2025-12-14
Blog Page 1230

LOMCEri aurre egiteko “Gure Gida” aurkeztu eta ekarpenak egiteko jardunaldiak antolatu dituzte

admin
-
0
LOMCEri aurre egiteko “Gure Gida” aurkeztu eta ekarpenak egiteko jardunaldiak antolatu dituzte

Ikasle Abertzaleak, Sortzen, Ikastolen Elkartea, Hik Hasi, UEU, LAB, ELA eta STEE-EILAS eragileek LOMCEri aurre egiteko gida aurkeztu zuten atzo. "Gure Gida" zabalago aurkeztu, sakondu eta ekarpenak egiteko jardunaldia antolatu dute Maiatzaren 10ean Aguraingo Kultur Etxean.

Euskal Herrian gure hezkuntza eraiki!
LOMCEri ez!
"Gure Gida" ren aurkezpenaren edukiak

«Hemen bildu garen IKASLE ABERTZALEAK, SORTZEN, IKASTOLEN ELKARTEA, HIK HASI, UEU, LAB, ELA eta STEE-EILAS eragileok gaurko agerraldi honen bidez osatu dugun gida, GURE GIDA aurkeztu nahi diogu euskal jendarteari.

Zer da eskuartean duguna?
2013ko Ekainean egindako agerraldian ondoko Konpromisoa hartu genuen; inposaketarik ez onartu, LOMCEri aurre egin eta gure herrian aplikatu ez dadin estrategia komunak lantzea eta Euskal Herrian behar eta nahi dugun hezkuntza sistema propioaren bidean lan eginez bururaino eramatea. Bi norabideak elkar elikatuz.

Konpromiso horri erantzun nahi dion ariketa konpartitua da eskuartean dugun gida.

Zergatik eta zertarako?
Arestian aipatutako bi norabideez gain nahi eta behar dugun hezkuntza propioa eraikitzeko ondorengo ardatzak ere adostuak ditugu:
● Ikasle guztien garapen osoa bermatuko duen heziketa inklusibo, konpentsatzailea, integratzailea eta hezkidetzailea. Aukera berdintasunean, ekitatean eta kalitatean oinarritua.
● Euskal Herriarentzat curriculum propioa.
● Ikasle euskaldun eleaniztunak sortuko dituen hizkuntza eredu bakarra.
● Hezkuntza komunitate zein herritarren partaidetza demokratikoa hezkuntzaren gaineko erabaki eta kudeaketan.
● Euskal Herrirako aurretiaz aipatutako puntuak barnebilduko dituen marko normatibo propioa.

Behin norabidea eta ardatzak finkatuak izanik asmoa tresna eraginkor eta erabilgarria sortzea izan da. Garbi izanik tresna honek hiru helbururi erantzun behar diola.

Batetik, LOMCEk suposatzen duen inposizioari modu kolektiboan aurre egitea, ez aplikaziorako bidea zabaltzea eta etorkizuneko hezkuntza propioaren garapenean urratsak ematen joatea.

Gure Gida zirriborroa eragileon arteko adostasunak barnebiltzen ditu eta gaurko egunetik aurrera guztion artean maila teorikoan zein praktikoan osatzeko erronka du.
Gure Gidak tresna dinamikoaren izaera du, idatzitakotik praktikara eramaterako orduan tokian tokiko errealitate, erritmo, dinamika zein apustuei laguntzeko bitartekoa izan nahi baitu.

Prozesu honetan hezkuntza komunitate eta herritar ororen inplikazioa sustatzeko mekanismoak: herri asanbladak, blogak, eragile eta antolakundeekin bilerak…martxan jarriko ditugu.

Guzti hau egoki egin ahal izateko lehen urrats moduan datorren larunbatean, hilaren 10ean Agurainen hezkuntza komunitateari eta jendarte osoari zuzenduriko jardunaldi irekiak burutuko ditugu. Goizean zehar garatuko ditugu. 9:30etatik 14:00ak arte. Hausnarketa orokorrerako lan talde metodologia erabiliko dugu.

Agurainen egiten dugun aurkezpenarekin batera parte hartze prozesua abiatzen dugu, beharrezkoak diren bitartekoak ikasturte honetan zein hurrengoaren hasieran martxan jarriz.

JARDUNALDIAREN PROGRAMA

9:30etan harrera eta lantaldeetan parte hartzeko zenbakien ematea.
10:00etan Hasiera
1.GIDAREN AURKEZPENA.
2.ARLO PEDAGOGIKO/KURRIKULARRA
11:00etan NEURRIAK: AURKEZPEN OROKORRA ETA LAN TALDEAK
1.PEDAGOGIA ETA KURRIKULUMA
2.PERTSONA ETA JENDARTEAREN GARAPENAREN ZERBITZURA
3.EBALUAZIOAK
4.PARTE HARTZEA
5.IKASLE EUSKALDUN ELEANITZAK
6.HEZKIDETZA
7.KALITATEZKO HEZKUNTZA
8. AUTONOMIA
9./10. LANBIDE HEZIKETA
12:15etatik-12:45etara ATSEDENALDIA.
12:45etan LANTALDEETAN JASOTAKOAREN LABURPENA PLENARIO BIDEZ.
EKARPENETARAKO TXANDA IREKIA
13:45etan AZKEN HITZA

Jardunaldietara etortzeko deia lau haizetara zabaldu nahi dugu!»

 

 

LABek AHTaren obra eta lizitazio guztiak behin betiko geldi daitezela exijitzen du

admin
-
0

Gertatzen ari dena izebergaren punta izan daitekeelakoan, LABek auditoria sozial bat eskatzen du, eragile sozial eta sindikalen esku hartzearekin, egoera larri hau argitzeko.

ADIF entrepresa publiko espainiarra ustez diru publikoa desbideratzen harrapatua izan da Guardia Zibilaren operazio batean. Abiadura Handiko Trenaren lanak hizpide diren honetan, LAB sindikatuak behin betiko obrak gelditzea exijitzen du, izan ere, lotsagarria da langileon zergetatik diru publikoa beharrezkoa ez dugun obra faraoniko honetan xahutzea, eta izenik gabekoa enpresa pribatu eta administrazio publikoaren artean herritar eta langileoi horrela lapurtzea.

LAB historikoki agertu da makroproiektu honen aurka, langileok behar ez dugulako, garraioaren arazoa konpondu ez eta gainera gehiago kaltetuko duelako, ekologikoki ingurumena kaltetzera datorrelako, baliabide publikoen xahutzailea delako, urtero aurrekontuetatik gastu sozialerako horren beharrezko den diutza eramaten duelako… Azkenaldian gainera, albiste izan da Madrilek Eusko Jaurlaritzarekin AHTari loturiko zor ekonomiko batzuk kitatu gabe dituela oraindik, eta era berean, Lakuak kreditu ezberdinak ordaindu behar ditu AHTaren lanak garatu ahal izateko.

Jakin izan dugunez, Corsán-Corvian entrepresa Euskal Herriko AHTaren lau eremuz arduratzen da, eta momentu honetan fiskaltza entrepresa hori ikertzen ari da, AHTaren obretan ustez korrupzio kasua eman delakoan. LABek kasu hau, eta ADIFek esku artean izan dituen guztiak ikertzea eskatzen du; horrekin batera, auditoria sozial bat ere eskatzen dugu, egoera larri honen aurrean, ustezko korrupzio kasu hau izebergaren punta izan daitekeelakoan, eta beraz, eragile sindikal eta sozialon parte hartzea bermatuko den auditoria bat behar-beharrezkoa dela irizten dugu. Halaber, AHTaren beraren etorkizuneko bideragarritasunaren informe bat ere eskatzen dugu Gobernuen aldetik, eta informe hori lantzerakoan ere eragileon esku hartzea beharrezkoa jotzen dugu, gaur baita eguna, diru publikoan dakarren xahuketa aintzat hartuta, datozen urteetan herritarron, euskal jendartearen etorkizuna zer neurritan hipotekatua izango den ezkutatzen zaiguna.

Sarri aipatu ditugu administrazioa eta eraikuntza entrepresa handien arteko interes harremanak eta mesedeak, orain agerikoak dira. Ez dugu onartuko horrelako proiektu antisozial eta antiekologikoak enplegu sortzaileak direla esaterik. Prekarietatea baino ez dute sortzen, eta sortzen diren enplegu urri horiek ez dira lokalak izaten. Aipatzekoak ere azpiegitura honetan izandako lan istripuak, dagoeneko hainbat langile hil dira obra hauetan.

AHTa ez da eta ez da inoiz izan langile klasearen aldekoa, argi geratzen ari da klase interesei erantzuten diela, klase interes jakin batzuei, langileon aurka eginez, eta beti bezala langileoi lapurtuz. Onargarria sekula izan ez den negozio hau behingoz bertan behara uzteko exijitzen diegu, beraz, berau bultzatzen ari direnei.

 

 

 


LAB presenta, también en Nafarroa, la campaña dirigida a denunciar la falta de personal en las residencias

admin
-
0
LAB presenta, también en Nafarroa, la campaña dirigida a denunciar la falta de personal en las residencias

Al igual que lo hiciera ayer en Bilbo, hoy en Iruñea el sindicato LAB ha denunciado la situación que atraviesan los centros residenciales por la falta de trabajadores y trabajadoras en el sector. Para denunciar y sacar a la luz esta situación y exigiendo el aumento de las plantillas para mejorar la calidad de vida y las condiciones laborales en las residencias de personas mayores y con discapacidad, LAB ha presentado una campaña bajo el nombre "1 + publikoa".

AUMENTAR LAS PLANTILLAS PARA MEJORAR LA CALIDAD DE VIDA Y LAS CONDICIONES LABORALES EN LAS RESIDENCIAS DE PERSONAS MAYORES

• Queremos denunciar la falta de trabajadores y trabajadoras en centros residenciales, siendo su mayor consecuencia la falta de calidad de la atención hacia las personas mayores, usuarios de las residencias de tercera edad de Euskal Herria.

• Reivindicar medidas para cambiar esta situación:
• 35 horas de trabajo en todas las residencias
• Aumento de las horas de dedicación para poder atender con dignidad a las personas usuarias
• Más trabajadoras y trabajadores en las residencias. Cambiar los criterios y los decretos de ratios de personal como mínimo a un 0,65 y de un 1 en el caso de grandes dependientes. Esto es, 65 trabajadoras para atender a 100 personas usuarias y en los casos de grandes dependencias, una trabajadora por cada persona usuaria.

¿Cuál es la realidad hoy en día?
La sociedad de hoy en día es cada vez mas mayor y en los próximos años se acentuará esta situación. Los centros residenciales son absolutamente necesarios, pero en vez de dar cada vez mas servicios e invertir más dinero en ellos, nos encontramos con una congelación, tanto en el plano de los servicios como en el plano económico.
En repetidas ocasiones hemos denunciado la situación general de las residencias: excesivo peso de las empresas mercantiles, el infradesarrollo de la red pública, la baja calidad del empleo, desigualdades entre centros y herrialdes, las fórmulas del copago,…

Sin niguna duda, lo anteriormente mencionado, tiene que cambiar con el objetivo de mejorar la calidad en la atención, pero sobre todo hay un tema, del que siempre se olvidan las instituciones. La situación de las trabajadoras y trabajadores de este sector. Situación que nos empuja a realizarnos la siguiente pregunta, ¿ Se asegura una atencion digna y de calidad que cubra las necesidades y derechos de las personas mayores en los centros residenciales con las trabajadoras existentes hoy en día? La respuesta no puede ser otra que : NO.

¿Es calidad que en el turno de noche, para atender a 167 personas divididas en 5 plantas, solamente se cuente con 2 trabajadores/as?

¿Que una sola trabajadoras se encargue, cada día, del aseo personal y cambio de ropa de 32 personas como si fuera una cadena de producción?

¿Es calidad o desprecio a los usuarios, tener que poner a las usuarias en fila para poder ducharles?

¿Es normal comer en la última etapa de tu vida única y exclusivamente purés aunque puedas ingerir otro tipo de alimentos?

¿Es calidad no salir nunca de su centro residencial?

¿Es calidad que nadie tenga en cuenta tu opinión en el que se supone es tu nuevo hogar?

¿Es calidad estar en la cama de 19:30 de la tarde hasta las 9 de la mañana?

¿Es calidad que estés condenenado a llevar pañal porque no hay nadie que te lleve a orinar?

¿Es calidad que nadie te pregunte con que ropa te quieres vestir, anulándote como persona?

Como decíamos anteriormente, la respuesta no puede ser otra que no. En muchas residencias no se cumplen los minimos criterios de calidad. Las 13.000 trabajadoras de residencias de Hego Euskal Herria no son suficientes para poder realizar su trabajo con dignidad. Los malos tratos denunciados hace pocos años por el Ararteko, todavía se siguen dando actualmente: infantilización, despersonalización, deshumanización, victimización,… la vulneración de los derechos mas fundamentales de las personas usuarias, es una constante absolutamente impresentable.

Por otra parte las instituciones nos intentan vender otra imagen, con continuos mensajes de propaganda en los que se les llena la boca con la supuesta calidad de vida, que se suponen gozan cada día y cada hora las y los usuarios, promoción de la autonomía personal,… . Pero lo más preocupante es que nos quieren vender un modelo centrado en la persona, modelo, tal y como hemos comentado anteriormente, imposible de realizar con la organización y las plantillas actuales.

¿Qué hay detras de todo esto? ¿Por qué se pone en juego la calidad de la atención? ¿Por qué no es adecuado el trato que se da en las residencias?

Hay un elemento central que es la ratio, la cantidad de trabajadoras y trabajadores que debe de haber por persona usuaria. Los decretos de ratios de la CAV y de Nafarroa están obsoletos, son de hace 16 y 23 años respectivamente. Los criterios que utilizan las administraciones, para establecer los ratios, son totalmente escasos, inaceptables y obsoletos: para atender a 100 personas no hay más que 55 trabajadoras de media. Lejos, muy lejos de otros países europeos en los que son 100 para 100. Y todo esto mientras, en los últimos años, han ido elaborando una politica de parches cuyo reflejo hemos visto en: leyes de servicios sociales, la ley de dependencia, situación de nuevas dependencias, sobre todo el aumento de las grandes dependencias,…

¿Qué propone LAB?
LAB va a poner en marcha una campaña, en las residencias y en la calle, bajo el lema “1 + PUBLIKOA”. Con esta dinámica queremos denunciar la situación que se da en las residencias e igualmente reivindicar la necesidad de contar con más trabajadoras y trabajadores para poder dar una atención de calidad. Por todo ello, vamos a trasladar algunas exigencias a las instituciones:

– Mismas condiciones de trabajo y 35 horas de trabajo en todas las residencias.
– Aumento de las horas de servicio y de dedicación que se le ofrece a cada persona cuidada.
– Contratación de más trabajadoras y trabajadores con diferentes perfiles para poder dar una atención digna y de calidad.
– La derogación de los decretos de ratios de la CAV y Nafarroa y la realización de unos nuevos que aumente esponencialmente el numero de trabajadoras. En el caso de grandes dependientes la ratio tiene que ser de 1, igual que en otros paises europeos.
Si se aplicasen estas medidas se crearían nuevos puestos de trabajo:

• 440 puestos de trabajo con la reducción de las 35 horas
• Aumentando el tiempo de dedicación, y mejorando la ratio total a un 0,65 y a un 1 la de los grandes dependientes, se crearían 2300 puestos de trabajo. Esto es, 65 trabajadoras y trabajadores para 100 personas usuarias y 100 trabajadoras para 100 personas con grandes dependientes.

Estas son las medidas que necesita Euskal Herria para crear empleo y para mejorar la atención de las residencias de tercera edad.
 

 

 

KUTXABANKen pribatizazioaren aurka azaldu dira hainbat eragile sozial eta sindikal

admin
-
0
KUTXABANKen pribatizazioaren aurka azaldu dira hainbat eragile sozial eta sindikal


Euskal finantza-sistema publiko baten alde eta euskal kutxen likidaziaren aurkako kanpainari hasiera eman diote gaur Bilbon zenbait eragile sozial eta sindikalek, LAB tarteko. "Euskal Herrian sistema finatziero publikoa, Kutxabanken pribatizaziorik ez!" lelopean Udaletxearen atarian elkartu ostean giza katea egin dute Udaletxetik hasi eta Kutxanbanken egoitzaraino.

Mobilizazioaren amaieran kanpainaren zergaitia eta eragile sozial eta sindikatuek egiten duten irakurketaren berri eman (ikusi behean) eta datozen asteetan Gasteiz (Maiatzak 13) eta Donostian (Maiatzak 20) izango diren mobilizazioen berri eman dute.

EUSKAL HERRIAN SISTEMA FINANTZIERO PUBLIKOA
GURE AURREZKIAK EZ IKUTU
Eragile sozial eta sindikalen irakurketa

Euskal Kutxak-Kutxabank likidatzen ari dira zerbitzu publikoari eta gizarte-ekintzari dagokionez. Helburu bakarra, Hego Euskal Herrian urte luzeetan zehar ereindako aurrezki eta aktiboak akziodunen eta espekulatzaileen esku jartzea da.

Kutxen bankarizazioa eta pribatizazioa, haien kontrol publiko eta sozialaren murrizketa latza, gizarte-ekintzaren argaltze etengabea eta jarraitutako hedapen-politika zoroa, euskal erakunde finantzario publiko bat sortzeko aukera suntsitzen ari dira.

Erabaki hauek eragotzi egingo dute aurrezkia eta kreditua Euskal Herriko gizarte osoaren onurarako erabiltzea, euskal produkzio-sare eraginkor bat mantentzea edota guztiok etxebizitza duin bat izan dezagun bermatzeko politikak garatzea, alokairuaren bitartez, esaterako.

Euskal Kutxen aginte-organuetan erabakiak hartzeko gaitasuna izan dutenak dira estrategia hau hautatu dutenak, eta ezin zaie norbere ardurei ihes egin finantza-sistemaren erreforma edota akordioak bete ez izana bezalako kontuak aipatuz.

Beste toki batzuetan, erreforma berdinekin, kutxek iraun egingo dute eta irtenbideak aurkitu dituzte haien kontrol publiko eta soziala mantentzeko. Hori bera posible litzateke hemen ere, orain arte izandako prozesuan atzera egingo balitz eta neurri politikoak eta legegileak hartuko balira kontrol hori handitzeko eta euskal eremua defendatzeko.

Arrazoi hauek guztiak direla eta, behean sinatzen duten antolakundeek euskal erakunde publikoei, alderdi politikoei, gobernuei, legebiltzarrei, foru aldundiei eta udalei eskatzen diegu behar besteko erabaki politiko eta legegileak har ditzaten:

• Euskal Kutxen-Kutxabanken bankarizazio eta pribatizazioan atzera egiteko, euskal gizartea defendatzeko funtsezkoak diren ardatzak sendotuz: kontrol publikoa, Euskal eremua, bertarako inbertsioak eta erakundeon izaera soziala.

• Euskal kreditua eta aurrezkia pertsonen eta gizartearen mesedetan kudeatzeko balioko duen euskal finantza-sistema publiko bat eraikitzeko.

Eta helburu honekin galdera eta mobilizazio-dinamika bat bultzatuko dugu, Euskal Kutxek akziodun eta espekulatzaile batzuen poltsikoetan buka ez dezaten.

GIZA KATEA
BILBO, Maiatzak 6 – 11:00etan Udaletxean • GASTEIZ, Maiatzak 13 – 11:00etan Aldundian • DONOSTIA, Maiatzak 20 – 11:00etan Udaletxean

Eragile sozialak: AHT Gelditu Elkarlana – Berri-Otxoak – Bilboko Auzo-Elkarteen Federazioa – Denok lan – Euskal Herriko Pentsionisten Plataformak – EZKER GOGOA – Kontsumitzaile Elkarteak (EKE, UCE, EKA, EHKB, OCUV) – M15 – REAS (Red de Economía Alternativa y Solidaria) – PAH Kaleratzerik ez! – STOP desahucios Gasteiz – STOP desahucios Gipuzkoa – IRPH
Sindikatuak: EHNE (Lehen Sektorea) – HIRU (Garraiolari autonomoak) – ELA – LAB – ESK – STEE-EILAS – CNT

 

KANPAINAREN DEIALDIAK

GASTEIZ. Maiatzak 13
11:00etan Diputazioan

DONOSTIA. Maiatzak 20
 11:00etan Udaletxean

 

{linkr:related;keywords:kutxabank;limit:5;title:Albiste+gehiago}

Lan ezbehar larria Zestoako Fundiciones Azkolan

admin
-
0

LAB sindikatuakk Zestoako Fundiciones Azkola lantegian hamahiru zauritu eragin dituen ezbeharraren aurrean eta zauritutako langileei, familia, lagun eta lankideei elkartasuna adieraztearekin batera, gertatutakoaren aurrean zuzendaritzak hartutako jarrera salatu du.

Lan ezbehar larria Zestoako Fundiciones Azkolan
LAB sindikatuaren irakurketa

LAB sindikatuak, Zestoako Fundiciones Azkola lantegian gaur goizean izandako lan istripu larria dela eta, ondokoa adierazi nahi du:

Lehenik eta behin, zauritutako langileei, familia, lagun eta lankideei elkartasuna adierazi nahi diegu.

Modu berean zera SALATU NAHI DUGU:

Fundiciones Azkolako zuzendaritzarengandik jasotako INFORMAZIO EZA. Ez dugu informaziorik jaso, gertakari guztiak ixilpean eraman nahi dituzte ezer gertatu ez balitz bezela. Edo are gehiago, istripua ezkutatu nahian.

Jakitun gara bertoko langileen lan-baldintzak ezin okerragoak direla. Langileen eskubideen alde ahoa irekitzea ere mehatxatua dagoen enpresa da Azkola, eta enpresa bereko beste lan zentru askok egiten duten bezala, jendearen beharraz baliatzen dira langileen baldintzak suntsitzeko; adibide bat besterik ez da bertako langileek burutzen duten eguneko gutxieneko 10 orduko lanaldia.

Bertoko langileak erabateko prekarietatean eta babesgabetasun egoera larrian aurkitzen direla salatu nahi dugu. Ikusi besterik ez da lan baldintzen okertzeak zer dakarren; larriki erreta Gurutzetako Hospitalera eraman duten langilearen egoera zein den ikusteko dagoen arren, heriotzaren bat gertatu zain geratu behar al gara behar al gara begiak irekitzeko?

Aurreko astean Arcelorren izandako istripuak, gaurkoak eta beste hainbeste istripuk erakusten digute ez dela egia hainbestetan errepikatzen diguten istripu jetsiera eta lan baldintza eta prebentzio hobekuntza.

Langileok bizi ahal izateko egiten dugu lan, ez saiakera horretan hiltzeko. Lan istripuak ez dira bizitzako gertakari arruntak, langile bat hiltzea, zauritzea… ez da lanaren ezaugarri bat. Ez, lan istripuak patronalak lan egiteko orduan ezartzen dizkigun baldintza eta lan egiteko moduen emaitza dira.

Urtean, lan istripuen ondorioz, 50 langiletik gora hiltzen da, milaka GGPP hilgarri gertatzen dira, 135.000 lan istripu daude… eta Administrazio publikoek bitartean, patronala lagunduko dute, batere eraginkorrak ez diren politiken bitartez eta legea betetzeko kontrol gutxiago eginez.

Eusko Jaurlaritzari, Osalani eta Lan ikuskaritzari eskatzen diegu istripu hau behar bezala aztertu dezatela, ardurak argitu eta behar bezalako arreta, ardura eta neurriak hartu ditzatela, holako gertaerarik berriz ere errepika ez dadin.

Langileon osasunaren kontrako beste faktore bat ere aipatu behar dugu, krisia. Langileok ordaintzea nahi dute guk sortu ez dugun krisia, horretarako, prebentzioan murrizketak egingo dituzte, presioa areagotu, lan baldintzak okertzen dituzte… Diru gutxiago gastatuz eta gure segurtasuna kolokan jarriz. Prekarietatea areagotuz alegia.

Guzti honengatik, LAB sindikatutik Osasun fisiko, mental eta sozialaren aldeko borrokan jarraituko dugu, bizitza eta osasuna lehentasunean jarriko dituen eredu ekonomiko berri bat aldarrikatzen dugularik.

Langileok laneko gaixotasunekiko, eta lan istripuekiko TOLERANTZIA ZERO aldarrikatu eta adierazi behar dugu. Arazo horiekin bukatzeko eredu aldaketa bultzatu behar dugu, gure osasun eskubidea egiazkoa izan dadin aldaketa politikoa, ekonomikoa eta soziala aldarrikatuz.

Aldaketa hori ez da etorriko Gasteiz, Iruñea edo Baionatik; patronalak eta legeek ez digute ezer oparituko. Aldaketa langileok ekarriko dugu, lantoki, herri eta auzo bakoitzean hartutako gure konpromisoen ondorioz, hori baita gure osasuna eta bizia defendatzeko modu bakarra.

Horregatik guztiagatik, salaketa-protesta gisa deitutako mobilizazio guztietan parte hartzeko deia babesten dugu.

 

 

 

Garaipen kolektiboa Panda Securityn: antzinatasuna ezin izango da kendu

admin
-
0
Garaipen kolektiboa Panda Securityn: antzinatasuna ezin izango da kendu

Tras más de 2 años de conflicto en Panda Security y gracias a la lucha llevada por la plantilla con el Comité a la cabeza y respaldados por el sindicato LAB, los trabajadores y trabajadoras cobraran íntegramente la antigüedad que por convenio les corresponde.

Hasieratik defendatzen genuen bezala, gatazka kolektiboa zen eta horrela egin diogu aurre, enpresan garatutako ekintza sindikalaren eta bide judizialaren bidez. Epaitegiek langileon azken urteotako exijentziari arrazoia eman diote: ezin digutela lapurtu hitzarmen kolektiboaren arabera dagokigun aintzinatasuna.

Borroka luzea izan da, gure eskubideen aldeko hamaika mobilizaziorekin, eta azkenean gatazka amaitu da enpresak Epaitegi Gorenean aurkeztutako helegitea kontuan hartu ez delako. Helegitea aurkeztu zuten Bizkaiko bulegu eta despatxuen hitzarmen kolektiboan zehaztutako aintzinatasuna edo hiru-urtekoak ezin zitezkeela kendu edo konpentsatu esaten zuen epaiaren kontra.

Beste behin, konstantzia eta borrokak euren fruituak ematen dituzte. LABetik lanean jarraituko dugu Panda Securityko langileen eskubideen defentsan.

 


 

 

Maiatzaren Lehenean langileok erabakitzeko dugun eskubidea aldarrikatu zuen LABek hamarnaka herritan

admin
-
0
Maiatzaren Lehenean langileok erabakitzeko dugun eskubidea aldarrikatu zuen LABek hamarnaka herritan

LABek Maiatzaren Lehenean eskualdeka eta Euskal Herriko zazpi herrialdeetan egindako 28 mobilizazioen irudiak jasotzen dituen bideoa.


 

 

 

LAB eta STEE-EILASek Haurreskolak publikoak eta doakoak izan daitezen lanketari ekingo diote

admin
-
0
LAB eta STEE-EILASek Haurreskolak publikoak eta doakoak izan daitezen lanketari ekingo diote

LAB eta STEE-EILAS sindikatuen Haurreskolak Partzuergoa benetan publikoa eta doakoa izateko, behar den finantziazioaz, zikloaren aitortzaz eta proiektu hoenkk behar duen hedapenaren inguruko lanketari ekingo diotela iragarri dute gaur. Bide batez, gaurtik eta maiatzaren 14 bitarte matrikulazio epea zabalik izango dela jakinarazi dute.

LAB eta STEE-EILAS sindikatuen prentsaurrekoaren edukiak

Datorren ikasturterako Haurreskolak Partzuergoko zentroetan matrikulazio epea gaurtik maiatzaren 14 arte zabaltzen denaren harira, LAB eta STEE-EILAS sindikatuetako Haurreskolak Partzuergoko langileen ordezkari eta bertako hezitzaile garen heinean, matrikulazio epea zabalik dela jendarteratzeko eta 0-2 zikloaren garrantzia azpimarratu nahi dugu eta baita gure haur eskolak ezagutzera animatu.

Haurreskolak Partzuergoa orain 10 urte sortu zen, Eusko Jaurlaritza eta udaletxeen arteko hitzarmenaren ondorioz. Helburua argia zen: 3 urtetik beherakoen asistentzia eta hezkuntza-arreta ziurtatzea, lana eta familia uztartzeko bitarteko izatea eta haurraren heziketa eta garapen integrala bermatzea.

Proiektua pixkanaka handituz joan da eta 2003ko abenduan 31 haur eskolekin hasi baginen ere, egun EAEko 176 udalerritan daude eta 230 haur eskola izatera iritsi gara, bertan 1.200 hezitzaile ari gara lanean. Hamar urteko ibilbide oparo honetan 35.000 haur inguru egon dira haur eskoletan eta datorren ikasturteari begira 8.200 plaza eskainiko dira.

Haurreskolak Partzuergoak oinarrizko Hezkuntza proiektu propioa izanik haur eskola bakoitzak bere lan ildoak eta jarduerak aurrera eramaten ditu. Horretarako formazio saioak jasotzen ditugu eta urtero formakuntzaren bitartez hezkuntza proiektua elikatzen dugu, esku hartze koherentea izatea ahalbideratzen duena. Familiekin harreman estua dugu eta gure esku hartzeen berri emateko eguneroko harremanean zein bitarteko ezberdinak jarriaz ere egiten dugu.

Bertan lan egiten dugun langilekok kualifikazio profesionala haur hezkuntzako irakaslea, haur hezkuntzako gradua, haur hezkuntzako goi-mailako teknikari titulua edota haurtzaindegiko teknikari espezialista titulua izatea beharrezkoa zaigu. Bestalde guztiok dugu administrazioan lan egiteko beharrezkoa den EGA edo baliokidea den titulazioa.

0-3 urte bitarteko umeentzako osatua dagoen dekretuan agertzen diren ratioak hobetzen ditugu. Sindikatuen aldarrikapena izan da betidanik gela bakoitzean bi hezitzaile egon behar direla une oro, eta hori lortzeko lanean segitzen badugu ere, gaur egun, dekretua hobetzeak haurren ongi izatea bermatzea eta hezitzaileok burutzen ditugun jarduerak eta betebeharrak aurrera eramatea errazten du. Haurren eskubideak bermatze aldera gehienez 8 orduko egonaldia baimentzen da.

Zerbitzu publikoa den heinean, hezkuntzako ziklo hau doakoa izatea eskatzen diogu Haurreskolak Partzuergoari, Eusko Jaurlaritza eta Lege Biltzarkideei. Doakotasunaren bide horretan egun familiek ordaintzen duten kuota berraztertzea eskatzen dugu eta euren diru sarrerekin bat etortzen den sistema egokitzea eskatzen dugu. Finantziazio sistema egokiagoa bilatuz.

Honez gain, Hezkuntza eskubide unibertsala den heinean beharra dagoen zonaldetan eskaintza zabaltzea egokia litzateke. Landa eremuko haur eskolek herriei ematen dieten zerbitzu eta bizitza kontuan izanik, haur eskola txikiak babesten segitu behar da.

Beraz, Haurreskolak Partzuergoan, LAB eta STEE-EILAS sindikatuok, Proiektu hau, benetan, publikoa eta doakoa izateko, behar den FINANZIAZIOAz, zikloaren AITORTZAz eta PROIEKTU HONEK BEHAR DUEN HEDAPENAren inguruko lanketari ekingo diogu. Lehendabizi, Gasteizko Talde Parlamentarioekin bilkurak burutuko ditugu, talde bakoitzaren jarrera eta planteamendua zein den jakiteko.

Amaitzeko azpimarratu nahi dugu, matrikulazio epea 2014ko maiatzaren 5etik 14arte zabalik dagoela, eta Haurreskolak Partzuergoan hasteko lehen eguna irailaren 4a izango da. Gure aldetik familia orori gonbita luzatu nahi diogu beren auzo, herri edo zonaldeko Haurreskolak Partzuergoko proiektu eta zentro zein hezitzaileak ezagutzera gerturatzea. Haurreskoletan antolatzen diren ate irekietako jardunaldietara joanaz edo bertara gerturatuaz, gustura hartuko zaituztegu gure proiektuan.

EAEn eskaintzen den proiektua hau denon artean publikoa, hezitzailea, unibertsala, euskalduna, laikoa eta kalitatekoa izatea lortuko dugu. Ezaugarri hauekin bat egiten dugu bertako langileok eta horretan dihardugu egunerokoan.
 

 

 

Zahar-etxeetan dauden gabeziak agerian uzteko kanpaina aurkeztu du LABek

admin
-
0
Zahar-etxeetan dauden gabeziak agerian uzteko kanpaina aurkeztu du LABek

LAB sindikatuak EAE zein Nafarroako zahar-egoitzetako adineko pertsonei ematen zaien arretaren kalitatea ez dela behar bezalako salatu du gaur medioen aurrean. Honen atzean pertsona hauen beharrak eta eskubideak kontuan hartzen ez direla eta behar beste langile ez dagoela adierazi du sindikatuak. Egoera hau agerian utzi eta salatzeko “1 + publikoa" izenarekin zahar-etxe eta kalean abian jarriko duen kanpainaren berri eman du.

RATIOAK HOBETU, ZAHAR-EGOITZETAKO BIZITZA-KALITATEA ETA LAN BALDINTZAK HOBETZEKO

1. Salatu nahi dugu EAE zein Nafarroako zahar-egoitzetako adineko pertsonei ematen zaien arretaren kalitatea ez dela behar bezalakoa, pertsona hauen beharrak eta eskubideak kontuan hartzen ez direlako. Eta hori behar beste langilerik ez dagoelako gertatzen da.

2. Aldarrikatu neurriak egoera hau aldatzeko:
• 35 lan ordu zahar-egoitza guztietan.
• Egoiliarrei duintasunez atenditzeko langileen dedikazio denbora handitu
• Langile gehiago zahar etxeetan. Horretarako ratioa edo talde profesionalen dekretuak eta irizpideak aldatu: 0,65a gutxienez. Eta mendekotasun handia dutenen kasuan 1 ratioa. Hau da, 100 lagun atenditu ahal izateko gutxienez 65 langile egon beharko liratezke eta mendekotasun handia duten pertsona bakoitzeko langile bat.

Zein da gaurko egoera?
Gaur egungo jendartea gero eta nagusiagoa da eta hurrengo urtetan gero eta nagusiagoa izango da. Egoitzak, beste hainbat zerbitzuen antzera, guztiz beharrezkoak dira. Hauetan zerbitzu gehiago eman eta diru gehiago inbertitu beharrean, eskaintza eta aurrekontuak izoztuak daude.
Orokorrean, askotan azaldu dugu zein egoeratan dagoen zahar-etxeen sektorea: enpresa pribatu gehiegi, sare publikoaren ahultasuna, lan baldintza txarrak, herrialde eta zentroen arteko ezberdintasunak, pertsonen zailtasunak zahar-etxeak ordaintzeko,…
Dudarik gabe, gauza hauek guztiak aldatu behar dira atentzioaren kalitatea hobetzeko. Baina bada, gure ustez, gai bat ezinbesteko garrantzia duena, eta gaurko instituzioek nahita ahazten dutena: langileak. Eta hauxe da gure galdera: egun, zahar etxeetan dauden langileekin, bermatzen al dira kalitateko zerbitzuak, adineko pertsonen eskubideak eta beharrak asetzeko modukoak? LABek ezetz dio.

Kalitatea al da, gauero, soilik, bi langile egotea, 5 solairuetan sakabanatuak dauden 167 erabiltzaile atenditzeko?

Kalitatea al da langile soil batek 32 arropa aldaketa eta gorputz garbitasuna egitea, behin eta berriz, produkzio kateetan bezala?

Kalitatea al da jendea dutxatzeko ilaretan jarri behar izatea?

Kalitatea al da, jaki solidoak jan ahal izateko aukera izanda ere, bizitzako azken urteetan purea soilik jan beharra?

Kalitatea al da zentrotik ateratzeko aukerarik ez izatea ?

Kalitatea al da, etxebizitza berritzat duzun horretan, hitzik ez izatea?

Kalitatea al da arratsaldeko 7:30etatik goizeko 9etara ohean egotea?

Kalitatea al da denborarik ez izatea galdetzeko ze arropa jantzi nahi duzun?

Bistan da ezetz. Toki askotan ez dira betetzen gutxieneko kalitatezko irizpideak. Egun, Euskal Herriko zahar-etxeetan aritzen diren 13.000 langile ez dira nahikoak euren eginbeharrak duintasunez betetzeko. Eta Arartekoak salatu zuen bezala, gure zahar-etxeetan hainbat praktika txarrek bere horretan diraute: zaharrak umetzat hartzen dituzte, ez da intimitatea gordetzen, jendearen iritzia, hautuak eta behar pertsonalak ez dira kontuan hartzen,gehiegitan objetuak bezala tratatuak izaten dira… Azken finean, gure zaharren duintasuna zokoratu dute.

Baina, bestalde, Instituzioek bestelako irudia saldu nahi digute. Haien aldetik, propaganda mezuak entzuten ditugu aldiro. Haien asmoetan, zahar-etxeetan pertsonen autonomia, duintasuna eta bizitza kalitatea bultzatzen da. Are gehiago, pertsonengan zentratutako eredu bat zabaldu nahi dute. Baina errealitatea bestelakoa da, aurreko adibideak erakutsi bezala, gaurko giza-baliabide eta antolaketarekin ezinezkoa da.
Zer dago honen atzean? Zergatik dago kolokan atentzioaren kalitatea? Zergatik da desegokia gure zahar-etxeetan ematen den tratua?

Bada elementu zentral bat: ratioa, hau da, zahar etxe-batean egon beharko lukeen langileen kopurua. Erabat salagarria da. Egun, EAEn zein Nafarroan, talde profesionalen dekretuak aspaldikoak dira, duela 16 urte EAEn, eta duela 23 urte Nafarroan. Eta instituzioek erabiltzen dituzten irizpideak langileen kopuruaren inguruan, eskasak eta onartezinak dira: 100 pertsona atenditzeko, bataz beste 55 langile baino ez daude. Urrun, oso urrun, Europako beste herrialdeekin konparatuta, non toki askotan 100 pertsonentzako 100 langile dauden. Eta hau are salagarriagoa da, urte hauetan guztietan gauzak asko aldatu direlako: gizarte zerbitzuen legeak, dependentziaren legea, jendearen eskubideak autonomia pertsonalari dagokionez, dependentzia egoera berriak, bereziki, dependentzia handiak dituztenen kopuruaren hazkundea, …

Zer eskatzen du LABek?
Beraz, LABek, egoera hau iraultzeko, kanpaina bat abiaraziko du hurrengo hilabeteotan, bai zahar-etxeetan, bai kalean: “1 + publikoa”. Kanpaina horrekin, zahar-etxeen barruan gertatzen ari diren gabeziak agerian utzi nahi ditugu. Eta jendarte bezala, esan nahi dugu atentzioa duintasunez eman ahal izateko, langile gehiagoren beharra daukagula. Hori da pertsona helduei zor dieguna. Horregatik, Instituzioei eskatuko diegu hainbat aldarrikapen:

– Baldintza eta lanaldi berbera zahar etxe guztietan: 35 ordu
– Igo egin behar da pertsona bakoitzari eskaintzen zaion dedikazio eta zerbitzu denbora.
– Zahar-etxeetan langile gehiago eta lan-eskakizun ezberdinekin, kontratatu behar dira zerbitzu guztiak kalitatez eta duintasunez eman ahal izateko.
– Eusko Jaurlaritzaren eta Nafarroako Gobernuaren ratio dekretuak eta egun erabiltzen dituzten irizpideak bertan behera utzi eta berriak ezarri, zahar-etxeetan egon behar diren gutxieneko langile-kopurua handitzeko. Besteak beste, menpeko handien kasuan, ratioa 1ekoa izan beharko litzateke, Europako beste tokietan bezalaxe.

Neurri hauek aplikatuz gero, ondoko lanpostuak sortuko lirateke zahar-etxeetan:

• 35 orduko lanaldiarekin, 440 lanpostu.
• Dedikazio denbora areagotuz, eta zerbitzu guztiak intentsitate egokiagoz eman ahal izateko, ratio totala 0,65era igo beharko da eta mendekotasun handia dutenen kasuan 1era. Hau da, 100 lagun atenditu ahal izateko gutxienez 65 langile egon beharko liratezke eta mendekotasun handia duten pertsona bakoitzeko langile bat. Horrela 2300 sortuko ziren.
Hauexek dira gure herriak behar dituen neurri zehatzak, bai enplegua sortzeko, bai gure zahar-etxeetan atentzioa eta tratu ona bermatzeko.

 

 

1...1,2291,2301,231...1,580Page 1,230 of 1,580

COOKIAK | COOKIES

LEGE OHARRA ETA PRIBATUTASUN POLITIKA | AVISO LEGAL Y POLÍTICA DE PRIVACIDAD

www.lab.eus