Confebaskeko buru den Miguel Angel Lujuak iraganean akordio baten bidez gauzatzerik izan ez zen negoziazioarekin bat egin dezala eskatu dio LABi.
Lan erreformak heriotzera zigortu du negoziazio kolektiboaren eskubidea. Egoera hau dela-eta LABen iritzia ez da ezertan aldatu: negoziazio kolektiboaren berezko esparruaren alde egiten jarraitzen dugu, lan erreforma baztertzearen aldekoak gara eta lan harremanen berezko eredua sor dadin jarri nahi ditugu oinarriak.
Berezko esparru honek, besteak beste, oinarrizkoak diren bi arazo konpondu behar ditu:
• Negoziazio esparrua: gure esparrua gotortu behar dugu, probintziako hitzarmenak estatuko hitzarmenen aurka babestuz.
• Arauaren eraginkortasuna: negoziazio kolektiboak eutsi egin behar dio adostutako izaerari eta, hortaz, aldebikoa izan behar du. Enpresek ekonomiari, teknikari edota antolakuntzari loturiko arrazoietan oinarriturik ager daitezkeen egoera berriei egokitzeko duten beharrak ez dezake inondik inora justifika enpresak aipatu aldaketei ekiteko duen aldebakartasuna, ez eta, gauza bera dena, derrigorrezko arbitraje baten bidez alderdien nahia ordezkatzea.
CONFEBASKEK honi erantzuteko muturreraino eraman nahi izan du lan erreformaren erabilera. Ezarpenaren bidea egin du, nahi omen duten akordioarekin bateraezina den bidea.
CONFEBASKEK hautua egin behar du: lan erreforma ezarri ala negoziazio kolektiboaren berezko esparrua lortzeko akordioen alde egin. Diogun bezala, bi funtsezko korapilo horiek askatu behar ditu.
Orain arte bezala jarraitzea aukeratuko balute, langileentzat egoera latza izango da eta gatazka ziurtatua egongo da.
Donostian, 2013ko urtarrilaren 15ean
{module[111]}
