Badira 14 hilabete Bizkaiko Metalgintzako hitzarmenaren negoziazioa zabaldu zela. Gorren eztabaida bilakatu den negoziazioa, frontoi bat zeinetan pilota patronalaren aldean erori baitzen. Honek nahi duen bakarra pilota apurtzea da inork jokatu ezin dezan.
Erritmo eta denborekin estutu nahi gaituzte jakitun direlako datorren uztailaren 7an Herrialdeko Hitzarmenak (gurea barne) erori egingo direla, eta hauek Langileen Estatutua bera ezartzeko gai dira, indarrean dagoen legeria espainolak horrela ahalbidetzen dielako.
Bilera honetara UGTk, LAB bileretan egiten ari den planteamendura dexente hurbiltzen den proposamena ekarri du, eta norabide egokian egindako urrats bezala baloratzen dugu.
Gehiengoa duen ELAk hitz egin bai, baina ez du ezer planteatzen. Ez du inolako proposamenik ekartzen gure metalgintzako hitzarmenerako nahi duenaren inguruko irakurketa zehatzik ahalbideratuko duenik. CCOOek hitz egin gabe jarraitzen du azken bi-hiru bileretan (hau da, bizpahiru hilabetetan).
Eta bien bitartean patronala egoera honetaz baliatzen da, denbora pasatzen uzten du, enpresen egunerokotasunean erreforma baliatuko duenaren oskolan isten da, bereak ez diren planteamenduak utopiatzat jotzen ditu eta indarrean dagoen legedia onartzea exijitzen du, PPk Madriletik opartu diena langileriaren eskubideak deuseztatzeko.
LABetik denbora daramagu mobilizatzen, gure eskubideei eusteko bide bakarra konfrontazioa dela esanez, denbora daramagu beste sindikatuak animatu eta interpelatuz Hitzarmenik hitzarmen konfrontatzera, hauxe delako bide bakarra. Eta horretan jarraitzen dugu, denbora arrazoia ematen ari zaigu, hamalau hilabetetan hamasei bilera egin ondoren, hasieran bezala gaudelako.
Ordua heldu da metalgintzako langile guztiok Bizkaia osoan kalera ateratzeko. Aurre egiteko ordua da gure eskubideak kendu ez diezazkiguten.
{module[111]}
