresari elkarteak dira legearen definizioaren arabera, elkarte hauek Gizarte Segurantzako diru publikoaren kudeaketan laguntzen dute eta botere osoa dute laneko gertakizunetan. Urteekin gainera, boterea handitzea lortu dute: gertakizun arruntetan ( langile klaseaganako diskriminaziorik gabeko eta gehiegizko kontrola erabiltzen dutelarik) odolkideen gaixotasun larriengatiko prestazioan, autonomoen langabezian …; administrazio publikoenak izan behar zirenak, mutualitateen eskuetan dira.

Baina guzti hau eredu zehatz bati lotuta dago: publikoa denaren deskapitalizazioa interes pribatuaren mesedetan. 90eko hamarkadan hasitako bideak, mutuen boterea handiagotzearenak, ondorio larriagoak ekarriko ditu datozen hilabeteetan: martxan diren zirriborro ezberdinek ( Mutualitateetako Legea eta Aldi-baterako Ezintasunari buruzko Errege Dekretua) enpresari elkarte hauen boterea handituko dute, osasun sistema publikoa eta beren langileria (Osasunbidea-Osakidetza) ahalmenik gabe utziz. Oraingo egoera ekonomikoan aurreztu beharra edo langileok sistema publikoari egiten dioten iruzurra bezala argudio faltsuetan oinarritzen dira publikoa dena deskapitalizatzeko eta negozioa esku pribatuetan uzteko, oinarrizkoa den osasun arloan bada ere.

Zirriborroetan ikus daitezkeen araudi aldaketak:
• Enpresa eta mutua-arteko hitzarmenen iraupena 3 urtera luzatzea.
• Bajaren jatorria lanekoa edo arrunta den erabakia, mutualitateak hartzea.
• Mutualitateak emandako altari erreklamazioa sartzeko epea 10 egunetara murriztea.
• Gaixotasunen bataz besteko iraupen optimoa taulatan jaso eta, horren arabera, bajaren iraupena kontrolatzea.
• Zerbitzu publikoek emandako bajetan burokrazia handitzea (mutuak emandakoetan ez).
• Zerbitzu publikoetan dauden gure historia klinikoak, Gizarte Segurantzako Institutu Nazionalak (GSIN) eta mutuak ikusi ahal izatea.
• Gertakizun arruntetan:
– Bajaren lehen egunetik badute zita ematea.
– Errekonozimenduak egitera derrigortuak izatea (bestela, GSINek badu osasun alta ematea, eta mutualitateak ere badu bajaren prestazioa kentzea).
– Mutualitateak agindutako diagnosirako probak, tratamendu terapeutiko eta erreabilitatzaileak, zerbitzu publikoak ordaintzea.
– Mutualitatearen errekonozimenduetara ez joateagatiko arrazoiak azaltzeko 10 egun, bestela mutualitateak prestazioa kenduko luke.
– Mutualitateak altarako proposamena egitea.

Hau da, aldaketa honek zera dakar:
• Zentralizazioa. Osasun Sistema publikoaren eskuduntzak eta honen ikuskatzailetza medikuaren eskuduntzak zentralizatzen eta deskapitalizatzen dituzte.
• Osasun publikoa pribatizatzen da, sistema osasun publikoaren ekitate eta unibertsaltasun irizpideen aurka.
• Osasun Sistema erdibitzen ari da: bata, sendoa, jardunean dauden langileentzat, kudeaketa pribatizatzen duena; bestea, publikoa, deskapitalizatua, benefizentziatik hurbilago dena.
• Sistema pribatu hori funtsa publikoekin finantzatzea, kotizazioetatik nahiz diagnosia eta tratamenduetako azterketak eta tratamenduak aurreratuz, osasun sistemak sanitarioak egin dituen ordainketatik deribatuak.
• Mutualitateen erabateko ahalduntzea.
• Enpresen mutualitateetako benetako jarduera ez da benetan kontrolatzen.

Behin betikoz, Mutualitatentzako ahalmen berriek, langile klasearen kontrola areagotzea ekarriko dute, eta argi dago nola egungo ereduak, bata bestearen atzetik datozen erreformekin, sistema publikoaren suntsiketa dakarren: osasunaren eredu pribatua eta ekonomizistarantz garamatzate; eredu honek mutualitateei eman die botere osoa, inolako kontrolik gabe, laneko gaixotasunen erregistroan dagoen iruzurra zigortu gabe. Kudeaketa pribatua, publikoarena baino hobea delakoaren aitzakian; baina, alta goiztiarrek edo eta gaixo diren pertsonen kaleratzeek dakarten kostu soziala ezkutatuz.

Publikoa indartu behar dugu pribatuaren aurrean, enpresaten ez dadila mutualitateekin kontratatuko mutuekin gertakizun arrunten kontrola, laneko gertakizunak GSINekin kontratatu daitezen, eta osasun arreta Osasunbidea-Osakidetzak eman dezan, beste eredu baten defentsan.

Eredu publikoaren defentsa, berdintzailea, unibertsala, bakarra, erabiltzaileen arretarako oinarrizko eskubideen karta garatuko lukeena, Euskal Herrikoa, prebentzioari begirakoa, parte-hartzailea, ikerketa bultzatu duena. Ardatz nagusi hauekin:
• Araubide marko eta erregimen ekonomiko propioak. Jendarte Babesa eta Lan Harremanetarako Euskal Esparruak indartuz.
• Gure beharren arabera, antolaketarako ahalmena osoa.
• Gizarte Segurantza propioa, eta berau defenditzeko konpromisoa.
• Kotizazioak jaso eta kudeatzeko erakundearen sorkuntza, gizarteak eta sindikatuek erakundean parte hartzea izango dutela.
• Euskal osasun sistema publikoaren kalitatea hobetzeko, giza baliabide eta baliabide material eta ekonomikoz hornitzea.
• Araubide aldaketak, lanak eragindako osasun galerak eta kalteak osasun sistema publikoak soilik artatu ditzan.
• Mutualitatetako zein Prebentzio Zerbitzuetako baliabideen publifikazioa.

Langile klasearen osasuna berezko eskubidetzat onartuko duen eredua, faktore ekonomikoen baldintzetatik libre, eta osasun irizpideak soilik gidatuta.