2025-12-31
Blog Page 186

Ondarroan arrantzale bat hilik agertu da eta administrazioak ez du dagokion erantzukizuna bere gain hartu nahi

66 urteko gizonezkoa Euskal Herrian lan istripuz zendutako 47. langilea da, eta itsasotik lehorrerako sartu-irten batean uretara erori da. Osalanek eta Lan Ikuskaritzak ez dute lan-heriotzatzat jo gertatutakoa, behargina atseden egunetan zegoela argudiatuta.

LABek samina eta elkartasuna adierazi die senide, lagun eta lankideei. Lekukoek sindikatuari adierazi diotenez, Galizako Corvo itsasontziak hainbat egun zeramatzan Ondarroako portuan. Itsasontzia atrakatuta zegoelarik, arrantzaleak bertan bizitzen egon dira beraien atseden egunetan eta 66 urteko arrantzalea, itsasontzitik lehorrera atera eta sartze horietako batean uretara erori da. Hainbat ordu beranduago bere hilotza topatu dute uretan.

LABek denbora darama arrantzaleen bizi eta lan baldintza prekarioak salatu eta hauek duintzeko borrokatzen. Arrantza jardunaren ezaugarriak tarteko, arrantzaleak behartuta daude porturatutako herrian atseden denboran bizitzeko lekua topatzera. Baina baliabide eta laguntza mugatuak dituzte horretarako eta, gehienetan, atseden tartean ere, itsasontzian gelditzen dira. Ondarroaren kasuan, badago Itsastarren Etxea, baina egunotan jakin dugunez, zerbitzu hau kendu eta adingabeak artatzeko jarduera pribatizatua ezarriko du bertan Bizkaiko Aldundiak. LABek ohar bidez adierazi duen moduan, Inoren Kargura Ez Dauden Adingabeen zentroa ezartzeko zerbitzua beharrezko ikusten du, are gehiago Bizkaiko sarea gainezka dagoela eta egungo baliabideekin kalitatezko zerbitzua ematea oso nekeza dela aintzat hartuta, baina plangintza integral baten bidez egin beharko litzateke, ez inprobisazioz eta pribatizazioen bidez.

Zoritxarrez, ohikoak dira itsasontzitik porturako sartu-irtenetan gertatzen diren istripuak, eta sinestezina bada ere, oraindik ez dira existitzen arrantzaleen bizitzak babesteko beharrezkoak diren pasarelak eta segurtasun neurriak. Lehorreko azpiegiturak berriztu eta egokitzen diren bezala, kasu honetan, Ondarroan, orain gutxi, nahitaezkoa da itsasontzietan ere lan segurtasunari lotutako egokitzapenak lehenbailehen egitea. Heriotza honek argi uzten du Portu Agintaritzak neurriak hartu behar lituzkeela.

Egoera hau izanik, ez Osalanek ez Lan Ikuskaritzak ez dute lan istriputzat hartu, eta horrela adierazi diote LABi. Bere lanaren baldintzak behartuta itsasontzian bizi diren arrantzaleek pairatzen dituzten istripuak baldintza horiek eragindakoak dira. Ez dago inolako zalantzarik, beraz: lanak eragindako istripuak saihesteko neurriak hartu behar dituzte patronalak eta administrazioak, arestian aipatutako terminoetan.

Sektorearen baldintza prekarioak iraultzea da neurri prebentibo garrantzitsuena eta, bide batez, administrazioak ez dezala bere ardura saihestu heriotza hauek lanetik kanpo kokatuz, honela ez baitira sekula ekidingo.

Hormigoizko horma bat erori da Bilboko TMB enpresan, LABek arriskuaz hainbatetan ohartarazi izan duen arren

LAB sindikatuak gogorarazi du istripua gertatu aurretik hainbat bider salatu izan duela TMB Arraiz enpresaren lantegiko instalazioak egoera negargarrian daudela. Enpresa hori Bizkaiko hondakinen tratamenduaz arduratzen da, eta horren jabetza Bizkaiko Foru Aldundiarena eta Garbikerrena da.

Atzo, 2023ko azaroak 8, azpiegituraren egoera deitoragarria tarteko, 50x10m-ko zementuzko barne-horma bat erori zen eta latorrizko fatxadaren bi aldetan irekidura bat sortu zen, bioiragazkia aire zabalean geratu zelarik. Gailu horrek fluido-korronte batetik (airea edo ura) konposatu kutsatzaile ugari ezabatzen ditu prozesu biologiko baten bidez, eta hori da konposatuok kanpora ateratzea ekiditen duena. Langileek salatu dutenez, inork ere ez die argitu ea ingurumen-segurtasuna kolokan egon daitekeen. Bestalde, langileek ez zuten inolako kalterik pairatu, zorionez une horretan ez baitzen inor igaro ingurutik.

Enpresa Batzordeak aspalditik adierazi izan du instalazioen egoera oso txarra dela, eta Lan Arriskuen Prebentzioko hainbat bileratan enpresari ohartarazi izan dio halakoak gerta zitezkeela. Era berean, LABeko ordezkariek azpiegituraren zein makineriaren mantentze-lan prebentiboak eskatu izan dituzte. Ildo horretan, joan den urriaren 18an, LAB sindikatuak, Enpresa Batzordearekin batera, bilera bat eskatu zion Bizkaiko diputatu nagusi Elixabete Etxanoberi, tratamendu-plantaren egoera negargarriaz hitz egiteko asmoz. Gaur-gaurkoz ez dute erantzunik jaso, eta, beraz, uste dute Aldundiak ez duela inolako asmorik lantegiaren egoerari heltzeko eta Zaldibarko kasuaren antzeko ingurumen- eta giza ondorioak izan ditzaketen istripuak saihesteko; izan ere, orduko hartan ere erakunde arduradunek entzungor egin zieten sindikatuen ohartarazpenei.

Ez da zentro honetan antzeko zerbait gertatzen den lehen aldia; izan ere, 2022ko urrian latorrizko hormetako bat hegan atera zen, eta zulo handi bat utzi zuen heltze-eremuan.

Arraiz TMB ABEEak bere funtzioak alde batera utzi ditu lantegia kudeatzen ari den 10 urteetan ez duelako beharrezko mantentze-lanik egin. Eraikinaren horma eta fatxaden egoera larriaz gain, hondatutako makinak daudela eta plantilla urriegia dela nabarmendu behar da.

Horrenbestez, langileek Foru Aldundiari eskatzen diote, zerbitzuaren zuzeneko arduraduna den aldetik, premiazko bilera bat egiteko eta horrelakorik berriro ez gertatzeko behar diren neurriak hartzeko.

Nafarroako Gobernuari exijitu diogu berehala bete ditzala Osasunbidean sinaturiko akordioak

Elkarretaratzea egin dugu gaur, Osasun Departamentuari eta Nafarroako Gobernuari exijitzeko bete ditzala lehenbailehen eta berme guztiekin urte hasierako grebaren ondoren sinatutako akordioak. Sinatutako konpromisoak lehenbailehen eta berme guztiekin bete behar dira, plantillaren lan-baldintzak hobetzeko eta zerbitzu publikoak defendatzeko.

Azken asteotan Osasun Departamentuarekin izandako bileretan hitz eman digute LABentzat ezinbesteko diren aldarrikapen horiek aurrera eramango dituztela, funtsezkoak baitira osasun sistema publikoa blindatu eta hobetzeko.

Alde batetik, Osasunbidean dauden arazoak konpontzeko, behar-beharrezkoa da Oinarrizko Osasun Laguntzan eta Laguntza Espezializatuan gehiegizko lan-kargak aztertzeko sortu diren taldeek hainbat erreforma aztertu eta aplikatzea, batez ere Oinarrizko Osasun Laguntzaren esparruan. Horrekin batera, Osasun departamentua konprometitu behar da talde horietan proposatzen eta negoziatzen diren erabakiak eta konponbideak benetan aplikatzeko. Gai honetan, LABek ez du onartuko sindikatu korporatibistek eta elkargo ofizialek beren neurriak inposatu nahi izatea, frogatuta dagoelako ez direla eraginkorrak eta ez dutela balio osasun laguntzaren benetako arazoak konpontzeko.

Horrez gain, funtsezkoa da esklusibotasuna kontrolatzeko mahaia lanean jartzea, ezinbesteko tresna delako langile publiko batzuen jarduera pribatua kontrolatzeko. Berriz ere salatu nahi dugu Osasun Departamentuak ez duela interesik erakusten kontrol-talde hori ezartzeko, osasun publikoarekin negozioa egitea besterik bilatzen ez duten lobby medikoen presioengatik.

Osasun departamentuak eta talde parlamentarioek konpromisoa hartu dute Osasunbidean Lanbide Karrera garatzeko. Departamentuak 2024an garatzeko konpromisoa hartu du, beharrezko diren aurrekontua eta arau-esparruak ezarriz. LABetik Osasunbideko langile guztientzako Lanbide Karrera eskatzen dugu, non langileek prestakuntza publikoa jasotzeko eskubidea ere aurreikusiko den. Ez dugu onartuko “minimoetan” oinarritutako Lanbide Karrera bat, ez eta plantillaren zati bat kanpoan uztea ere. Are gutxiago kontuan hartzen badugu nola xahutzen ari diren diru publiko pila bat sistemaren muinean erroturik dauden arazoak konpontzeko balio ez duten neurrietan.

Koherentzia eskatzen diegu Nafarroako Gobernuari eta Osasun Departamentuari. Guk, gure aldetik, mobilizatzen eta salatzen jarraituko dugu osasun zerbitzu publikoen kalitatearen aurka edo langileen edozein kolektiboren aurka doan neurri bat hartzen den bakoitzean. Plantilla osoa animatzen dugu bere eskubideak defendatzera eta lan baldintza duinak argi eta garbi aldarrikatzera. “Aski da” esateko ordua iritsi da!

Garbiñe Aranburu: “Zaintzaren eraldaketa sakona gertatu ezean, gizon eta emakumeen arteko berdintasuna erretorika hutsa da”

Asteon aurkeztu du LABek 14. Ikusmiran txostena, zaintzaren gaiari buruzko monografikoa. Bada, horixe izan da Naiz irratian gaur, azaroak 10, Garbiñe Aranburu koordinatzaile orokorrari eginiko elkarrizketan jorratutako gai nagusia, hilabete amaieran datorren Greba Feminista Orokorrarekin lotuta.

Hala, Aranburuk sektore honetan dagoen egoera gordina azaldu dio Peli Lekuona kazetariari: “Azkean batean, ikusten ari garena da sistema kapitalista heteropatriarkal eta arrazista dela egoera honetaz probetxua ateratzen duena. Milaka emakume ari dira doan lanean, eta ordainpeko lana eginten dutenek ere oso baldintza prekariotan egiten dute. Antolaketa horretan generoa, arraza edota kalse soziala bezalako ardatzak gurutzatzen dira, eta ondorioz, emakume langile, migratu eta arrazializatuak dira esplotazio egoerarik gordinenak jasaten dituztenak”.

Hori guztia aintzat hartuta, nabarmendu du zaintza sistema publiko komunitarioa ezinbestekoa dela, eta horixe eratzeko bidean urratsak ematen hasi behar dugula lehenbailehen: “Zaintza lanak ezinbestekoak dira bizitzak sostengatzeko. Pandemiak hori agerian utzi zuen arren, horren ondotik ez da egon inolako erabaki politikorik zaintzak erregularizatzeko eta egoera onbideratzeko”.

Aldiz, uste du, intituzioek eta patronalak ez bezala, langileak ari direla bultza egiten aipatutako eraldaketa horretarako bidean: “Feminismoak eginiko lanari esker eta ekintza sindikala feminismotik eraikitzeari esker, zaintza lanetan ari diren emakume horiek borrokak ugaritu dituzte azken urteetan; ahalduntzea egon da, emakumeok planto egiten ari gara eta ez gaude prest sistema honek ezartzen digun rola betetzen jarraitzeko”.

Elkarrizketa hemen klik eginda entzun daiteke osorik.

Gizonezkoak ere Greba Feminista Orokorrera

Azaroaren 30ean Greba Feminista Orokorra dugu Hego Euskal Herrian, zaintza eskubide kolektiboaren alde. Jendarte osoa, emakumeak* zein gizonak gaude deituak grebara. Gizona izan eta grebarako arrazoiak oraindik ez badituzu argi, hemen jaso ditugu hainbat gako argigarri. Andoni Etxanizen hitzak jaso ditugu jarraian, Zumaiako GKN enpresan LABeko ordezkaria da eta bere eskualdeko batzarrean gizonek grebarako dituzten arrazoiez aritu zen.

“Eremu maskulinizatu batean (industrian) egiten dut lan, gizonezkoa naiz, eta galdera honi erantzutea eskatu didate: Zergatik egin behar dut greba feminista orokorra?

Egia da, nire inguruan, nire lantokian, gizonezko askok borroka feminista emakumezkoen gauza bat bezala bizi dutela. Eta pentsamolde horri buelta ematea ez da erreza izango, baino saiatu behar gara. Nik, gizonezkoa izanda, zergatik egin behar dut greba feminista? Galdera honi beste galdera batzuk eginez hasiko naiz erantzuten:

-Zergatik naiz antirrazista, ni zuria banaiz?

-Zergatik salatzen ditut jarrera homofoboak, ni heteroa banaiz?

-Zergatik salatzen ditut jarrera transfoboak, ni ez banaiz transexuala?

-Zergatik naiz feminista, ni gizonezkoa banaiz?

Giza eskubideak defendatzen ditudalako, eta feminismoak horretarako aukera ematen digulako. Feminismoak giza eskubideak defendatzen ditu, guztion giza eskubideak defendatzen ditu. Egia da matxismoak ez dituela berdin urratzen emakumezkoen zein gizonezkoen eskubideak, ezta ere arrazismoak edo homofobiak, edo transfobiak. Emakumea eta beltza bazara, diskriminazio bikoitza izango duzu. Emakumea eta lesbiana bazara, diskriminazio bikoitza. Eta emakumea eta transexuala bazara, birritan diskriminazioa berriz ere.

Nork zainduko nau ni, behar dudanean? Eta nola? Eta nire ingurukoak, nire zaintza behar dutenean? Nola eman ahal izango diet behar duten zaintza? Gaur egun, galdera hauei, askotan, gehiegitan, horrela erantzuten zaie: emakumezkoen* bizitzak prekarizatuz ematen dira zaintzak, eta emakumeak* arrazializatuak badira, oraindik eta prekarizazio eta diskriminazio maila handiagoarekin.

Greba Feminista Orokor honekin giza eskubideak defendatuko ditugu, zaintzeko eta behar dugunean zainduak izateko eskubidea defendatzera goaz. Bizitzak erdigunean jartzera gatoz, eredu heteropatriarkal kapitalistak inoiz egingo ez duena egitera gatoz. Kapitalismoak ahal duen denbora guztia lapurtuko digu. Bi soldata behar izatera eraman dute jendartea, bizitzak ekonomiaren zerbitzura jarriz. Eta horrek justu alderantziz behar du izan. Ekonomiak bizitzen zerbitzura egon behar du.

Greba hau bide luze baten beste mugarri bat da. Borroka hau, bizitza versus kapitala, aspalditik ari da ematen. Eta greba honetan ere emango da, eta kontatu egingo gaituzte. Parte hartze masibo batek aurrerapauso nabarmenak ekar ditzake: lanaldiaren murrizketan, zaintzarako baimen berrietan, lanaldiko denboren banaketan eta prekarizaturik dauden zaintzetan irekirik dauden borroka guztietan. Garaia da, beraz, zaintza lanak aitortu, duindu eta banatzeko; garaia da gizonok dagozkigun ardurak hartzeko.

Grebaren ondoren ere borrokak jarraituko du, baina greba egunean kontatu egingo gaituzte, eta ni ez naiz inondik inora “gehiengo isila” esaten dioten horretakoa izango. Nik, azaroaren 30ean, “Gora Borroka Feminista!” oihukatuko dut”.

Bizkaiko elikagaien merkataritzan negoziazioa oztopatzeari utzi behar dio behingoz patronalak

Lan Harremanen Kontseiluan 6. bilera egin da gaur, eta bertan sindikatuok geure puntuak aurkeztu dizkiogu patronalari, akordioak jaso beharko lituzkeen hobekuntzekin. Horrez gain, elkarretaratzea egin dugu kanpoan, negoziazioen blokeoaren amaiera eskatzeko asmoz.

Sektorearentzako lan-baldintza duinak bilduko dituen hitzarmena behar dugu langileok, eta ez dugu atzera pausurik onartuko. Hori dela eta, presioa egiten eta borrokan jarraituko dugu.

Dei egiten dugu osasungintza publikoaren alde, larunbatean Bilbo, Donostia eta Gasteizen egingo diren mobilizazioetan parte hartzera

Datorren larunbatean, azaroaren 11n, Osasungintza Publikoaren Aldeko Herri Plataformek egingo dituzten manifestazioekin bat egiten du LABek eta euretan parte hartzeko deialdia zabaltzen du. Mobilizazioak Bilbon (12:00etan, Jesusen Bihotzetik), Donostian (17:00etan, Boulevardetik) eta Gasteizen (12:00etan, Bilbo plazatik) izango dira.

Osakidetzaren egoera larriaren aurrean, inoiz baino beharrezkoagoa da kalera ateratzea, sistema publikoa indartzea eskatzeko eta diru publikoa osasungintza pribatura desbideratzeari ezetz esateko.

Osasungintza publikoaren alde, garrantzitsua da sektoreko langile eta herritarren borrokak bat egitea. Osakidetzako langileek, publikotasunaren alde mobilizatu ziren, besteak beste, urriaren 25ean egindako EAEko sektore publikoko greba arrakastatsuan, eta larunbatean, aldarrikapen honekiko duten aldekotasuna erakusteko aukera izango dugu herritarrok.

Osakidetzaren pribatizazioaren aurkako borrokan, lorpenak ere izan ditu LABek. Horrela, 2022ko azaroan, lan informatikoak kanpora ateratzeko plegu bat geldiarazi zuen sindikatuak, kautelaz, 600.000 eurotako balioa zuena. Honetaz gain, 2022ko irailean, Osakidetzan Informazio eta Komunikazio Teknologietarako (IKT) proiektuetarako bulego bat sortzeko pleguan jasotzen den informatikako lanak kanpora ateratzeko bigarren saiakera kautelaz gelditu zuen LABek. Eta urte bereko ekainean, mota bereko proiektuetarako bulego bat sortzeari lotutako lanen kanporatzea geldiaraztea lortu zuen. Azken honek gutxienez 22 lan-kontratu zekartzan eta 11.000.000 eurotako kostua.

Zaintza eskubide kolektiboaren alde, hilaren 30erako Greba Feminista Orokorrarekin bat egiteko deia luzatu dugu EHUtik

Gaur, Euskal Herriko Unibertsitateko hainbat kanpusetako ikasle zein langileak batu gara, datorren azaroaren 30ean Euskal Herriko Mugimendu Feministak eta beste hainbat sindikatu eta eragilek deitutako Greba Feminista Orokorra babesteko.

Zaintza eskubide unibertsal bezala aitortzeko aldarrikapena eta zaintza sistema publiko-komunitario berri baten beharra plazaratu nahi dugu. Egungo zaintza erregimena sostengaitza delako.

Zaintza, bizimodu duina eraikitzeko oinarria da: ez da unean uneko zerbait, zaintza bizitzako une eta eremu guztietan beharrezkoa da. Gure gorputzen, komunitateen eta lurraren iraunkortasunerako ezinbestekoa da; hau da, bizitza, ongizatea eta osasuna iraunarazteko eta kudeatzeko beharrezkoa.

Euskal Herrian, egun, zaintzarako zerbitzuak erabat pribatizatuak daude. Azken 20 urteetan, euskal instituzioetatik sistematikoki pribatizatu dira ahal izan diren zaintza-zerbitzu guztiak, enpresa lagunen eskuetan jartzeko eta horietatik milioi askotako etekinak ateratzeko, zaintza hori jasotzen dutenen ongizatearen eta langileen lan-baldintzen kontura.

Komunitate hitza erabiltzen badute ere, familia heteropatriarkala erdigunean jartzen duten politikak erabiltzen ari dira zerbitzu horiek ez garatzeko; berriro ere, zaintza lanak emakumeon gain daude, eta sarritan emakume migratu arrazializatuengan. Sistema kapitalista eta heteropatriarkala izateaz gain, arrazista baita. Arduradun horiek izen abizenak dituzte eta gure bizitzen gainetik kapitala jarri dute.

Guk zaintzarako eskubide kolektiboaren aldeko apustua egin nahi dugu; hau da, pertsona guztiek, bizi osoan zehar, askatasunez eta konpromisoz, zaintza eskaintzeko eta jasotzeko duten eskubidearen alde egin nahi dugu.

Zaintza lanen egungo antolamendu soziala eraldatu nahi dugu, eta horrek dakar bi planotan pentsatzea eta aldaketak eragitea:

  • Alde batetik, premiei erantzutea, hau da, egun, prekarioen eta kolapsatuen dauden egoerei aurre egitea.
  • Bestetik, epe luzera begiratzea eta bizitza erdigunean jarriko duen sistema sozial bat imajinatzea eta definitzea, sistema kapitalista, arrazista eta heteropatriarkala gaindituko dituena.

Greba Feminista Orokorra Euskal Herriko Mugimendu Feministatik abiatu eta herri mugimendu, sektore eta eragile gehiagorekin elkarlanean josten ari garen prozesua da, horren isla da artikulatzen ari den Herri Akordioa. Sistema publikoaren alde, bizitza duinen alde eta zaintza langileen baldintza duinen alde.

Zaintzekiko konpromisoak nahiz erantzukizunak hartu behar dira, eta lanaren banaketa sexual eta arrazista desegin. Zaintza, premia eta eskubide kolektibo gisa hartuta, bizitza osoan zehar.

Zaintzaren problematika sistematikoa eta estrukturala den honetan, hezkuntza-sistema zisheteropatriarkal kapitalistak goitik behera astintzen gaitu. Horregatik, unibertsitateko ikasle zein langileok ere, bizitzak erdigunean jarriko duen Zaintza Sistema Publiko eta Komunitarioa baten alde jardungo dugu. Horretarako, jada martxan dauden greba antolatzeko markoetan parte hartzeko deia egiten dugu: hala nola, tokian tokiko Ikasle Greba Komiteetan.

Greba Feminista Orokorrean, erantzukizuna eta konpromisoa exijitzen diegu dagokien arduradun politikoei. Egoera hau sostengaitza da eta horren arduradunek izen abizenak dituzte. Azaroaren 30ean greba egingo dugu Euskal Herrian, unibertsitateetan ere bagabiltza antolatzen, zaintza sistema publikoa definitzen eta gure bizitzak politizatzen. Denon bizitzak erdigunean jartzeko prozesua da hau eta horri ekingo diogu.

Zaintza eskubide kolektiboaren alde!

Ondarroako Itsastarren Etxearen zerbitzua bertan behera utzi eta adingabeak artatzeko jarduera pribatizatua ezarri nahi du bertan Bizkaiko Foru Aldundiak

Bidaian dauden marinelei ostatua emateko zerbitzua Gizarte Urgazpenerako Foru Erakundearen (GUFE) ardurapean dago gaur egun, eta herriko osasun zentroa dagoen eraikinean ematen da. Bada, jarduera hori desagerrarazi eta horren ordez Inoren Kargura Ez Dauden Adingabe Atzerritarrak artatzera bideratu nahi dute eraikinaren zati hori, horretarako zerbitzua azpikontratatuko dutelarik. Nabarmentzekoa da hain zuzen ere kolektibo horri arreta ematera bideratutako Elorritxueta-Viveroko zentroa itxi berri dutelaerabiltzaile kopurua urriegia zela argudiatuta.

Erabakiak inprobisazioz hartzea eta arazoei errotik heldu ordez adabakiak jartzea leporatu dio LABek Bizkaiko Foru Aldundiari. Horrez gain, gardentasun falta egotzi diote, baita zerbitzu publikoak ahuldu eta zuzenean kudeatu izan diren zerbitzuak azpikontratatzearen bidez pribatizazioa areagotzea ere.

Orain, astebeteko epean, Bizkaiko Gizarte Urgazpenerako Foru Erakundeak Itsastarren Etxeari agindu dio etxea aldi baterako darabilten marinelak bertatik ateratzeko, gutxienez 15 adingabe hartu behar baititu eraikin horrek. Agindu horretan ez da zehazten birkokatzearen arrazoia, hau da, aldundiak ez du jakinarazi ea egiturazko beharrizan bati edo egoeraren araberako premia bati erantzuten dion. Zerbitzuaren kudeaketaz zein enpresa arduratuko den ere ez dute azaldu, ezta zein langile kontratatuko dituzten edota zein hezkuntza-proiekturi erantzungo dion ere.

Itsastarren Etxearen itxiera

Ondarroako Itsastarren Etxean lan egiten duten GUFEko beharginek bat-batean izan dute beren egitekoa desagertuko denaren berri. Marinelei egonaldi labur baterako ostatu duina eskaintzea izan da orain arte zerbitzu horren helburua. Orain, baina, bertako langileengan ziurgabetasuna nagusitu da, artean ez baitakite zein izango den aurrerantzean beren egitekoa.

Badirudi Itsastarren Etxeko marinel horiei Ondarroako hotel batean emango zaiela ostatu, prezio berean, aldundiak ordainduko duelarik aldea. Horrek gastu publiko erantsia ekarriko du, eta onura, berriz, enpresa pribatu batentzako izango da.

Hori guztia dela eta, LAB sindikatuaren GUFEko atal sindikalak eskatu du marinelentzako ostatu-zerbitzua Ondarroako Itsastarren etxean ematen jarraitzea. Eta, dena den, bertan beste jarduera bat ezarriko bada, sindikatuak ezinbestekotzat jotzen du beronen kudeaketa erabat publikoa izatea.

Inoren Kargura Ez Dauden Adingabeen zentroak gainezka

Arestian aipatu bezala, duela hilabete eskas itxi zuen Bizkaiko Foru Aldundiko Gizarte Ekintza Sailak Galdakaon kokatutako Elorritxueta-Viveroko zentroa, Landalan enpresaren bitartez zerbitzua ematen ziena Inoren Kargura Ez Dauden Adingabeei. Horren ondorioz, 19 gizarte-hezitzaile kaleratu zituzten.

Gizarte Ekintza Sailaren buru den Amaia Antxustegi diputatuak, irailaren amaieran, Batzar Nagusietako osoko bilkuran itxiera hori justifikatu zuen esanez atzerriko adingabeen presentzia murriztu zela, adingabeak hartzeko sare sendoa zegoela eta larrialdi-zerbitzuak mantentzeko beharrik ez zegoela. Bada, LABek salatu zuen baieztapen hori gezurra zela, adingabeen sarea gainezka dago eta. Hain zuzen ere, urriaren hasieran eginiko bilera batean hala aitortu zuen Antxustegik berak, eta alternatibak bilatzeko denbora behar zuela esan zuen.

Urrian, Loiuko adingabeen zentroak zerbitzua handitu behar izan zuen 24 adingabe gehiago artatzeko, eta Zornotzako Elgezabalek 70 baino gehiago hartu ditu berriki, hau da, ohiko erabiltzaileen bikoitza, gutxi gorabehera.

Sektoreari bizkarra emanez adabakiak jartzeari utzi eta horren premiazkoak diren neurri integralak hartzeko exijitu dio LABek Bizkaiko Foru Aldundiko Gizarte Ekintza Sailari. Era berean, bilera eskari bat helarazi dio sindikatuak Amaia Antxustegi ahaldunari, egoera argitzeko asmoz.