2025-12-23
Blog Page 1165

Greba Osakidetzan: Osasungintza publikoa dago jokoan

admin
-
0
Greba Osakidetzan: Osasungintza publikoa dago jokoan
 
«Arrakastatsua izaten ari da Osakidetzan burutzen ari den laugarren greba eguna»
Gaur Bizkaiari egokitu zaio txanda. Lanuzteen agenda potenteak eragiten duen nekea eta zuzendaritzek jarritako oztopo guztien aurrean (batez ere inposaturiko gehiegizko zerbitzu minimoak), grebara atera diren langileen kopurua gorantza doa.
Jaso ditugun informazioen arabera, Osasun zentro askotan soilik egin dute lan zerbitzu minimoek eta baten bat erabat itxi, Bilboko Altamirako zentroa kasu. Bestaldetik, ospitaleetan ere erantzuna handia izan da (masiboki zelari, eginkizunetako eta mantenimenduko pertsonalaren artean) eta zenbait zuzendaritza estu eta larri ibili dira. Aipatzekoa da Gurutzeta ospitaleko kasua, non zuzendaritzak onartu egin du FIVTEko (fertilitate kirofanoa) pazienteen oheak familiak berak gelaraino eramatea.

Bestaldetik, milaka langilek hartu dituzte Bilboko kaleak Osakidetzako borroka denona dela gogorarazteko: kalitatezko osasun zerbitzu publikoaren defentsa.

Asteleheneko mahai sektorialeko batzarrean Osakidetzaren proposamen seriorik ezak are gehiago piztu ditu animoak. Ez dago akordioa ez eskuratzeko aitzakiarik. PNVk aurrera ateratzen badu Ertzaintzaren EPEa eta beste administrazio batzuetan akordioak eskuratzen badira, ez dugu ulertzen zergatik ez Osakidetzan.

Hurrengo ostegunean Osakidetzako zentro guztietan 24 orduko greba egingo dugu. Uste dugu akordiorako aukera badagoela, baina ez dugu nolako adar jotzerik onartuko. Gure gutxieneko aldarrikapenak kontuan hartu ezean, urtarriletik aurrera hilabeteotan luza daitekeen konfrontazio fase berriari ekingo diogu. Pilota eusko jaurlaritzaren aldean dago.
 

 

 

40 urte eta etorkizuna aurrean

admin
-
0
40 urte eta etorkizuna aurrean

40 urte pasa dira jada LAB sindikatua sortu zenetik eta euskal langileriak bizi dituen garai zail hauetan sindikatuak atzera begira jartzeko une bat hartu du. Ipar Hegoa Fundazioak antolatutako «Langile mugimendua Euskal Herrian» hitzaldi zikloaren baitan, «Nuestro Mayo Rojo» liburuaren egile den Joxerra Bustillok eta LABeko idazkari nagusiak, Ainhoa Etxaidek, Euskal Herriko langile mugimenduan frankismoak izandako eragina, LAB sindikatuaren sorrera eta aurrera begirako erronkak aztertuko dituzte Iruñeako Areto Gorrian.

Lau hamarkada hauetan bere aztarna utzi du LABek. Sindiaktuaren sorrerak aukera guztiz berriak eskaini zien langileei, ezkerreko langile independentista gisa antolatzeko aukera. Horrez gain nazio askapena eta askapen sozial elkaruztertzeko borondateari eutsi diogu urte hauetan. Sindikatuak burujabetzea eremu soziolaboralera eraman du Lan Harremanetarako Euskal Esparruaren aldarria langileekin landuz.

Injustiziaren aurrean borrokari ekin behar zaiola beti argi izan du LABek eta borroka horiei esker lortu da agendan kokatzea aldarrikapen feministak, euskara lan munduan, lan osasuna, prekarietatearen kontrako borroka edo zerbitzu publikoen defentsa.

Urte hauetako lanak ekarri gaitu honera, ziklo oso baten amaierara. Orain aurrera begira jarri eta aldaketari ekin behar diogu. Arrazoi asko daude sindikalgintza eredua berritu behar dugula esateko. Praktikan, guztiok ikusten dugu gure borrokan geroz eta muga gehiago ditugula aurrez aurre, sindikalgintzaren kontrako erasoa erabatekoa dela. Borroka sindikala egiteko baldintzak aldatu dira, antolatzen dugun subjektua goitik behera aldatzen ari da eta baita eremua ere. Eraginkorrak izateko, gauzak aldatzeko gai izateko, eredua aldatu behar dugu.

Sistema kapitalista bera ziklo berri baten aurrean kokatzen da eta egiturazko aldaketak ematen ari dira. Ezin dugu ukatu ere krisiak bere eragina izan duela, “askatasun ekonomikoak lehenetsi eta “askatasun politiko, sozial eta laborala” malgutzen joan baitira prekarietatea egiturazko bilakatuz. Euskal Herriko askapen prozesuari dagokionean, langileria, LAB ondoan duelarik, aldaketa politiko eta soziala gauzatzeko bidean urratsak ematen ari da.

Ez da makala 2015erako LABek bere buruari jarri dion erronka. Eredu berriaren eztabaida irekitzearekin batera bizi dugun aldaketa momentuan eragin nahi du LABek aldaketa sozialen aldeko borroka indartuz. Sindikatuak Estatuaren eta inposatu diguten ereduarekin apurtzeko arrazoi nabarmenak ikusten ditu baita hauek apurtzeko baldintzak ere eta horri ekingo dio.
 


 

 

LABek administrazio publiko herritar eta parte hartzailea aldarrikatu du Gasteizko Parlamentuan

admin
-
0
LABek administrazio publiko herritar eta parte hartzailea aldarrikatu du Gasteizko Parlamentuan

Gaur, hilak 26, Josu Erkoreka Lan eta Administrazio Sailburuak Euskal Administrazio Publikoaren Legearen (EAPL) egitasmoa aurkeztu du Gasteizko Legebiltzarrean. Aurkezpen horrekin bat eginez LAB sindikatuak mobilizazio deitu du parlamentuaren atarian.

Lehenik aipatu nahi dugu LABek abenduaren 9an agerraldia egingo duela legebiltzarreko batzordean egitasmo honen inguruko balorazio zehatza egiteko. Baina gaurkoan, egitasmo horren elaborazioan langileok, bere ordezkariok eta orohar herritarroi gure parte hartzea ukatu zaigula salatu nahi izan dugu.

EAPL, aldiz, ez da Jaurlaritza sektore publikoari begira esku artean duen egitasmo bakarra. Azken aste eta hilabeteotan gobernu honek eremu honetan aurrera atera nahi dituen beste bost egitasmoen berri jaso dugu: Euskal Enplegu Publikoaren Legea, Udal Legea, Heziberriren eskutik hezkuntza lege berria, eredu sozio-sanitarioaren dekretua eta hirugarren sektorea deitutakoaren egitasmoa (zerbitzu sozialei dagokiona) behintzat lantzen ari denaren berri izan dugu. Egitasmo hauek sektore publikoaren zutabe nagusiak bermoldatuko dituzten legeak edota dekretuak direla azpimarratu nahi dugu. Zentzu horretan, Eusko Jaurlaritzak sektore publiko osoaren berdefinizio eta berrantolaketa bati heldu nahi diola ohartarazi nahi dugu.

Gogoratu nahi dugu sektore publikoa, berak eskaintzen dituen zerbitzu publikoen bitartez, herritar guztioi dagozkigun eskubide sozialen bermatzaile nagusia izan behar duela.

Oso abiapuntu ezberdineko egitasmoak izanda, guztietan PNVk zuzentzen dituen sailek negoziazio eta parte hartzerako erakutsi duten jarrera eskaxa salatu nahi dugu. Zentzu honetan eskaera zuzena egin nahi diogu Iñigo Urkulluk zuzentzen duen gobernuari: sektore publikoaren berdefinizio eta berrantolaketa ariketa hori guztion artean egin dezala; era parte hartzaile eta demokratikoan; langileak, bere ordezkariak, herritarrak (zerbitzu hauen onuradun zuzenak izan behar diren heinean) eta inplikatuak dauden eragile sozialei ateak irekiz.

Sektore publikoa ez da inoren “kortijoa”, eta horretan bihurtu nahi dutela erakutsi baino ez dute egin aipatutako sektoreei parte hartze eta negoziaziorako ateak itxiz; eta ireki dituztenean era erabat arbitrarioan mugatuz gure parte hartzea. Jaurlaritzak langileok, herritarrak eta eragile sozialak ezin ditu sektore publikoaren berrantolaketa honetan etsai bihurtu. Arerio bakarra Madriletik inposatutako dekretuetan eta Jaurlaritzako eremu batzuek sektore publikoa ahuldu eta pribatizatzen jarraitzeko duten asmoetan baino ez dago.

Zentzu honetan, eztabaida ireki eta parte hartzailea irekitzea eskatzen diogu, bertan, LABek sektore publiko berri baten eraikuntzarako bere proposamenak mahai gaineratuko dituelarik.
 

 

 

Heziberri dekretuaren aurrean, LABek kontraproposamen bat luzatu dio Hezkuntza Sailari

admin
-
0

Atzo Lakuan Hezkuntza ordezkariekin izandako bileraren ostean LABek, Euskal curriculuma eta Ikasle euskaldun eleanitzak ardatz hartuta, Heziberriren dekretuek ez dutela urrats eraginkorrik ematen adierazi nahi du. Honekin batera LABek kontraproposamen bat luzatu dio Hezkuntza Sailari.


LABen irakurketa azaroaren 25an
Heziberri dekretuaren aurrean, LABek kontraproposamen bat luzatu dio Hezkuntza Sailari

Gaur, Lakuan izan gara. Hezkuntza ordezkariekin bildu izan gara Heziberri proposamenaren inguruan gure ikuspuntua helarazteko. Bilera honen ondotik zera adierazi nahi dugu:

LABek dekretuak aztertzeko neurgailu zehatz baten arabera egin du: HSPren bidean ekarpenik dagoen edo ez. Eta norabide honetan zehazki dekretu hauei begira bi ardatzetan oinarritu gara:

◦ Euskal curriculuma.
◦ Ikasle euskaldun eleanitzak.
 

Eta ardatz hauen arabera esan dezakegu heziberriren dekretuek ez dutela urrats eraginkorrik ematen.
• Curriculumari dagokionez, hezkuntza xedeari erreparatuz, LABentzat dekretuak lau puntu hauek barnebildu beharko lituzke:

◦ Euskal Curriculuma, biharko Euskal Herria eraikitzeko tresna da. Heziberri proposamenean irizpide interesgarriak badaude ere, Euskal Curriculumaren zentzua eta helburua behar bezala argitu eta zehaztea faltan sumatzen dugu. Askotan maila abstraktu eta zehaztugabean aritzen da, itxura eta asmo oneko formulazio teorikoetan, baina Euskal Herriaren beharrak aztertu, aipatu eta jorratu gabe. Euskal Curriculumaren helburua XXI. Mende hasierako Euskal Herrian kokatu behar da. Finean, Euskal Curriculuma biharko Euskal Herria eraikitzeko tresna gisa kokatu behar da
◦ Hezkuntzaren gaineko ikuspegi askatzailea. Aurreko elementuari loturik, hezkuntzaren balore askatzaile eta eraldatzailea azpimarratu eta landu behar delakoan gaude. Hezkuntzak errealitatea kontzienteki ulertu eta eraldatzeko baliabideak eman behar dizkie ikasleei, ikasleek errealitate berriak asma ditzaten.
◦ Ikuspegi eta pentsamendu propioa. Euskal Curriculuma ikuspegi eta pentsamendu propioan oinarritu beharko litzateke eta ikuspegi eta pentsamendu propioa garatzeko tresna izan beharko luke. Alta, proposamenaren atal askotan horren falta nabaria topatu dugu. Era berean, proposamena gazteleraz sortua izateak biziki kezkatzen gaituen gaia da. Izan ere, jakina den bezala, hizkuntzak ikusmolde jakin bat gordetzen du bere baitan eta ondorioz testu bat gazteleraz edo euskaraz sortzea ez da afera tekniko hutsa. Gainera, Euskal Herrian horrelako lanak euskaraz egiteko nahikoa jende badagoela uste dugu.
◦ Hezkidetzaren garrantzia. Hezkidetza, gizon eta emakumeen arteko parekidetasuna lortzen laguntzeko planteamendu hezitzailea da. Munduan eta Euskal Herrian kapital pedagogiko handia dago ikusmolde honi dagokionean, baina “HEZIBERRI 2020” proposamenean ez da kapital hori inondik inora islatzen.
 
LABentzat ezinbestez, Curriculumaren ardatza Euskal Herria izan behar du eta ez alderantziz, curriculuma bertatik abiatzea alegia, bai egituratzeko bai egiterako orduan ere. Honi ekiteko nazio/herri gisa aritu beharra dugu. Nazio ikuspegi batetik, auzolanean arituz,herri bezala pentsatuz eta arituz.

• Konpetentziei dagokionez, aurrez galdera bat egin behar dugu: Zer eta zertarako? Eta non.

Azken batean konpetentzien araberako irakaskuntzan ados egon gaitezkeen arren hiru galdera horien erantzunean dago gakoa eta Heziberri proposamenean esaten den bezala, ezagutza jakin batzuk barneratzea baino, konpetentzia batzuk eskuratzea izan behar du hezkuntza prozesuaren funtsa. Baina,zertarako behar ditugu konpetentzia horiek? Berriro ere, lehenengo lelo bera errepikatu behar dugu: egungo errealitatea ulertu eta errealitate berriak sortzeko behar ditugu.
Beraz, eraldaketaren ikuspegia, aldaketa sozialaren beharra, errealitate berrien sorrera, aldarrikatu beharreko kontzeptuak dira guretzako, konpetentzien planteamenduari estuki loturik.
Heziberrin konpetentziak modu abstraktoan eta inolako anklajerik gabe, oinarri gabe agertzen dira berriro agerian gertazen da proposamen hau lantzeko Euskal Herria ez dela aintzat hartu.

• Arloei dagokionez, zehazki hiru arloetako azterketa zehatza egin dugu ; gizarte zientziak, hizkuntza eta erlijiioa hauek norberaren identitatean, kultur identitatea garatzeko esanguratsuenak direlako.
Eta berriro ere, agerian geratzen da ardatza ez dela Euskal Herrian kokatu eta guretzako hori ezinbestekoa da. Euskal Herria ardatza izanik, kasu honetan, Espainiako eta Frantziako dimetsioa gehitzea dago gure herriaren kokapen geografikoa eta kultur fluxuan duten eraginagatik baina ez alderantziz.

• Hizkuntza: LABentzat ikastetxeek ikasle euskaldun eleanitzak garatu beharko lituzkete eta horretarako jakina dugu ikastetxeek funtzio garrantzitsua betetzen duten arren ez dela nahikoa eta herri komunitate osoak baduela honi begirako ardura eta lana. Eta zentzu horretan instituzio ezberdinek ere.
2007. urtean Hizkuntzak irakatsi eta ikasteko markoa EAEn legearen garapenerako Euskararen Gizarte Erakundeen kontseiluak egindako proposamena dugu ardatz eta gure ustez Heziberrik berau hartu beharko luke.

• Heziberrik berriro ere, batetik herri gisa antolatu eta erabakiak hartzeko ezintasunak mahaigaineratzen ditu. Eta hori ez da berria aurretiko hezkuntza dekretu eta lege guztiek espainiar esparruan eraikitako lege zein dekretuak izan dituzte oinarri LOGSEtik abiatuta egun arte, LOMCEarekin.
Eta Heziberrik bide beretik doa. Gure ustez, burujabetza ariketa egitearen beharra agerian uzten duelarik, Euskal Herritik Euskal Herrirako behar eta nahi dugun hezkuntzaren mesedetan lanean hasteko garaian gaude. Norabide honetan, estatuetarik datozen legeei aurre egiteko. Hezkuntzan ere burujabetza behar dugu, inposizioei aurre egiteko eta euskal herritarron artean nahi dugun Hezkuntza Sistema erabakitzeko.

• Guretzat Euskal Herriko errealitatean eraikitako eredua da behar duguna: Eredu berri, propio eta herritar baten beharra dugu. Guretzako abiapuntu egokia, Oinarrizko hezkuntza Akordioa da.

HORTAZ, eskuartean dugun proposamena aipatutako eskemaren baitan kokatu dugu eta horregatik une honetan ezadostasuna adierazi nahi dugu, berriro diogu aipatutako norabidean ez dugu urrats eraginkorrik antzeman.
 

 

 

LABek bere sostengua adierazten dio PAME eta greziar langilegoari azaroak 27an egingo duten greba orokorraren aurrean

admin
-
0
LABek bere sostengua adierazten dio PAME eta greziar langilegoari azaroak 27an egingo duten greba orokorraren aurrean

LABek bere sostengua adierazi dio PAME eta Greziar langileriari Azaroak 27an egingo duten nazio mailako Greba orokorraren aurrean. Greba orokor hau aurreko hilabeteetan eginiko langabeziaren aurkako kanpainaren ondorena da. Kanpaina horri bukaera emateko Azaroak 1ean 100.000 pertsona baino gehiago batu zituen manifestaldia egin zuten Atenasen.

Antolatzaileek grebara deialdia luzatu dute greziar gobernuaren, Europar Batasunaren eta monopolioen aurkako borrokan beste urrats bat suposatzen duelako. PAMEren hitzetan beraien betebeharra esklabutza baldintzei era zuzen eta militante baten erantzutea da gobernuaren eta sindikatu paktisten, eta enpresararien jarreraeren aurrean. Horrela 67 hiri desberdinetan manifestazioa egitera deitu dute.
 

 

 

LAB exige nuevas políticas para terminar con la violencia sexista

admin
-
0
LAB exige nuevas políticas para terminar con la violencia sexista

Hoy, 25 de Noviembre, Día Internacional contra la violencia hacia las mujeres, el sindicato LAB ha salido a la calle para denunciar la violencia machista y las políticas que se aplican hoy día contra las mujeres. Contratos a tiempo parcial que no garantizan un sueldo digno para poder sobrevivir, recortes constantes de prestaciones y servicios sociales. Un sistema diseñado para y contra las mujeres y que LAB lucha por erradicar trabajando a favor de un un nuevo modelo económico, político y social basado en la igualdad entre hombres y mujeres y que respete los derechos de las personas trabajadoras.

EMAKUMEON POBRETZEARI AURRE EGIN
«Tanto los estados español y francés, como los gobiernos de Gasteiz y de Iruñea, han optado por empobrecer nuestro país, empobrecer a la ciudadanía es su clara apuesta política. Utilizando la crisis como excusa, todas las medidas, reformas, así como los recortes impuestos han ido en la misma dirección: que quienes más tienen sigan teniendo aún más, y que quienes menos tienen, tengan todavía menos

Que la mayoría de la ciudadanía vasca es cada vez más pobre, es algo que ya nadie pone en duda. Aunque los datos y estadísticas que prueban este proceso de empobrecimiento, en la mayoría de las ocasiones ocultan las diferencias por razón de género, nuevamente las más perjudicadas en este proceso somos las mujeres.

La participación de las mujeres en el mercado laboral siempre ha sido de segundo nivel, se nos ha dirigido a los sectores y empleos de menor reconocimiento social y mayor precariedad laboral, dado que nuestro trabajo ha sido considerado siempre complementario al trabajo realizado por los hombres.

Hoy en día la situación se ha endurecido todavía más; las tasas de eventualidad son cada vez mayores, la de las mujeres es del 23,8% y la de los hombres, en cambio, del 17,7%. Ante la apuesta realizada por la patronal para aumentar las contrataciones a tiempo parcial, no podemos olvidar que el 94,69% de las personas que trabajan con este tipo de jornada son mujeres. Según los últimos datos del INE, cobramos un 36,2% menos que los hombres, y la diferencia salarial entre hombres y mujeres, en lugar de corregirse, es cada vez mayor. Estas diferencias, además, repercuten directamente en nuestras futuras prestaciones (desempleo, incapacidades, pensiones de jubilación…).

Entre tanto, las instituciones, en vez de ir al fondo del problema y tomar decisiones valientes y eficaces, han puesto en tela de juicio el, ya de por sí débil e insuficiente, sistema social de protección y las prestaciones. Esto nos ha supuesto un doble golpe a las mujeres: por una parte, las mujeres somos en mayor medida las receptoras de dichas prestaciones (un dato significativo, el 88,6% de las familias monoparentales tienen una mujer como cabeza de familia, y de ellas, el 40% tienen como cabeza de familia una mujer en paro) y por otra parte, dejan a cargo de las mujeres necesidades que dichas instituciones debieran cubrir, por ejemplo, las labores de cuidado.

La pobreza también es violencia. Quieren condenarnos a las mujeres a la pobreza, convertirnos en personas dependientes y subordinadas. Las mujeres necesitamos ser económicamente independientes, para poder desarrollar en libertad nuestros proyectos de vida. Para ello, debemos cambiar el actual modelo de relaciones laborales, necesitamos tener un nuevo modelo que supere la división laboral por razón de sexo, y que esté basado en la igualdad entre hombres y mujeres. Un nuevo modelo de relaciones laborales que tenga como objetivo el reparto del trabajo y de la riqueza, un modelo que haga frente al desempleo, la precariedad y las situaciones de pobreza, y respete los derechos de las personas trabajadoras.

 

 

Gaur ere emakumeon pobretzeari aurre egiteko eguna dugu

admin
-
0
Gaur ere emakumeon pobretzeari aurre egiteko eguna dugu

Espainiar eta Frantziar estatuek, zein Gasteiz eta Iruñeko gobernuek, herria pobretzearen aldeko hautu politikoa egin dute. Pobretze prozesu honen adierazle diren datu eta estatistikek, gehienetan, genero ezberdintasunak ezkutatzen dituzten arren, kaltetuenak emakumeak izaten ari garela erakusten dute. Gaur, Azaroak 25, emakumeonganako indarkeriaren kontrako nazioarteko egunean, LAB Bilbo eta Iruñean mobilizatuko da generoen araberako lan banaketa gaindituko duen eta emakume eta gizonen arteko berdintasuna oinarri izango duen eredu berri bat aldarrikatzera.

Pasadan ostiralean Gasteizen eta atzo Donostian egin bezala, LABeko emakumeok bilkurak burutuko ditugu goizeko 9:30tan. Bilbon sindikatuaren egoitzan eta Iruñean Areto Gorrian. Bilkuren ostean mobilizazio ezberdinak egingo dira bi hiriburuetan. Bilbon giza-katea egingo dugu Bizkaiko Diputaziotik abiatuta eta Iruñean performance ibiltaria Udal Plazatik hasita.

Aberastasunaren eta lanaren banakeraren alde antolatu eta borrokatu. Gaur Azaroak 25 denok kalera emakumeon pobretzeari aurre egitera. Denok kalera langabeziaren eta prekarietatearen aurka eta pentsio eta prestazio duinak aldarrikatzera. Denok kalera generoen araberako lan banaketa gaindituko duen eta emakume eta gizonen arteko berdintasuna oinarri izango duen eredu berri bat aldarrikatzera.

«Emakumeon POBRETZEARI aurre egin»

«Espainiar eta Frantziar estatuek, zein Gasteiz eta Iruñeko gobernuek, herria pobretzearen aldeko hautu politikoa egin dute. Horretarako krisiaz baliatu, eta ezarritako neurri, erreforma zein murrizketa guztiak bide beretik joan dira; gehiago dutenek gehiago izan dezaten, eta gutxiago dutenek aldiz, gero eta gutxiago.

Jada ez du inork zalantzan jartzen euskal herritarron gehiengoa gero eta pobreagoa garela. Pobretze prozesu honen adierazle diren datu eta estatistikek, gehienetan, genero ezberdintasunak ezkutatzen dituzten arren, kaltetuenak emakumeak izaten ari gara.

Emakumeon parte hartzea lan merkatuan beti izan da bigarren mailakoa, aitortza baxuagoko eta lan baldintza prekarioenetako sektore eta lanpostuetara bideratu gaituzte, gure lana gizonezkoen lanaren osagarritzat jo dutelako.

Gaur egun egoera are gehiago gogortu da, behin behinekotasun tasak gero eta handiagoak direnean, emakumeon kasuan %23,8koa da, gizonezkoen %17,7aren aldean. Patronalak lanaldi partzialak gero eta gehiago zabaltzeko apustua egin du eta ezin dugu ahaztu lanaldi mota honetan dihardutenen %94,69a emakumezkoak direla. INEren azken datuen arabera, gizonezkoek baino %36,2 gutxiago kobratzen dugu. Gizon eta emakumeon soldaten arteko aldea gero eta gehiago handitzen ari da eta honek, gainera, ondorio zuzenak ditu ondoren jasotzen ditugun prestazioetan (langabezian, ezgaitasunak, erretiro pentsioak…). 

Bien bitartean, erakunde ezberdinek, arazoaren muinera jo eta erabaki ausartak hartu beharrean, dagoeneko ahula eta nahikoa ez den babes sozial sistema eta prestazioak hartu dituzte jomugan. Honek kolpe bikoitza dakarkigu emakumeoi: alde batetik, emakumeok gara hein handi batean prestazio hauen jasotzaileak (datu esanguratsu bat: guraso bakarreko familien artean %88,6ak emakume bat dute buru eta, hauetatik, %40k langabezian dagoen emakume bat) eta, bestetik, sistemak bete beharko lituzkeen premiak, zaintza kasu, emakumeon bizkar uzten dituzte.

Pobrezia ere indarkeria da, emakumeak pobreziara kondenatu nahi gaituzte, menpeko izaki bihurtu. Emakumeok burujabetza ekonomikoa behar dugu gure bizi proiektuak modu aske batean garatu ahal izateko. Honetako gaur egungo lan harremanen eredua irauli behar dugu, eredu berri bat behar dugu, generoen araberako lan banaketa gaindituko duena eta emakume eta gizonen arteko berdintasuna oinarri izango duena. Lana eta aberastasuna banatzea bideratuko duen eredua, langabezia, prekarietatea eta pobrezia egoerei aurre eginez eta langileen eskubideak errespetatuz ! »
  

 «Emakumeon POBRETZEARI aurre egin» [PDF]

 Azaroak 25 Kartela [PDF]

Deialdiak

BIZKAIAN
– Azaroaren 25ean, 9:30etan Bizkaiko emakumeen bilkura
(Bilboko egoitzan)

– 12:00etan giza katea
Bizkaiko Diputaziotik abiatuta

NAFARROAN
Azaroaren 25ean, 9:30etan Nafarroako emakumeen bilkura
(Areto Gorrian)
12:30etan Udaletxe
plazan mobilizazioa
 

 

CANDYko langileek zuzendaritzak lantokia ixteko epeak pasatzea besterik ez duela nahi salatu dute

admin
-
0
CANDYko langileek zuzendaritzak lantokia ixteko epeak pasatzea besterik ez duela nahi salatu dute

CANDY enpresako langileek prentsaurrekoa eskaini dute gaur zuzendaritzaren jarrera salatzeko eta Bergarako lantokiaren bideragarritasuna errealitate bat dela azaltzeko. Enpresaren itxiera deslokalizazioan oinarritzen dela azaldu dute eta 172 familien etorkizunarekin batera, lanpostu askoz gehiago sortzen dituen Debaldeako enpresa inportanteenetako baten etorkizuna jokoan dagoela ohartarazi dute.

CANDYko langileen irakurketa
CANDYko langileek iritzi publikoari
«Enpresa ixteko martxan dagoen prozeduran jadanik 2 bilera burutu ditugu kontsulten aldian.

2 bileretan enpresari ekoizpena eta lanpostuak Bergaran mantentzeko bideragarritasun plan bat aurkeztea eskatu dugu.

Enpresa Batzordeak eta eta langileok Bergarako lantokiaren bideragarritasunean sinesten dugu, eta ziur gaude garbigailuak Bergaran egiten jarraitzeko aukera dagoela.

Gure ustea indartua gelditu da Eusko Jaurlaritzarekin egindako bileraren ondoren, Jaurlaritzak berak esan zigulako errentagarrria izan daitekeela lantokia, borondatea dela horretarako gako nagusia.

Zuzendaritzak uko egin dio bideragarritasu plan bat aurkezteari, ez dela bideragarria esaten digu, eta ekoizpena eteteko asmoa duela esaten digu.

Etorkizuna bermatzeaz gain, dokumentazio gehigarria ere eskatu genuen. Honen garrantziaz jabetze esan behar dugu Candy Taldeko 28 enpresekin eragiketa ekonomikoak dituela enpresak. Horrelako enpresa Taldeetan ez da erraza egiten diren eragiketak kontrolatzea. Zer kasualitatea Candyren jabea den enpresa Luxenburgo bezalako paradisu fiskal batean egotea!

Bigarren bileran dokumenatzioa aurkeztu digute, eta birkolokatze enpresa baten funtzionamendua esplikatu digute.

Guretzat euren planarekin aurrera egin nahi dute, gidoitik atera gabe, eta bideragrritasunaren inguruko eztabaidari uko eginez.

Bide horretan kokatzen dugu Zuzendaritzak prentsari bidalitako oharra, itxieraren bidean urrats bat gehiago da.

Negoziaketan aurrea egin nahi diutela diote, baino epeak pasatzea besterik ez dute nahi.

Guretzat garbigailuak ekoizten jarraitzeko alternatibak bilatzeko konpromisoa hartu behar du enpresak, eta uko egiten dio honi.

Arrazoiak produktibo, ekonomiko eta antolakuntza mailakoak argudiatu dituzte, baino datu asko ez dituzte aurkeztu nahi, salmenta eta produkzioaren datuak adibidez.
Bi urteetan erdira jeitsi da langile kopurua, eta garbigailu ekoizpena haunditu da. Errentagarritasuna eta produktibitatea nabarmen hobetu da.

Horregatik, Candyko langileek iritzi publikoari ondorengoa adierazi nahi diogu:

1.- Ziur gaude Bergarako lantokia bideragarria dela, eta frogatzen saiatuko gara, denbora kontua da. Uste dugu itxiera aurretik diseinatu dutela, datuak “makilatu” dituztela, irabaziak ezkutatuz, eta hau ere frogatzen saiatuko gara. Zentzu honetan, Bergarako lantokiaren gainean Euskoa Jaurlaritzak gure analisi bera egitea garrantzitsua iruditzen zaigu. Hortaz, argitu nahi dugu bideragarritasun plan bat eginbehar duen bakarra Candy enpresa dela, egoera honen erantzule bakarra.
2.- Birkolokazioen inguruan enpresak esandakoa gezurtatu nahi dugu: gezurra da. Nola lana bilatu laguntzeko azalpen bat eman digute, beste ezer ez, lanpostu bat ere ez.
3.-Candyren itxieraren atzean, Txinara produkzioa emateko deslokalizazio bat da, baina baita ere lantokiarekin espekulatzeko saiakera ere bai, negozioa egiteko. Instituzio guztiei ate hori ixtea eskatzen diegu.
4.-Jokoan dagoena, 172 familien etorkizuna baino gehiago da: Debaldeako enpresa inportanteenetako baten etorkizuna dago jokoan, askoz lanpostu gehiago sortzen dituen enpresa. Guztion inplikazioarekin gupidarik gabeko multinazional honi aurre egingo diogu.

Bestalde, hainbat kolektibo, enpresa batzorde, kultur nahiz gastronomia elkarte, enpresa batzorde, talde politiko. merkataritza elkarte, etab.i eskerrak eman nahi dizkiegu jasotzen ari garen babesagatik.

Guztion artean CANDY EZ ITXI!»
 

 

 

Confebask asks the Spanish government to open the way to ban LAB and ELA

admin
-
0
Confebask asks the Spanish government to open the way to ban LAB and ELA

LAB has had access to a document that speaks new initiatives which seek nothing more and nothing less than the banning of ELA and LAB. The summary of the document is that Confebask understands that there are two trade unions that they can’t submit, that are a thorn in their side, and that the best for the interests of Basque businessmen is to expel them from the social-labour sphere “taking away” there character as trade unions.

If this document is true, Confebask is demanding the “de facto” banning of ELA and LAB because getting rid of our character as trade union associations would mean in practice their liquidation as trade unions. Therefore, we are facing the biggest attack against trade union freedom since the legalization of the trade unions.

And the disrespect of Confebask towards the most basic democratic norms doesn’t end there: they use a merely administrative mechanism to prohibit the right of Basque society organize in the trade union in which they please. That is to say, they try to liquidate a basic right and transform the trade union reality through a mere administrative procedure.
Everything indicates that it is an official document. The procedure is in march (process of a Royal Decree) and the CEOE has asked the territorial management associations to make their allegations (look at the web page of management of Alicante).

And the worst: the credibility of the document is the same position and actuation of Confebask. We have denounced more than once their authoritarian character, their total contempt for the necessities of the workers. They have too many rights and they obstruct democracy. This is a scandal, especially serious for two questions:

Confebask is trying to reinstate the Francoist model where the existence of the trade unions is determined by management and regulated by the state at their service. The function is to domesticate the workers and help management in the development of its decisions. To be sincere, the document doesn’t leave CCOO and UGT in a good place.
And above all, alarming because if management understands that it can convert its Franoist desires into political demands it is because they see themselves in a context inclined to their demands. This only happens if management sees where in the political and institutional sphere they can deposit this demand.

With this document Confebask ends the cycle that it began in 1989 left the table of employment because we in ELA and LAB called for a general strike in favour of employment. Confebask said then that it wouldn’t return to negotiate with trade unions who confront their power. Since then Confebask hasn’t done anything but radicalise their position at the time of putting their interests above everything, a position that they have taken to the extreme in the crisis where they have gained their great treasure: a reform to liquidate Basque agreements. And throughout this journey they have maintained a steady hand with the trade unions who have committed to confront them: take away capacity and try to submit LAB every time that this trade union has made proposals to reach agreements that generate possible solutions.

Confebask hasn’t sought an agreement in any case because they don’t seek to resolve economic and labour problems. Their obsession is to resolve their problem which are labour rights, workers who organise to defend them and one that doesn’t renounce having political, social rights…

The main problem of this country at the time of building an exit to the crisis is this management. It isn’t LAB, it isn’t Basque trade unionism, it’s Confebask and the subordination of the Basque government to their positions.

We demand the reprobation on the part of the Basque Parliament of this Management for being antidemocratic and for being a true political obstacle at the time of normalising and reestablishing the relations between social, institutional and economic agents. We extend the initiatives to the three General Assemblies so that they condemn Adebi, Cebek and Sea.

We demand the Basque government to stop legitimising and covering for this management, and to their way of acting… suspends the convocation of a table of social dialogue. A demand that we also extend to CCOO and UGT.

Equally, we ask to take on again the question the legitimacy of this management. We don’t believe that this is the majority position of Basque businessmen. A long time ago Confebask stopped defending the interests of medium and small businesses to be the spokesperson for the large businesses.

Also, it is necessary to open a real process of debate and negotiation about the framework of labour relations that we need. It is the responsibility of Basque institutions to guarantee trade union freedom and the right to organise and fight for their interests.

We are in contact with ELA, we will be with the rest of the trade unions. We are going to make the document known to other trade unions of the state with the objective of agreeing on a joint response.

Finally, we want to put value on the labour of all the workers who have organised to fight collectively in favour of the rights of the great working social majority. Our biggest recognition to the workers who have organized in LAB and that from this trade union confront this management to defend labour and social rights. We make a call to continue organizing in centres of work and in society because this is the way. Yes, we are an obstacle, we want to continue to be so and we will work so that every time the resistance found is bigger in the businesses and in society in general.
 

 

 
1...1,1641,1651,166...1,583Page 1,165 of 1,583

COOKIAK | COOKIES

LEGE OHARRA ETA PRIBATUTASUN POLITIKA | AVISO LEGAL Y POLÍTICA DE PRIVACIDAD

www.lab.eus