2025-12-22
Blog Page 53

LABek Nafarroako Artxibo Garaikideari bere dokumentazio eta kartelen zati baten lehenbiziko dohaintza egin dio

50. urteurreneko ospakizunen harira eta, batez ere, Nafarroako Parlamentuan otsailean izan zen 1974tik etorkizunera, LAB zabaltzen erakusketaren harira hasitako artxibo lanean sakontzeko, LABek bertze urrats bat egin du gaur langile borrokan eginiko bere ekarpenaren memoria gordetzeko asmoan, Nafarroako Artxibo Garaikideari eginiko lehenbiziko dohaintza baten bidez; zenbait dokumentu eta kartel eman dizkio.

Imanol Karrera, Nafarroako LABeko bozeramaile eta harreman instituzionalen arduraduna, eta Dabid Lizarralde, sindikatuko artxiboaren arduraduna, Nafarroako Artxibo Garaikidean izan dira gaur, hitzarmen bat sinatzeko, zeinaren bidez sindikatuak bere funts dokumentalen zati bat erakunde publikoari dohaintzan emanen baitio. Lehenbiziko dohaintzan, LABek 1974an sortu zenetik eginiko hamar biltzar orokorren oinarrizko agiriak eman ditu, baita ordezkari sindikalak prestatzeko erabili izan diren materialak, txostenak eta azterlan sozio-sindikalak ere.

Gaur emandako dokumentuen artean, aipatzekoak dira Iraultzen (LABen organo ofiziala, 1977 eta 2018 artean hainbat formatutan argitaratua), Iraultzen Emakumeak (Emakumearen Arloak 1990eko urteetan ekoitzia), eta Zaindu (lan osasunari buruzko argitalpena) aldizkarien bildumak eta hainbat sektoretako argitalpenak, hala nola Iraultzen Irakaskuntza eta Nafarroako zenbait enpresetakoak. Gainera, gai, lurralde eta sektore ezberdinetako 200 kartel inguru eman ditu.

1974tik etorkizunera, LAB zabaltzen erakusketa Sakanan eta Erriberan

Nafarroako Parlamentuan izan zen 1974tik etorkizunera, LAB zabaltzen erakusketaren arrakastak argi utzi zuen LABen historiak eta sindikalismoa egiteko bertze modu horrek herriarekin eta langileekin bat egiten dutela. Hori dela eta, datozen hilabeteetan Altsasun eta Tuteran ere erakutsiko da.

Eta hala izanen da CENeko enpresariek eta UPNk izan duten oinarririk gabeko jarrera trakets eta tamalgarria gorabehera. Nafarroako ekosistema sindikala aldatzen ari da aspalditik, askotarikoa da, Nafarroako gizartearen isla. Beraz, ulertzekoa da errealitate hori onartzea kostatu izana, baina ikuspuntu demokratikotik onartezina da enpresaburu eta politikari eskuindarrek Nafarroako herritarren eskubide eta askatasunak zentsuratu eta murrizteko egin duten apustua.

LABek Aiala Vidrioren inposaketa salatu nahi du negoziazio prozesuan

Aiala Vidrioko zuzendaritza lan hitzarmen berria negoziatzeko prozesuaren hasieran erakusten ari den jarrera erabat onartezina dela uste du.

Enpresak guztiz baldintzatuta dagoen negoziazio bat planteatu du, aurretik inposatuz emateko prest dagoenaren baldintzak, eta edozein hobekuntza etorkizuneko inbertsioekin lotuz. Horiek, euren esanetan, negoziazioaren emaitzaren araberakoak izango dira. Honek erabateko urraketa dakar, negoziazio kolektiborako oinarrizko eskubidea erabat baztertuz.

Aiala Vidriok bere inbertsio gaitasuna presio eta xantaia tresna gisa erabili nahi du, bere baldintzak onartzera behartzeko. Enpresak ez du benetako negoziazio mahai bat ireki, aurrez itxitako eta baldintzatutako puntu batzuk aurkeztu ditu (horien artean, 8 urteetarako hitzarmena, lanaldiaren igoera…), non ez den aurreikusten alde sozialak bere ordezkaritza funtzioa betetzeko ezta langileen lan eskubideak defendatzeko aukerarik.

Gainera, zuzendaritzak adierazi du egungo Alde Baterako Enplegu Erregulazio Espedientea luzatzeko asmoa duela, salmentekin lotutako ekoizpen arrazoiak argudiatuz. LABek uste du neurri hau, egungo testuinguruan, presio estrategia baten parte dela. Ezin du onartu berriro ere enpresak bakarrik kontrolatzen dituen eta egiaztatzeko modurik ez dituen ustezko arrazoi ekonomikoak erabiltzea murrizketak edo neurri murriztaileak justifikatzeko.

Sindikatuak gogorarazi nahi du Aiala Vidrio berreskuratuko ez den enplegua suntsitzea ekarri duten neurriak hartzen egon dela, baina aldiz, urteetan zehar, milioika euroko irabaziengatik izan da albiste. Orain, hobekuntza oro enpresaren inbertsio erabakien mende uzten saiatzen ari dira.

LABek argi du: ez du xantaia hau onartuko. Benetako negoziazio kolektiboa eskatzen du: gardena, bermeekin, elkarrekiko errespetuan eta langileek euren lan baldintzak defendatzeko duten eskubide legitimoan oinarritua. Ez du mehatxuen jokoan parte hartuko.

Langileei dei egiten die tinko, bateratuta eta antolatuta mantentzera. Azken aldian erakutsi du bere burua defendatzeko gaitasuna duela, eta oso garrantzitsua da zuzendaritzaren jarrera agerian uztea.

Nahikoa ez den akordio proposamenaren aurrean, grebara joko dute berriro EAEko hezkuntza publikoko irakasleek

Hezkuntza Saila idatzizko proposamena mahai gainean jartzera behartu duten arren, greba dinamikarekin aurrera egitea besterik ez dute. Horrela, bost greba egun egingo dituzte, maiatzaren 12tik 16ra.

Urtarriletik apirilera bitartean, %90eko ordezkaritza duten LAB, STEILAS, ELA eta CCOO sindikatuek deituta, bederatzi greba egun egin dituzte EAEko hezkuntza publikoko irakasleek. Pasa den asteko azken bileran Hezkuntza Sailak negoziaziorako egutegia baino ez zieten aurkeztu. Atzo arratsaldean helarazi zien proposamen bat. Honek, aldarrikatutako edukiei ez die erantzun egokirik ematen oraindik. Izan ere, eduki, zehaztapen eta bermeak falta ditu. Eta Hezkuntza Sailak, honen jakitun izan arren, ultimatum gisa planteatu du, negoziaziorako aukera baztertuz. Biharko hitzorduak sinadura bakarrik dauka helburu. Horren aurrean greba ziklo hauen deitzaileak diren

lau sindikatuek ez dutela sinatuko jakinarazi dute.

Beraz, orain arte egindako greba eta mobilizazio arrakastatsuek segida izango dute beste 5 greba egunekin maiatzaren 12, 13, 14, 15 eta 16an.

Indarrean dagoen irakasleen lan-akordioa 2010ekoa da, hortaz, 15 urte luze daramatza Eusko Jaurlaritzak hura berritu gabe. Egindako grebetan, langileek argi eta garbi adierazi diote Hezkuntza Sailari hitzarmena orain eta hemen negoziatzeko beharra, eta Hezkuntza Sailak negoziatzeko atea zabalik duela saldu badu ere, errealitatea bestelakoa izan da: jarrera itxia, eszenifikazioa, edukirik gabeko bilerak …

Gainera, grebak desaktibatzeko xantaia erabili du Jaurlaritzak, eta beste sektoreetan egin ez duen bezala, ez ditu negoziatzeko aukerak aprobetxatu eta blokeoa luzatzen ibili da. Hitz eta asmo politetatik harago, edukiak eta zehaztapenak behar dituzte sindikatuek.

Greba ziklo honetan, irakasleek, adierazitako indarrarekin, oso mezu argiak helarazi dizkiote Hezkuntza Sailari: gero eta handiagoak diren lan-zamak arintzeko neurri zehatzak adostea, erretiroa hartzeko baldintzak hobetzea eta plantillen gazteberritze plana garatzea, galdutako erosahalmena berreskuratzea eta jaiotza-tasaren jaitsiera aprobetxatuz aldebakarrez erabakitzen ari diren ikastetxe publikoen fusio eta itxieren aurrean enplegu publikoa bermatu eta lanpostuak egonkortzea.

Era berean, hezkuntza publikoko sistema osoa euskaldunduko duen hezkuntza politikak abiaraztea,

langileon lan-osasuna zaindu eta kalitatezko berdintasun eta hezkidetza plan egonkorrak garatu ahal izateko baliabideak jartzea eskatzen dituzte, baita azken urteetan inposatutako atzerapausoak kentzea ere.

Hezkuntza Sailak urteak daramatza aldebakarrez neurriak inposatzen, eta harrokeria horrek ekarri du egoera honetara. Irakasleen lan baldintzak negoziatzeko garaia da. Hala, Hezkuntza Sailari eduki, zehaztapen eta bermeak dituzten proposamenak mahaia gaineratzeko exijitzen diote, inolako baldintzarik gabe.

Hezkuntza publikoa indartzeko ezinbestekoa da inbertsioa handitzea, lan baldintzak hobetzea eta eskola publikoa baliabideez hornitzea. Adierazitako aldarrikapenak lortzeko egiazko negoziazioa gauzatzea dute helburu sindikatuek, eta argi dute langileen mobilizazioekin batera hezkuntza publikoa erdigunean jartzea eta lan baldintzak hobetzea lortuko dutela.

LAB sindikatua Katalunian egon da Intersindical Catalanarekin batera sindikalismo soberanista eraldatzailearen aldarrikapena partekatzen

Garbiñe Aranburu LABeko koordinatzaile orokorra eta Endika Perez Ekintza Sozialeko arduraduna Bartzelonan egon dira azken egunotan, Intersindical Catalanak gonbidatuta, haien militantziarekin eta hainbat eragile sindikal eta sozialekin gure eredu sindikal soberanista eraldatzailearen berri ematen.

Apirilaren 8an Garbiñe Aranburuk, Sergi Perelló Intersindical Catalanaren idazkari nagusiarekin batera, sindikalismo eraldatzailerantz LAB egiten ari den ibilbidea partekatu zuen 70tik gora ordezkari sindikalen aurrean.

Bertan, LABek azken 50 urteetan eginiko ibilbidea azaltzeaz harago, Euskal Herriko testuinguru politiko, sozial eta sindikala aztertu zituen, sindikalismo soberanista indartsu baten beharra azpimarratuz. Hitzartzean, nazioarteko testuingurua aztertu zuen, sorreratik klase sindikatu independentista bezala eginiko ibilbidea azaldu zuen, inposatzen zaigun sistema kapitalista heteropatriarkal eta biozidaren aurrean sindikalismo feminista, antirrazista eta ekosozialista aldarrikatu zuen, eta kapitalari espazioak borrokatuko dizkion kontrabotere sindikalismo baten beharra azpimarratu zuen.

Arratsaldean, Endika Perezek Sindikalismo ekosozialista. Sindikatuen eta eragile sozialen arteko aliantzak izenburupean egindako konferentzian parte hartu zuen Intersindical Catalanako militante nahiz hainbat eragile sozialetako militanteekin batera. Bertan, LABek Kapital-Bizitza paradigma nola ulertzen duen azaldu zuen, 2017tik hona garatzen ari garen sindikalismo sozialaren berri emanez.

Òmnium Culturalekin bilera

Apirilaren 9an, goizeko 9:30etan, LABen ordezkaritza Xabier Antich lehendakaria buru zuen Ómnium Culturaleko ordezkaritza batekin bildu zen.

Euskal Herriko nahiz Kataluniako testuinguru sozial eta politikoa aztertu zituzten , eta gure hizkuntzek pairatzen dituzten erasoen inguruan aritu ginen, horien aurrean zer egin aztertuz. LABek eta Òmniumek elkarrekin lanean jarraitzeko borondatea berretsi genuen.

ERC-rekin bilera

Òmnium Culturalekin bildu ondoren, Esquerra Republicana de Catalunya-rekin bilera izan zuten Garbiñe Aranburu eta Endika Perezek, zehazki Lan Munduko Forumaren arduradun den Eduard Perez eta Nazioarteko Harremanen Arduraduna den Adrià Guevararekin.

Katalunia eta Euskal Herriko testuinguruaren eta errealitate sindikalaren ezagutzan sakontzeko aukera izan genuen eta sindikalismo soberanista indartzeko konpromiso komuna erakutsi genuen.

Industria politikan planifikazioa, esku-hartze publikoa eta langileon parte hartzea exijitu dizkio LABek Eusko Jaurlaritzari

Trantsizio ekosozialerako industria politika eraginkorrak eskatu ditu LABek Industria Defendatzeko Taldearen foroan.

Gaur, apirilak 9, Industria Defendatzeko Taldearen bileran parte hartu du LABen ordezkaritza batek. Lehenik eta behin, argitu nahi dugu Eusko Jaurlaritzak ez zuela sindikatuok mahai honetara gonbidatzeko inolako asmorik. LABek horrela salatu zuen foroa osatu eta berehala, sindikatuon parte-hartze eza kritikatuz. Oraingoan, hirugarren bileran, parte hartzera gonbidatu gaituzte. Horrela izanda, eta berandu bada ere, gure erantzukizunei entzungor egin gabe, foroan parte hartu dugu helburu bikoitz batekin: batetik, langileen interesak eta beren lanpostuak defendatzea; eta bestetik, trantsizio ekosozialerako industria politika eraginkorrak aplika ditzaten exijitzea, herri honek behar-beharrezkoak dituelako.

Gaur aurkeztu dituzten laguntzen inguruan honakoa adierazten dugu:

– Enplegua bermatzeko, enpresei zuzenduriko laguntza orok baldintzatua behar du izan. Esperientziak erakutsi digu askotan administrazio publikoetatik dirulaguntzak jaso ondoren enpresek itxierak, kaleratzeak, murrizketak edo deslokalizazioak planteatzeak ez duela inolako kosturik enpresarientzat. Bai, ordea, eskualde eta langileentzat. Enpresei zuzenduriko laguntzek ezinbestean beharko lukete enplegua mantentzeko konpromiso espresua, baita enpresak bertan errotzekoa ere. Bestela, laguntza guztiak itzultzeko betebeharra ezarri beharko lukete.

– LABetik defendatzen dugu etorriko diren, eta dagoeneko gainean ditugun, erronken aurrean behar-beharrezkoa dela planifikazioa, esku-hartze publikoa eta langileon parte hartzea. Emango den trantsizioa ezin da merkatuaren logikan egin, bizitzaren, jendartearen eta langileon beharren aurkakoa izango delako. Horregatik, instituzioetatik eta Gobernutik jarraipen zorrotza egitea ezinbestekoa da, eta kapital pribatua baldintzarik gabe diruz ureztatzeko formulak alboratu behar dira, horrek ez baitu funtzionatzen. Langileak protagonista izango diren erabakiguneak sortu behar dira, datorrenari ezin zaio aurre egin langileen lanpostuen eta lan baldintzen kontura. Beraz, behin-behineko egoera bati aurre egiteko erantzunaz gain, politika industrial sendo eta integral bat eskatzen dugu, langileon parte hartzearekin eraikia.

Nafarroako Gobernuak Estatutu berriaren aldeko aldarria entzun behar du

LABetik zinez eskertzen dugu Administrazioko langile guztien inplikazioa, bai eta nafar gizarte osoarena ere grebaren mobilizazioetan. Zuen laguntza ezinbestekoa izan da jardunaldi hau sendoa eta eraginkorra izan dadin.

Gaurko egunak batasun sindikalaren indarra erakutsi du, non LAB, AFAPNA, CCOO, ELA eta UGTk sinergiak batzea lortu dugun gure aldarrikapenak aurrera eramateko. Horrek bidea irekitzen digu Administrazio osoarentzako Estatutu berri bat eta karrera profesionala lortzeko.

Prozesu hau guztia 2023ko otsaileko grebarekin hasi zen, orduan lortu baikenuen Gobernua behartzea Administrazio Publikoetako langileen estatutu berri bat egiteko konpromisoa har zezan. Ordutik aurrera, proiektu honek argia ikus zezan lan egin dugu LABen, baina bidean trabekin eta inora ez daramaten promesa faltsuekin baino ez dugu topo egin.

Egoera honen aurrean, Nafarroako Gobernuak emandako pausoak guztiz eznahikoak direla uste dugu. LABetik gai honekiko konpromiso serio eta erreala exijitzen dugu, baita araua Parlamentura iristen den egun berera arteko egutegia ere.

Bestalde, LABen ere badakigu Amparo Lopez Funtzio Publikoko kontseilariak ahalegin ikaragarria egin duela Estatutuak aurrera egin ez zezan. Prozesua modu posible guztietan boikotatzen eta gure lan guztia pikutara botatzen saiatu da. Hori dela eta, Nafarroako Gobernuari eskatzen diogu kontseilaria kargutik kentzeko, soberan erakutsi baitu bere gaitasunik eza eta fede txarra Administrazio Publiko guztiarentzat ezinbestekoa den Estatutuaren garapenean.

%100eko jarraipena Trapagarango MFS Sintering enpresako greba mugagabeko lehen egunean

MFS Trapaga Sintering enpresako langileak beren lanpostuak salbatzeko borrokan ari dira berehalako itxieraren aurrean.

Langileek muturreko egoera bati egin behar diote aurre. Datozen asteetan, enpresak langile guztien kontratuak etengo ditu Enplegu Erregulazioko Espediente (EEE) bat aplikatuz: jarduera behin betiko gelditu, eta 107 pertsona kaleratuko dituzte. Egoera kritiko hau enpresako zuzendaritzaren kudeaketa negargarri baten emaitza da.

Automozio sektorean 40 urte baino gehiagoko ibilbidea duen enpresa da, motelgailu eta auto barruko segurtasun-sistemetarako osagaien fabrikazioan espezializatua. Edozein ibilgailutan beharrezkoak diren piezak dira, motorizazioa edozein dela ere; beraz, aurrez aurre dugun trantsizio ekologikoaren erronkara egokitu daiteke.

Kualifikazio handiko langileak eta sektorean urte askotako esperientzia izanik, jarduera produktiboak bideragarria izaten jarraitzen duela uste dute. Erakunde publikoei dei egiten diete MFSn lan egiten duten pertsona guztien lanpostuak eta lan baldintzak mantentzea berma dezaten.

Jardueraren jarraipena borondate politikoaren araberakoa da. Langileen ordezkariek interpelazio instituzionala hasi dute Eusko Jaurlaritzarekin, Bizkaiko Foru Aldundiarekin eta Trapagarango Udalarekin, lanpostuak mantentzeko duten ardura har dezaten.

MFS Trapaga Sintering enpresako langileak ez daude borrokatu gabe amore emateko prest. Lantegia ixteak zuzeneko 107 lanposturen galera eragiteaz gain, kolpe berri bat ekarriko luke Meatzaldeko eta Ezkerraldeko industriarentzat, desindustrializazio politika basatiek zigortutako eskualdeak.

Langileak enpresa ixteko erabakia baldintzatzeko borrokarako prest daude.

Euskarari egindako erasoen aurka mobilizatu gara Bilboko Udalean

Elkarretaratzea egin dugu LAB eta ELA sindikatuok Bilboko Udalean, martxan dauden hautatze prozesuak hizkuntza eskakizunen berrazterketaren aitzakipean bertan behera uzteko erabakia irmoki salatzeko.

Izan ere, onartezina iruditzen zaigu Udaleko agintariek hartu nahi duten erabaki hau. Aurretik ere egon dira prozesu arantzatsuak eta udalaren jarrera bestelakoa izan da: bere prozesuen Oinarriak defendatu ditu eta prozesuetan izena emanda zuten horiei segurtasuna ematen saiatu da beti. Euskara eskakizunak direla eta, prozesuak juridikoki salatzeko mehatxua egiten duten sindikatu eta erakundeak hauspotu besterik ez ditu egiten udalak hartu nahi duen erabaki honek.

Bilboko Udal gobernuak, segurtasun juridikoaren aitzakipean, hainbat lanposturen hizkuntza eskakizunetan atzerapausuak ematea erabaki du, administrazioan behar den hizkuntza normalizazioaren kontrako bidea egiten. Erabaki horrek ondorioak ekarriko ditu Bilboko herritarren eta langileen eskubideetan eta zerbitzu publikoa eta Bilboko herritarrak izango dira horren kaltetuak..

Udal gobernuko kideak gero etorriko dira Euskaraldiaren argazkia ateratzen udal langileekin eta herritarrekin batera. Ez dugu horrelako itxurakeriarik behar.

Udal langileek eta herritarrok behar duguna da euskararentzako marko legal berria. Gure hizkuntzak behar duen zoru juridikoaren aldarrikapenean ondoan izango gaituzte, baina euskararen normalizazioan atzerapausuak planteatzen duten bitartean aurrean izango gaituzue.

Udalari bere erabakia atzera bota dezan eta deituta dauden prozesuak bere horretan aurrera jarraitzea exijitzen diogu. Euskararen normalizazioan ezin dugu atzerapausu gehiago onartu.

Euskara dalako euskaldun egiten gaituena eta uskal erakundeek euskaldun behar dutelako izan, Euskal Herrian Euskaraz!

EAEko lanbide heziketa euskaldundu eta baliabidez hornitzea eskatu du LABek

Gaur, Bilboko Guggenheim Museoan kontzentrazioa egin du LABek Hezkuntza Sailak antolatutako Lanbide Heziketako Nazioarteko Topaketaren atarian, lanbide heziketa euskaldundu eta baliabidez hornitzea eskatzeko.

Izan ere, irakasleak gatazka laboralaren erdian daude eta azken bi asteetan hezkuntza publikoko irakasleak Gasteiz, Bilbo eta Donostiko kaleak bete eta indar erakustaldiaren ondoren Hezkuntza Sailak zerbitzua hobetuko duten baliabideak eztabaida publikoaren erdigunean jarri dituen arren, akordio baterako idatzizko proposamenik eta mahai negoziatzailerik deitu gabe jarraitzen du.

Urtarriletik apirilera bitarte egindako bederatzi greba egun hauetan irakasleek hezkuntzarekin duten konpromisoa argi geratu da. LABek hainbatetan aldarrikatu izan duen bezala, irakasleek ere mezu argia helarazi diote Hezkuntza Sailari, hezkuntza publikoa indartu behar dela, alegia. Hau da, lan baldintzak hobetu eta hezkuntza kalitatea hobetuko duten eta ikasleak erdigunean jarriko dituen baliabideak eta neurriak behar direla. Lanbide heziketan, gainontzeko etapetan bezala, behar beharrezkoa da bitartekoak jartzea eta irakasleak zein langileak euskalduntzeko neurriak eta planak garatzea.

Hezkuntza sailburuak zein Lehendakariak, azken hilabeteetan egindako prentsa agerraldietan edota publikatutako iritzi artikuluen bidez, hezkuntza publikoa indartzeaz aritu dira eta hezkuntza kalitatea bermatzeko baliabideak txertatzea beharrezkoa dela adierazi dute behin eta berriz. Hala ere, azken greba egunetik astebete igaro den honetan, sailak ez du hitzez adierazi duen hori idatzizko proposamenean jaso ezta mahai negoziatzaile baterako deialdirik bidali ere.

Beraz, Hezkuntza Sailak izandako jarrera itxiaren aurrean, LABek ezinbestekotzat jotzen du mobilizazio dinamikarekin aurrera jarraitzea akordio duin bat lortu arte.