2025-12-15
Blog

Martxoaren 17an, greba orokorra: LGS hemen erabaki

ELAk, LABek, Steilasek, Hiruk eta Etxaldek greba orokorra deitu dute datorren martxoaren 17an, Hego Euskal Herrian gutxienez 1.500 euroko LGS bat ezar dadin galdegiteko.

ELAk, LABek, Steilasek, Hiruk eta Etxaldek martxoaren 17rako Hego Euskal Herrian greba orokorra iragarri dute, ‘Gutxieneko soldata hemen erabaki. SMI 1.500 €. Mejorar salarios para repartir la riqueza’ leloarekin; helburua da EAEn eta Nafarroan ezarriko den Lanbidearteko Gutxieneko Soldata (LGS) bat lortzea. Gaurko agerraldian Mitxel Lakuntza ELAko idazkari nagusiak eta Garbiñe Aranburu LABeko koordinatzaile nagusiak hitz egin dute; biek salatu dute Hego Euskal Herriko erakunde politikoen “eraso antidemokratikoa”, bertoko LGS bati buruzko eztabaida hasteko aukerari ere bidea itxi baitiote.

Batetik, Nafarroako Parlamentuak txosten juridikoen aitzakia jarri zuen eztabaida ukatzeko; bestetik, Eusko Legebiltzarrean EAJren, PSEren, PPren eta Voxen botoek itxi zuten atea; beraz, mespretxatu egin dituzte Herri-Ekimen Legegilea (HEL) sostengatu zuten 138.000tik gora sinadurak. Gogoratu beharra dago erakundeek Pentsiodunen Mugimenduaren HEL bat ere baztertu zutela: eztabaida fasera ez zuten onartu. Era berean, Confebas-ek eta CEN-ek (kasu horretan UGT eta CCOO-en konplizitatearekin) uko egin diete sektore arteko negoziazio kolektiboaren bidez Lanbidearteko Gutxieneko Soldata propio bat negoziatzeari.

Horrenbestez, ELAk, LABek, Steilasek, Hiruk eta Etxaldek erabaki dute erantzun indartsu bat emango diotela Gasteizko eta Iruñeko gobernuei, baita Confebask eta CEn patronalei ere: Martxoaren 17rako greba orokorra deituko dute. “Oso larria da ordezkari politikoek gizarteari ukatzea lege-aldaketak proposatzeko duen aukera bakarra; demokrazia zeharo murrizten ari dira”. Gainera, sindikatu deitzaileek nabarmendu dutenez “langileriaren eskubideen aldeko autogobernu- eta burujabetza-ariketa bat gutxietsi dute; Gasteizko eta Iruñeko gobernuek eta patronalek Espainiako lan-legedia inposatu nahi dute, euskal langile-klasea are egoera prekarioagora bultzatzeko”.

Hain zuzen, greba deituko duten sindikatuek hasteko 2026rako 1.500 euroko LGS bat proposatzen dute; hau Gasteizko eta Iruñeako parlamentuek finkatu beharko lukete, behin Diputatuen Kongresuan Langileen Estatutuko 27. artikulua aldatzeko urratsa egin eta gero. Horregatik, euskal alderdi politikoei galdegiten diete aldarri hau Madrilera eraman eta haren onarpena negozia dezaten. Bide batez, sindikatuek alderdiei eskatzen diete ez dezatela EAEko nahiz Nafarroako estatus juridikoaren aldaketarik onartu baldin eta eskuduntza hori gabe bada. Halaber, Confebask eta CEN patronalei egindako eskariak bere horretan dirau: lanbidearteko akordioak sina ditzatela LGSa hilean 1.500 eurokoa izan dadin 2026rako.

Jakina denez, LGSa handituz gero negoziazio kolektiboan eragina izango luke, beste soldaten igoera ere ekarriko bailuke; horregatik, greba orokor hau langileria guztiarentzako hitzordu saihestezina dugu. Soldatak hobetzearen ondorioz aberastasunaren banaketa hobea lortzeko inflexio puntua da. Deitzaile diren sindikatuek nabarmendu dute gutxienez 1.500 euroko gutxieneko LGS bat lortzeak emakume langileei ezarritako soldata-arrakala murrizten lagunduko duela. Era berean, ondorio zuzenak izango ditu prekarizatuenak diren kolektiboetan (gazteak, migratzaileak edo aniztasun funtzionala duten pertsonak).

Martxoaren 17ko grebaren ardatz izango den aldarrikapen hau gauzatuz gero, halako LGS bat babes sozialeko sistemaren oinarri izango litzateke; honek gaur egun gabezia handiak ditu. 1.500 euro horiek, bestalde, gutxieneko pentsioaren zenbatekoa ere izan beharko lirateke; horrela Euskal Herriko Pentsiodunen Mugimenduaren eskari nagusietako bat beteko litzateke. Eta nahikoak izan beharko lukete etxebizitza bat eskuratzeko eta bizimodu independentea garatzeko.

ELAk, LABek, Steilasek, Hiruk eta Etxaldek bereziki aipatu dute greba honetako aldarri nagusia ikuspegi sozialetik eginiko burujabetza ariketa bat dela: aberastasunaren banaketa hobea eta kohesio sozial areagotua litzateke Hego Euskal Herriarentzako eskuduntza berrien bidez, patronalek eta gobernuek Madrilen erabakitako legeak baliatu nahi baitituzte euskal langileria prekarizatzeko. Honenbestez, martxoaren 17ko greba orokorra gizartearen aurrerapauso bat izango da erabaki politikoetan parte hartzeko duen eskubidea aldarrikatzeko; kasu honetan, LGSa eta gainerako soldata eta prestazio sozialak erabakitzeko Hego Euskal Herriari zor zaion eskubidea.

Greba deituko duten sindikatuek nabarmendu dute 1.500 euroko gutxieneko LGS bat lortzeak on egingo liekeela kolektiborik prekarizatuenei (gazteak, migratzaileak, emakumeak eta aniztasun funtzionala dutenak), eta era berean jendarteko sektore zabalen elkartasun adierazpena izango dela. Hots, langileria guztia deituta dago M17ko greba orokorra sustatzera eta hartan parte hartzera, datozen asteetan horren baitan izango diren mobilizazio guztietan bezalaxe.

LABek astearteko mahai negoziatzailean borrokatuko ditu Arabako adinduen egoitzetako hitzarmeneko proposamenean falta diren edukiak

LABek Arabako adinduen egoitzetako eta etxebizitza komunitarioetako lehen hitzarmeneko proposamenean lortutakoak modu positiboan baloratzen ditugu, izan ere, sindikatuak azken sei urtetan borrokatu dituen aldarrikapenak jasotzen dituelako. Hala ere, eduki konkretu batzuk falta direla salatu nahi dugu eta adierazten dugu eduki horiek borrokatuko ditugula astearteko mahai negoziatzailean.

Borroka eredugarri honen bitartez, sektoreko langileek lortu dute patronalak proposamenean jasotako onurak onartzera behartzea. Horregatik, egindako borroka eredugarri honi, merezi duen itxiera emateko proposamenean zalantzak sortzen dizkigun edukiak borrokatuko ditugu astearteko mahai negoziatzailean. Izan ere, zalantzagarria den klausula bat jasotzen du akordio proposamenak; ez du bermatzen orain arte lortutako enpresetako hobekuntzei eustea, eta kolokan uzten ditu lan berme batzuk, horregatik abenduak 16ko mahai negoziatzailean LABek klausula hau berraztertzeko proposamena eramango du.

Bukatzeko, berriz ere sektoreko langileak zoriondu nahi zaituztegu, izan ere, zuen borrokari esker proposamen hau lortu dugu. Azken txanpa falta zaigu, sektoreak eta langileek egindako borrokak merezi du, horregatik, azken unerarte LABek mahai negoziatzailean klausula hori borrokatuko du.

LAB sindikatuak Arabako adinduen egoitzetako hitzarmenaren inguruan jasotako proposamenaren aurrean, gaurko delegatu asanblada deitu du, posizio bat zehazteko

6 urteko borroka eta 60 greba egun ostean, sindikatuak balorazio egoki bat egin behar du, patronalak igorri duen proposamenaren inguruan. 

LAB sindikatua sektoreko langileekin batera azken 6 urteetan kalean eta lan zentroetan borrokan egon da, borroka luze eta nekeza izan da, eta horregatik jaso berri dugun proposamen berri honen inguruan, gure oinarri militanteekin batzarra egingo dugu gaur. Izan ere, LABek aldarrikapen asko mahai negoziatzailean zein kaleetan defendatu ditu, eta ezin besteko agentea izan da borroka hau aurrera eramateko. Horregatik, borroka honek merezi duen itxiera bermatu behar dugu eta jasotako eskaintza hau nahikoa den baloratu behar dugu. 

LABek gogorarazi nahi du, jasotako proposamena sektoreko langileek egindako borroka eredugarriaren ondorioa dela, beraz garaipena beraiena da. Harritu gaitu sindikatu batek jada akordioa iragartzea, langileekin eta LABekin duen elkarlana errespetatu gabe.

Gure militantziarekin eta langileekin proposamena landu ostean, LABek goizean zehar iragarriko du bere posizioa. 

Pasaiako Udalak azpikontratatuta duen etxez etxeko laguntza zerbitzuaren inguruko akordioa lortu dugu

ELA eta LAB sindikatuek hitzarmen kolektibo berri bat sinatu dute Pasaiako udalak Matia Goxara enpresaren bidez azpikontratatzen duen Etxez Etxeko Laguntza Zerbitzuko langileen lan-baldintzak arautzeko.

Sei hilabeteko borroka prozesuaren ondoren —108 greba egun, mobilizazioak eta urtebete baino gehiagoko negoziazioak izan dira—, ELAk eta LABek lortu dute Pasaiako udalak herritarrei eskaintzen dien Etxez Etxeko Laguntza Zerbitzuko langileen lan-baldintzen zati handi bat hobetzea.

Honek esan nahi du soldaten %30eko igoera, atseden-egun gehiago, gutxienez astean 25 orduko kontratuak… eta beste hobekuntza batzuk lizentziei eta plus batzuei dagokienez.

43 langileko kolektibo hau prekarietate- eta diskriminazio-egoeran zegoen, azpikontratazioaren ondorioz euren lan-baldintzak administrazioan kategoria bereko eginkizunak egiten dituzten langileenak baino askoz okerragoak zirelako.

Oso positiboki baloratzen dugu Pasaiako udalak feminizatua dagoen eta soldata-arrakala pairatzen duen sektore baten baldintzak hobetzeko egindako apustua; izan ere, honek beren lana duintzen du eta prekarietatea murrizten laguntzen du.

Zaintza lanaren garrantzia eta zentralitatea aldarrikatzen ditugu, eta zerbitzu hau ematen duten pertsona guztien —gehienak emakumeak— lan-baldintzak duintzeko beharra. Zentzu honetan, zerbitzuaren publifikazioaren alde lanean jarraitzeko gure borondatea adierazten dugu.

Bada garaia euskara Nafarroa osoan hizkuntza ofiziala izateko

39 urte eta gero, zonifikazioa gainditu eta Nafarroa osoan euskararen ofizialtasuna onartzeko garaia da. LABek bat egiten du aldarrikapen horrekin Euskalgintzaren Kontseiluak abenduaren 15erako Nafarroako Parlamentuaren aurrean deitu duen elkarretaratzearekin.

1986an Vascuencearen Legearen bidez euskararen eta euskaldunon hizkuntza-eskubideen zonifikazioa ezarri zenetik ia lau hamarkada igaro dira. Lau hamarkada, zeinetan lege bidez herritarren eskubideen urraketa ezarri eta instituzionalizatu den. Horrela, Nafarroako instituzio nagusiek, Nafarroako Gobernutik hasita, nafarren hizkuntza eskubideak eremu geografiko arbitrarioetan zatikatu dituzte eta, horren bitartez, euskararen berreskurapena Nafarroan ahal bezainbeste oztopatu dute. Horrek nafarren arteko zatiketa, ezberdinkeria eta kohesio sozialaren urraketa ekarri du. Era berean, administrazioan, hezkuntzan edo lan munduan euskara normalizatzeko urrats berriak ematea zaildu du.

LABen ustez, garaia da Euskararen Lege berri bat osatu, Nafarroa osoan euskara hizkuntza ofizialtzat onartu eta euskararen normalizazioari bultzada instituzional eta politikoa emateko. Horregatik, bat egiten du Euskalgintzaren Kontseiluak abenduaren 15erako Nafarroako Parlamentuaren aurrean deitu duen elkarretaratzearekin.

Ordezkari sindikalek giza kate batekin lotu dituzte Nafarroako Gobernua eta Parlamentua Nafarroarako gutxieneko soldata propioaren alde

ELA, LAB, ESK, STEILAS, HIRU eta ETXALDE sindikatuek exijitu diete Nafarroako Gobernuari eta Parlamentuan ordezkaritza duten alderdi guztiei nafar Gutxieneko Soldata baten alde egitea. CEN patronalari zein UGT eta CCOO sindikatuei esan diete, negoziatzeko beraien ezezkoaren aurrean, mobilizazioarekin eta ekintza sindikalarekin erantzungo dutela.

CEN patronalak, UGT, CCOO eta Nafarroako Gobernuaren lerrokatze konplizearekin negoziazio kolektiboaren bidea blokeatu dute. Beste behin ere eskuz esku lerratu dira Nafarroako langileriaren lan baldintzak prekarizatzeko eta horiek hobetzeko aukera guztiak zapaltzekoa asmoz. Eta bitartean, Nafarroako Parlamentuan argudio juridikoak direla medio, horren inguruan ere eztabaidatzeko aukera itxi zen. Aldiz, alderdiek gutxieneko soldata propio baten alde egin dezakete lege proiektua bat aurkeztuz.

Gogoan izan behar da hiru hilabete eskasean 18.316 nafar langileren babesa bildu dela, Herri Ekimen Legegilea abian jartzeko eskatzen den gutxienekoa hirukoizten duen sinadura kopurua. Ekimen honek pobrezia egoerei aurre egin eta aberastasuna bidezko moduan banatzea ditu helburu.

Larria eta antidemokratikoa da Nafarroako Gobernuaren jarrera alderdikoia eta korporatiboa enpresarien zein UGT eta CCOO sindikatuen interesen alde, Nafarroarentzat eta nafar langileentzat ona eta guztiz legitimoa den gutxieneko soldata propio baten negoziazioa ukazioa babestuz.

Gaur ordezkari sindikalek osatutako giza katearekin Nafarroako Gobernua eta Parlamentua

interpelatu dituzte sindikatuek: langileen alde egin dezaten. Aukera paregabea dute beraien posizioa birpentsatzeko, autogobernuak bizi eta lan baldintzak hobetzeko, Nafarroako gehiengo soziala irabazteko.

Horrez gain, CEN, UGT eta CCOO eragileei zuzendu dira, negoziatzera eseri daitezela eskatzeko. Bestela, beraien ezezkoaren aurrean, mobilizazioarekin eta ekintza sindikalarekin erantzungo dutela adierazi dute.

Balenciagako langileek argi utzi dute ez direla erosketa eragiketa atzeratzearen erantzule

Langileek azpimarratu dute langileek hasieratik erakutsi dutela konpromisoa eta erantzukizuna, eta plantillaren subrogazio osoa eta lan baldintzak mantentzea eskatu dute. Era berean, Zumaiako Udala ez gainerako erakundeen laguntza falta salatu dute.

Hemen, gaur egin duten agerraldian irakurritako manifestua:

Astilleros Balenciagako langileok argi utzi nahi dugu ez garela erosketa eragiketaren atzerapenen erantzule. Hasiera-hasieratik gure prestasuna erakutsi dugu, eskaintza babestuz, beti ere plantillaren subrogazio osoa eta gure lan-baldintzen mantentzea bermatzen bada.

2025eko uztailaren 22an gure oniritzia eman genion inbertitzaileen eskaintzari, eta ondoren epaitegian aurkeztu zuten. Irailean eta urrian jakinarazi ziguten operazioa aurrera zihoala, baina denbora gehiago behar zutela.

Azaroaren 12an, ordea, inbertitzaileek bilera batera deitu zuten Langileen Batzordea Madrilen, eta bertan honakoa onartu behar genuela azaldu ziguten: 7 kaleratze onartu, eta soldatak %25era (eta kasu batzuetan, %50era arte) jaisteko onartzea. Batzordeak baldintza horiek baztertu zituen, baina plantillak, erantzukizunez, alternatiba bat eskaini zuen: zeuden lan-baldintzei eustea, 3 urteko soldata-izoztearekin. Gaur egun, erantzunik gabe jarraitzen dugu.

Eta hori, kontuan hartuta konkurtso-administratzaileak 2025eko urriaren amaieran jakinarazi zigula, inbertitzaileak idatziz ezarria zuela 2025eko azaroaren 17ko astean erosketa formalizatzeko.

Egoera jasanezina da. 2025eko ekainaren 22an ERTEa amaitu ondoren, administratzaile konkurtsalak baimen ordaindu bat eman zuen, praktikan ordaintzen ez dena. Hilabeteak daramatzagu soldatarik jaso gabe, zorrak pilatzen eta gure familiak gogor jotzen dituen ziurgabetasuna bizitzen.

Zumaiako Udala izan ezik, administrazioen eta erakundeen laguntzarik ezak, une kritiko honetan, guri bakarrik ez digu eragiten, baizik eta sektore estrategiko baten etorkizuna arriskuan jartzen du, hala nola ontzigintzarena, ekonomiarentzat eta industriarentzat funtsezkoa dena.

Azpimarratu nahi dugu plantillak beti erakutsi duela konpromisoa eta erantzukizuna. Kontzesioak egin ditugu, itxaron egin dugu, konfiantza izan dugu eta borrokan jarraitzen dugu.

Plantilla lotuta dago eta bere lanpostuak defendatzen jarraituko du. Lan egin nahi dugu, egonkortasuna nahi dugu, gure bizitzarekin duintasunez aurrera egiten jarraituko dugula bermatuko digun proiektu bat nahi dugu. Gure lanpostuak defendatzeaz gain, langile berrienak ere defendatzen ditugu, etorkizun partekatuan eta proiektu honekin bat egiten dutenentzat aukerak bermatzeko beharrean sinesten dugulako.

Ez dugu ulertzen nola, jarduerari berriro ekin ahal izateko gauden bezain gertu egonda, gaur egun ez diguten erantzun aurkeztu zitzaien proposamenari.

Beira bilketako greba Gabonetan: LABek zazpi eguneko lanuzte deialdia egin du Enviserren

LAB sindikatuak zazpi greba egun deitu ditu Nafarroa osoan beira biltzeaz arduratzen den Enviser enpresan, 2025eko abenduaren 24, 26, 29, 30 eta 31n, baita 2026ko urtarrilaren 2 eta 5ean ere.

LABen arabera, dagoeneko ia lau urte igaro dira azken kontratua Enviserri esleitu zitzaionetik, eta bitarte horretan hainbat negoziazio egin dira enpresa ituna berritzeko, 2022ko urtarrilean amaitu zena.

Negoziazioak denboran luzatu direla salatu du sindikatuak. Negoziatzeko azken bileren ondoren —zeinetan itxura guztien arabera, akordioa itxiko zen urtea amaitu baino lehen— enpresak prozesua blokeatu zuen, neurrigabekoak eta murriztaileak diren klausula batzuk ezartzen saiatu zenean. Klausula horien artean, sindikatuak azpimarratu du adostutako soldata-kostuen eta -igoeren aplikazio eraginkorraren eta administrazio-kontratu berrian sartzearen arteko lotura.

LABek azpimarratu duenez, hiru urte baino gehiagoko negoziazioen ondoren eta Enviserreko zuzendaritzaren seriotasun falta ikusita, sindikatuak, aho batez, erabateko lanuzteen egun hauek deitzea erabaki du, egoeraren behin betiko ebazpena bilatzeko

EAJk eta PSEk higiezinen patronalaren neurrira egindako legea salatu du LABek

Premiazko neurrien legea gaur onartu dute Jaurlaritza osatzen duten bi alderdiek, eta ez du jasoko neurri bakar bat bera ere langileak babesteko eta etxebizitza prezioen igoera etengabea gelditzeko. Eraikitzaileei etekinak biderkatzeko aukera biderkatu beharrean, alokairu publiko, merke eta iraunkorra sustatu beharra dago, LABen ustez.

Etxebizitza krisia bizi dugu, eta, ondorioz, geroz eta langile sektore gehiago pobretzen ari dira. LABek egindako diagnostikoarekin bat egiten dute hainbat eremutatik egindako txostenek, azken asteetan albiste izan direnak; hala nola, Foessa eta Caritas fundazioenak, Zedarriak-ena eta herritarron erantzunak biltzen dituen Soziometroarena. Etxebizitza prezioa da krisi hau areagotzen duen oinarrizko faktorea. Erosketa zein alokairu prezioek gora egiten jarraitzen dute, eta langileon ahalegin ekonomikoa geroz eta handiagoa da; are nabarmenagoa pertsona migratu, emakume eta gazteen artean.

Gauzak horrela, LABek EAJren eta PSEren premiazko neurrien legea gogor salatzen du. Izan ere, urgentziaz egiturazko neurriak hartu behar direla esan bai, baina hartutako norabidearekin orain arteko etxebizitza politika berean sakonduko dute: eraikitzaileek, promotorek eta, finean, etxebizitzarekin negozioa egiten dutenek etekinak handitzeko neurriak hartuko dituzte.

Etxebiden ia 100.000 herritar daude izena emanda, eta gehien-gehienek alokairu publikoa dute lehentasun. 30.000 etxetara iristen ez den babestutako parke publikoa guztiz ez-nahikoa da (Alokabidek kudeatzen dituen 17.000 gehituko bagenitu ere), eta datozen urteetan iragarritako 7.000 etxebizitza berriei babesa galdu eta merkatu pribatura pasako diren 5.000 inguru (2003ko legearen aurrekoak) kendu behar zaizkio kopuru horri.

Egoera horri gehiago eta azkarrago eraikita eman nahi dio aterabidea Denis Itxasoren sailak, horretarako promozioen babes publikoko etxeen legezko kopurua murriztu eta natur inpaktuak malgutu behar baditu ere. Arazoa eskariaren eta eskaintzaren artekoa dela saldu nahi dute, eta promotoreei eta eraikitzaileei errentagarritasun handiagoa bermatu behar omen zaie eskaintza handiagoa izan dadin —hau da, oinarrizko eskubide batekin negozio gehiago egitea—. Hutsik dauden etxebizitzak mobilizatzeko presio fiskalaz, negozioa egiteko bahitutako pisu turistikoez, sasoiko alokairuez edota lehentasunez administrazioak erosteko duen gaitasuna biderkatzeko ekinaldiez ezer gutxi diote, ezer ez ez esateagatik.

Bien bitartean, oraindik eremu tentsionatuetarako irizpideak ezartzeko prezioen indizea argitaratu gabe dute bi alderdiok gobernatzen dituzten Bizkaiko eta Arabako aldundiek, prezioen igoera mugatzen hasteko aukera emango lukeena. Eta hori ez da okerrena. Prezioak jaisteko inolako neurririk ez dute proposatu. Merkatuan esku hartu beharra dagoeneko inork gutxik jartzen du zalantzan, eta urgentziazko neurriak norabide honetan kokatu behar dira ezinbestean.

Alokairu publiko, merke eta iraunkorra da sustatu beharrekoa. Horretarako, eraikitzaileei etekinak biderkatzeko aukerak ireki beharrean, merkeak diren eta haiekin espekulatzea ezinezkoa izango den etxebizitza parkea handitzeko araudia da benetan premiazkoa dena. Etxebizitzak bizitzeko izan daitezen eta ez negozioa egiteko. Horixe da krisi egoera betean langileon aldeko neurriak hartzea. Baina, beste behin ere, EAJk eta PSEk patronalarekin lerratzeko erabakia hartu dute. Enegarrenez.

LABek gaur onartutako neurri sorta ezaguna zaigun eta porrot egin duen ereduan oinarritzen dela salatu nahi du. Era berean, antolakuntza eta borrokarako deia ere luzatzen du. Sindikatuak elkarrekin ekintza sindikalaren bidez baldintzak duintzeko deia luzatzen die alokairua berritu eta prezioa biderkatu edo etxetik botatzeko arriskua dutenei, babestutako etxearen kalifikazioa galdu eta merkatu pribatura pasako diren bizilagunei eta, oro har, etxebizitzaren negozioaren ondorioak pairatzen dituzten langileei.