Iraultzen aldizkaria Bea Martxueta, LABeko politika sozialetako idazkariarekin egon da Euskal Kutxak-KUTXABANKen pribatizazioaren atzean dagoena aztertu nahian. Martxuetak prozesua interes espekulatzaileei erantzutera datorrela salatzen du eta euskal jendartearen beharrei erantzungo dion alternatiba erreal baten alde borrokatzera deitzen ditu Euskal Herritarrar guztiak.
LABek alternatibaren alde egiten du, eztabaida sozialaren bidez euskal kutxen helburu eta funtzioak adostuko dituen alternatibaren alde.
{linkr:related;keywords:iraultzenElkarrizketa;limit:15;title:Bideo+gehiago}
Euskal Finantza sistemaren aldeko eta Kutxabanken pribatizazioaren kontrako plataformak Kutxak-Kutxabank pribatizatze prozesuaren aurka borrokan jarraituko dutela jakitera emateko prentsaurrekoa eskaini dute gaur Bilbon. Irakurketa bateratu baten bidez Kutxabank pribatizatzea saihesteko eta euskal gizartearen zerbitzura dagoen finantza-erakunde baten ereduaren alde egiteko prest daudela adierazi dute.
Mobilizazio sozial, sindikal eta politiko-instituzionalari esker euskal Kutxen-Kutxabanken pribatizazioa eztabaida sozial eta politikoaren erdian dago.
Estrategia hau bultzatzen dutenek (EAJ-PP-PSE) ezkutuan eta inolako azalpenik eman gabe egin nahi zutena arazo larria bihurtu zaie. Era guztietako armak baliatu behar izan dituzte (500.000 euro arteko zigorrak babesa ematen ez zietenentzat; elkarren artean zerikusirik ez duten gaien bozketa bateratua, esaterako estatutuak eta Patronatuaren osakera; manipulazio mediatikoa, etab.).
BBK eta Vital banku-fundazio dira dagoeneko, baina datozen borroketarako prest gaude, Kutxabank pribatizatzea saihesteko eta euskal gizartearen zerbitzura dagoen finantza-erakunde baten ereduaren alde egiteko.
Euskal aurrezki-kutxak banku-fundazio bihurtu izana ez dago atzera eragiterik, hau gauzatu duten alderdi politikoek ez baitaukate borondate politikorik kutxen izaera publiko eta soziala bermatuko lukeen arau-marko bat garatu eta horrela euskal finantza-sistema publiko bat berrosatzeko. Lehen ondorioa kutxen Batzarren desagerpena da, eta horrek dakarren erakundeen gaineko kontrol publiko eta sozialaren galera.
Frankismotik hona gertatu den herri-baliabideen usurpaziorik handiena zuritzeko EAJk, PPk eta PSEk azalpen bakarra eman dute: legea betetzen ari direla. Haatik, eurek nahierara taxutu duten legediak berak ere ez du derrigortzen egiten ari direna egitera, are gutxiago egiten ari diren moduan egitera.
Kutxak banku-fundazio baldintza jakin batzutan bilakatu behar dira. Baldintza hauek ez badaude, ez da derrigor egin beharreko zerbait; horregatik diogu alternatibak badaudela, eta lotsarik gabe ari direla gezurretan. Halaber, horregatik eskatu dugu etorkizuna baldintzatuko duten erabakiak hartu aurretik eztabaida soziala hastea, gero erabakitzeko zer egin behar den.
Zergatik ez da Hego Euskal Herrian posible izan Europan ohiko dena?
Ez dute inolako azalpenik eman Europar Batasunean (EB) aurrezki-kutxek duten lekuari buruz. Txintik ez dute esan ohartarazi dugunean frantses estatuan aurrezki-kutxek kudeatzen dutela gordailuen %55; Alemanian portzentaje hori %60koa dela, edota %45, EBko batez besteko maila. Gainera, krisiaren ondorioz nazionalizatu dituzten bankuak alde batera utzita, europar finantza-sistemaren %11 banku publikoen esku dago.
Bestalde, kutxak banku-fundazio bihurtzeko erabakia ez zegoen ekainean hartu beharrik. Esaterako, Kutxa banku-fundazio bihurtzea ez da orain proposatu, eta inork ez du esan horregatik legeak urratzen ari direnik. BBKn eta Vitalen erabakia presaka hartu dute eskatzen dugun eztabaida ukatzeko. Dauden alternatibei buruz eztabaidarik has ez dadin.
Gaur Kutxabanken erabakitzen dutenek aurrera egin dute, kontua euren ardura ez bailitzan; beste bankuek egiten dutena egiteko aitzakiaz (gero saldu nahi izaten dute Kutxabank ez dela beste edozein bankuren modukoa) putre-funts bati milaka bezeroren kontratuak saldu dizkiote (guztira, 340 milioi euro kreditutan 5 milioitan salduta) espekulatzaile mafioso batzuk negozioa egin dezaten Kutxabankekin fidatu diren pertsonen lepotik. Honek arriskuan jartzen du informazio konfidentziala; bankuaren izen onari kalte egiten dio, eta zerbitzuaren kalitatea okertu egiten da.
Gainera, hartutako erabakiaren ondorioz, BBK eta Vitalek banku-fitxa galdu dute, eta euskal finantza mundutik behin betiko desagertu dira; akzioak salduta, patronatuko kide izateagatik dietak kobratzeko txiringito bat besterik ez lirateke. Caja Navarrakoa dugu honen eredu hurbila.
Emandako urratsarekin erakundeei kudeaketa kontrolatzeko ahalmena ebatsi diete; izatez, akordioa sinatu duten alderdi politikoek bereganatu dute kontrol hori. Beraz, ustezko despolitizaziotik honek ez dauka ezer. Izan ere, alderdi hauek Kutxabank gidatzen duen lobby ekonomikoaren esanetara jarri dira, eta fundazioetako patronatuen kontrola hartu dute, baita administrazio-kontseiluarena eta bankuko akziodunen batzarrarena ere.
Horregatik,
• pribatizazioari atzera eragiteko araudia eskatzen jarraituko dugu. Euskal esparruan erabaki beharra dago.
• Eztabaida soziala hasi eta topagune sozial eta sindikal zabala eratuta, lanean jarraituko dugu plataformaren
helburuen alde, jarduera esparruari zein mobilizazio ahalmenari dagokionez.
• Hori dela eta,
– Hitz ematea eskatzen dugu Kutxabankeko akzio bat bera kapital pribatuaren esku ez dela geratuko; akzioak burtsara ez direla aterako, eta euskal herri-erakundeei lagako dizkietela.
– Ez dugu nahi erakundea pribatizatzerik, eta prozesu hau bideratzeko hartu diren erabakiak bertan behera uztea exijitzen dugu.
– Kontrol politiko eta soziala eskatzen dugu Kutxabankek euskal jendartearen zerbitzutan lan egin dezan, ez bere bazkide kapitalistei kontuak eman eta dibidendoak banatzeko.
• Beste eskari bat izango da Kutxa banku-fundazio ez bihurtzea, eta honen alde mobilizatuko gara.
• “Euskal finantza-sistema publiko baten alde, Kutxen-Kutxabanken pribatizazioaren aurka” plataformak galdegiten du behingoz amai dadila euskal jendarteari egiten ari zaien espoliazioa; horren aldeko borrokari eutsiko diogu, eta erabaki negargarri hauek hartzen dituztenei aurrerantzean ere eskatuko diegu alde egin dezatela.
Eragile sozialak: AHT Gelditu Elkarlana – Berri-Otxoak – Bilboko Auzo-Elkarteen Federazioa – Coordinadora ONGD Euskadi – Danok lan – Euskal Herriko Pentsionisten Plataformak – Ezker Gogoa – IRPH STOP Gipuzkoa – Kontsumitzaile Elkarteak (EKE, UCE, EKA, EHKB, OCUV) – M15M – Mugarik gabe – Mujeres del Mundo – REAS (Red de Economía Alternativa y Solidaria) – PAH Kaleratzerik ez! – SOS Racismo Bizkaia – STOP desahucios Gasteiz – STOP desahucios Gipuzkoa
Sindikatuak: EHNE – HIRU – ELA – LAB – ESK – STEE-EILAS
«EUSKAL KUTXEN PRIBATIZAZIOA»
Bea Martxueta, LABeko politika sozialetako idazkaria
Iraultzen aldizkaria Bea Martxueta, LABeko politika sozialetako idazkariarekin egon da Euskal Kutxak-KUTXABANKen pribatizazioaren atzean dagoena aztertu nahian. Martxuetak prozesua interes espekulatzaileei erantzutera datorrela salatzen du eta euskal jendartearen beharrei erantzungo dion alternatiba erreal baten alde borrokatzera deitzen ditu Euskal Herritarrar guztiak.
LABek alternatibaren alde egiten du, eztabaida sozialaren bidez euskal kutxen helburu eta funtzioak adostuko dituen alternatibaren alde.
«KUTXABANKen pribatizazioa herritarrok galtzaile»
14.06.30
LAB eta ELA: «Kutxabankeko hamarna milaka kreditu-kontu eta mailegu putre-funts bati salduko dizkiote datozen egunotan»
14.06.30
LAB eta ELAk Kutxabanken pribatizazioari ezezko botoa ematea legala eta zilegia dela aldarrikatu dute
14.06.21
«Milaka euskal herritar Bilboko kaleetara irten dira KUTXABANKen pribatizazioari ezetz esatera»
14.06.21
«Bea Martxueta, LABeko politika sozialetako idazkariaren interbentzioa»
14.06.20
«Pribatizazioaren kontrako bozka emateak zigorra ekarriko duela jasotzen duen puntua gai ordenetik erretira dezala eskatu diote LAB eta ELAk BBKri»
14.05.13
«Esta batalla la vamos a ganar. En Euskal Herria, Banca Pública»
Bea Martxueta y Txomin Lorca
14.06.06
Euskal Kutxen likidazioa bizkortzen ari da. Hilak 30 baino lehen gauzatu nahi dute
Gaur, osteguna, EUDELen eta LAB, ELA, CCOO eta UGT sindikatuen arteko Negoziazio Mahaia batzartu da, 2010etik berritu gabe dagoen UDALHITZ hitzarmena berritzeko asmoz.
LABek EUDELeko Batzorde Eragileari eskatu dio PPk ezarritako neurriei eta arauei men egin beharrean Negoziazio Kolektiboaren euskal esparrua defendatu dezala eta balizko akordioak gure errealitate politiko, sozial eta ekonomikoan oinarritu daitezela. Halaber, LAB-ek proposatu du euskal instituzio eta sindikatuen arteko adostasuna Negoziazio Kolektiboaren eskubidea praktikan deuseztatzen duten Estatuko inposaketak gainditzeko.
Era berean, LABek EUDELi dei egin dio negoziazioak oinarrizko helburu hauek bete ditzan: herritarrentzako zerbitzu publikoen kalitatea bermatzea, pribatizazioak baztertuz, enplegu publikoa sustatzea eta langileon erosteko ahalmena berreskuratzea.
EUDELeko ordezkaritzak aldarrikapen hauek batzorde eragilera eramango duela eta irailerako erantzun bat emango duela hitz eman du.
TSko langileak, ekainaren 24an, elite ekonomikoa babesten duen epaile batek 150 langile kaleratu eta miseriara bota ondoren, lanpostuen defentsan jarraitzen dutela esateko agerraldia eskaini dute. Datozen hilabetetan, TS izan dena aurrera ateratzeko proposamen ezberdinak aurkeztuko dira epailearen aurrean, eta langileak prest azaldu dira lanpostuak bermatu eta beti ere langileon kolektiboa errespetatuko lituzkeen proposamenak babesteko.
Ekainaren 24an, elite ekonomikoa babesten duen epaileak, 150 langile kaleratu eta miseriara bota gintuen! Hau al da justizia?
Famili arteko botere nahiak,liskarrak, inbidiak eta langileen izerditik diru erraza irabazi nahiak, gure lantokia galbidera eraman dute! Hau dena gaurko lan erreformak erreztuta eta politikari batzuren onarpenarekin gainera! Beste empresa bat itxita, zenbatek gehiago izan behar dute? Zenbat familia ondoratu behar duzue neurri zehatzak lehenbait lehen hartzen hasteko? Tapia, non zaude? Non daude herri hontako ehun industriala berraktibatzeko zuen politikak? Kaleratzeak asumitu eta enpresak Ixtean oinarritzen al dira?!
Gaur egungo “krisi”-ari aurre egiteko batzuren eskaxkeriak tunel ilun eta luze batetara eraman gaitu Urolako eta Euskal Herriko hainbat langile. TS Fundiciones-eko langileak ere bertan aurkitzen gara bai, baina tunel orok du bere sarrera eta irteera bat. Tunelak badu argi izpi bat bukaeran eta ez dugu etsiko gure lanpostuen defentsan argi izpietara irten arte. TS Fundiciones bidegarria zen , da eta izango da! Orain guztion konpromisoa behar da!
Horretan itsu -itsuan sinisten dugulako, tunel honen iluntasunetik deiadar bat egin nahi dugu! Gure borroka ez da tunel honen iluntasunean galduko! Borrokak aurrera darrai eta prest gaude eman behar diren pausoak emateko gure lantokia eta gure etorkizuna bermatzeko.
Datozen hilabetetan , TS izan dena aurrera ateratzeko proposamen ezberdinak aurkeztuko dira epailearen aurrean, eta hau dela eta, TS Fundicioneseko langileok zera adierazi nahi dugu:
– Prets gaudela gure etorkizuna, gure lanpostuak bermatuko lituzkeen proposamenak babesteko beti ere langileon kolektiboa errespetatzen bada eta ez dugula etsiko hau lortu artean.
– Ez dugula gure enpresarekin espekulatu nahi duen marrazorik inondik inora onartuko. Hala gertatuko balitz, aurrez aurre izango gaituzte, ez izan inongo dudarik.
– 150 familiak etorkizun duin bat izan dezatela nahi dugu.
– Gure herria den hontan lan eta bizi nahi dugunez, agintari politikoei eta bereziki dagokien instituzioei, zera exijitu nahi diegu: Eskeini diezaiotela etor litezkeen proposamen guztiei behar duten babes eta laguntza guztia, eta nola ez, langileon adostasuna eta iritzia izan dadila balizko akordio baten gitlzarri.
Tunel guztieek dute iluna eta argia! TSko langileak erabaki du, Arruako Itxialdian genioen bezala, gure borrokak ez du etenik izango eta beti ere klabe konstruktiboetan aritzeko gure konpromezuan berresten gara. Gure lanpostuen alde arituko gara eta TSko langilearenak egin duela uste dutenek, jai dute! Guk geurea dena borrokatzen jarraituko dugu!
GORA TS eta EUSKAL HERRIKO LANGILERIA!
TSko Enpresa Batzordea»
LABek elkarretaratzea egin du Bilboko epaitegien aurrean Etxebarriako Talleres Mecánicos Arakistain (TMA) enpresako lan gatazkarekin lotuta Gernikako epaitegiek bi militanteri ezarritako behin-behineko neurriak salatzeko. Enpresako buruek 7 langileren aurka salaketa penalak aurkeztu eta gero, haietako biri urruntze agindua ezarri diete. Gaur egin da langileon aurkako epaiketa eta horrekin lotuta LABek protesta egin du epaitegien aurrean.
Asier Imaz, LABeko Industria Federazioko Idazkariaren adierazpenak
“LAB Sindikatuak gaur kontzentrazio honetarako deia egin du salatzeko bere bi militanteri Gernikako Instrukzioko Epaitegiak, Audientzia Probintzialaren aginduz, jarritako behin behineko neurriak. Neurri hauen arabera langile hauen eta Rafael Zabala enpresariaren artean 500 metro egon behar dira gutxienez.
Egoera hau eman da oraindik epaitegi merkantilak TMA enpresaren itxieraren aurrean azken erabakiak hartu ez dituenean, eta Rafael Zabala eta Patxi Aristrain enpresariaren erantzukizunak zehaztu ez dituenean. Printzipioz konkurtsoaren administrariak adierazi du deskapitalizazio prozesu antolatu bat egon daitekeela. Langileek beraien ekintza sindikalaren bidez bermatu dute deskapitalizaio hau gelditzea.
Neurri hauekin ekintza sindikal eredu hau baldintzatu nahi da. Neurri hauekin soldatak kobratu barik eta enplegua barik geratu direnak erasotzen dira deskapitalizazio bat egin duena babesten den bitartean.
Baina egoera hau ezin daiteke era isolatu moduan ulertu. Langileen kontrako kriminalizazio prozesua aurrera doa. Integrala da. Grebetan grebalarien kontrako ebazpenak gero eta gogorragoak dira, gogoratu behar dugu beste hainbat kasuen artean Bilbotar bi grebalarien kontra dagoen 2,5 urteko kartzela zigorra.
Integrala da dekretuz dekretu, erreformaz erreforma langile eta gizartearen kontrako eraso integral bat antolatzen ari delako. Defentsa indibidual eta kolektiborako bideak suntsitzen diren bitartean, mobilizatzeko eta protesta egiteko eskubidea erasotzen da. Gogoratu behar ditugu pasadan astean Madrilen onartutako errepresio bide berriak.
Beraz, ebazpen hau eskubideen kontrako eraso integral honen atzean dagoen bultzada politikoa ikusten dugu. Babestuak izan behar direnak, ahulenak direnak, langileak eta herritarrak epaituak eta kriminalizatuak.”
Decathlonek igande eta jai egunetan irekitzeko hartu duen erabakiaren aurka azaldu dira gaur merkataritza sektoreko sindikatu guztiak (ELA, LAB, CCOO eta UGT), eta mobilizazio ezberdinak iragarri dituzte hau salatzeko. Bihar, hilak 18, giza kateak izango dira Donostia, Bilbo eta Gasteizen eta uztailaren 24 eta 25ean elkarretaratzeak deitu dituzte Bilbo, Gasteiz eta Donostiako Decathlon denden aurrean.
ELA, LAB, CCOO eta UGT sindikatuok kanpaina bati ekin diogu, Decathlonek igande eta jai-egunetan irekitzeko duen asmoaren aurka. Legeak igande eta jai-egunetan irekitzeko ematen dion aukeraz baliatuz kateak "0 irekiera" orain arteko egoerarekin haustea erabaki du, nahiz eta horretarako urratu behar euskal gizartearen, sindikatuen, kontsumitzaileen eta dendari txikien gehiengoaren nahia.
Ez da lehen aldia izan Decathlonek jai-egunetan irekitzeko asmoa iragarri duela; baina aurrekoetan atzera egin du azkenean, eta itxita geratu da. Oraingo honetan hautatutako eguna uztailaren 25a da, egun horretan hurrengo hirietako zentroak ireki nahi ditu: Bilbao, Donostia, Irun eta Gasteiz.
Decathlon bezalako saltegi handiak igande eta jai-egunetan irekitzeak ondorio ezin txarragoak dakartza, lan-ikuspegitik ez ezik, gizarte-ikuspegitik ere bai, gainera gezurrekin bidezkotzen dute:
1. EZ du areagotuko kontsumoa: egunez eta denda-motaz aldatzen da, besterik ez. Madrilen urteko 365 egunetan irekitzen dute, eta salmentak estatuko batez bestekotik behera erori ziren.
2. EZ du enplegurik sortuko: denda txikietako enplegua suntsitzearen trukean, enplegu prekarioa (lanaldi partzialean) sortzen du saltegi handietan. betiko dendetan probintzia-hitzarmenak aplikatzen dira; saltegi handietan, ordea, estatu-mailako saltegi handietako hitzarmena aplikatzen da, askoz baldintza txarragoak dituena.Enplegu hori, gehienbat, emakumeena da. Hau bezalako sektore feminizatuan, igande eta jai egunetan irekitzen bada ia ezinezkoa litzateke laneko bizitza familiarekin uztartzea edota asialdiaz disfrutazea.
3. Kontsumitzaileek EZ dute eskatu: Kontsumitzaileen bi elkarteak —EKA eta EKE— merkataritza-ordutegiak liberalizatzearen aurkakoak dira. Haiek diotenez, kontsumitzaileek duten ordutegia nahikoa zabala bada. Gainera, neurriaren ondorioek ez diete onura egiten, alderantziz. Alde batetik produktuen ugaritasuna urrituko litzateke, denda txiki asko itxitakoan saltegi handiek beti berdina eskaintzen dutelako. Bestetik hiriguneak hustuko lirateke, merkataritza urrunago egongo litzateke kontsumitzaileengandik, eta garraiobideak erabili beharko lirateke.
Horregatik guztiagatik lau sindikatuok kanpaina bati ekin diogu, hurrengo mobilizazio hauen bidez:
Uztailak 18:
• Giza kateak 12:00etataik 13:00etara hiru hiriburuetako erdialdeetan
• Gasteiz: Andra Mari Zuriaren plaza-Corte Ingles- Andra Maria Zurira.
• Bilbo: Arriaga plazatik irten eta Decathlonera arte.
• Donostia: Bulebarreko Bretxa-Askatasunaren Etorbidea- Bulebarrera.
• Informazio-standa, Decathlon-en aurrean.
Uztailak 24:
Elkarretaratzea, 18:00 – 19:00, irekitzeko asmoa duten Decathlon-en aurrean.
Uztailak 25:
Elkarretaratzea, 09:30etatik aurrera, irekitzeko asmoa duten Decathlon-en aurrean.
Martxoan LABek Negoziazio Mahaia biltzeko eginiko eskariaren harira, ostegun honetan, hilaren 17an, EUDELek UDALHITZ hitzarmena berritzeko Toki-administrazioaren Negoziazio Mahaira deitu ditu sindikatuak. LABek hiru ardatz lehenesten ditu: lan-sariak, enplegua eta zerbitzu publikoen eredu berria eraikitzeko neurriak hartzea.
Negoziazio Kolektiboan LAB sindikatuak hiru ardatz nagusi lehenesten ditu, langileon lan-baldintzak hobetzeko beste neurriei garrantzia kendu gabe, jakina. Gai hauei heltzeko eta ondorioz negoziatzeko eta adosteko borondatea egon beharko litzateke EUDELen aldetik, akordioa erdiestea nahi izango badugu. Hauexek dira, bada, hiru ardatzok:
-Lan-sarien inguruko akordioa: hitzarmenaren indarraldirako soldata igoerak adostea, 2012ko abenduko paga ordaintzea eta azken urteotan langileok galdutako eros- ahalmena berreskuratzeko akordioa.
-Enplegua: azken urteotan enpleguaren suntsiketa eragin duten neurriak atzera botatzea (ordezkapenak mugatzea, jubilatzen diren pertsonen lanpostuen amortizazioak, lanaldiaren luzapenak…) eta enplegu berria sortzeko neurriak martxan jartzea, beharrezkoak diren EPEak eginez.
-Herritarren onurarako zerbitzu publikoen eredu berria eraikitzeko neurriak. Alde batetik, kudeaketa publiko eta gardenaren bermea –pribatizazioak geldituz eta errebertsio planak sustatuz– eta, bestetik, ezinbesteko neurriak diren hauek: zerbitzuak euskalduntzeko eta genero berdintasuna bermatzeko planak, eta zerbitzu publikoen definizio eta garapenean langileen iritzia kontuan hartzeko eta langileen parte hartzea bermatzeko neurriak, besteak beste.
Aurrekoaz gain, funtsezkoa da balizko akordioak betetzeko instituzioen konpromiso irmoa, alegia, bertako negoziazio esparrua aintzat hartuta euskal langile eta instituzioen artean erdietsitako akordioak defendatzea, bidean egon litezkeen oztopo eta eragozpenak –Estatuko neurri legalak edota murrizketak– modu adostuan gaindituz. Alde biek printzipio honekiko atxikimendua adieraztea ezinbestekoa jotzen dugu LABetik.
