Prekarietatea eta pobrezia zabaldu baino ez dira egiten euskal herritarren artean. Kalitateko eskaseko enplegua %25koa da, egiturazko langabezia %15en bueltan, 10 langiletik 4-k bi urte baino gehiago darama langabezian, etxe kaleratzeak egunero gertatzen ari dira,… Bistan da gure herrian bizitza duin bat eramatea ezinezko dela milaka eta milaka pertsonentzako.

Gauzak horrela, Eusko Jaurlaritzak, beste behin ere, onartzen du larrialdietarako diru-laguntzen partida agortu egin zaiola. Eta horren aurrean, beldur gara Eusko Jaurlaritzak, beste behin ere, uko eginen diola diru gehiago jartzeari larrialdi sozialetarako kasuak atenditzeko. Joan zen urtean gauza bera egin zuen, eta berriki ikusi dugu kontziliazio laguntzekin gertatu dena.

Erabat onartezina da Eusko Jaurlaritzak bere burua ezkutatzea esanez ez dagoela derrigortuta laguntza hauek ematera, eskubide subjektiboak eta galdagarriak ez direlakoan. Onartezina oinarrizko beharraz ari garelako (alokairua, hipotekak, elektrotresnak,…), jendea bete ezin dituztenak diru-sarrerak ez edukitzeagatik.

Enpleguaren suntsiketa, zerbitzu publikoen eraispena, berrordainketa, etxebizitza eskubidearen ukazioa sustatzen duenak, aldi berean, uko egiten badio baliabide ekonomikoak jartzeari beharrizan oinarrizkoenak atenditzeko, ozen eta argi esan beharra dago: soberan dago. Bai, Eusko Jaurlaritza honen politika soziala soberan dago.

LAB-ek exigitzen du lehentasuna pertsonentzat, eta beraz, Eusko Jaurlaritzari berehala larrialdi sozialetarako partida ekonomikoa zabaltzea eskatzen diogu. Eta horrekin batera, mobilizazioaren beharra aldarrikatzen dugu prestazio sozial duinen eta politika koherente baten alde, pobreziaren ondorio lazgarrienak gainditu ahal izateko eskubide sozialen onarpena, kalitateko enpleguaren sortzea eta fiskalitate justu baten eskutik.

 

 

 

RELATED ARTICLESMORE FROM AUTHOR