2025-12-14
Blog Page 1074

Sistema aldatu beharra dago, klima ez!

0


"Baditugu alterbatibak: Sistema aldatu, ez klima!" lelopean larunbatean, azaroak 28, manifestazioa egin genuen Bilbon kapitalismoak gure bizitzak eta ama-lurra mehatxupean jartzen dituela salatzeko eta alternatibak aldarrikatzeko. Gaur hasten den Pariseko COP21 Gailurraren bezperetan mundu mailan burutu diren mobilizazioekin bat egin genuen Euskal Herrian ere. 

Baditugu alternatibak: Sistema aldatu, ez klima!

Alternatibak dituen herria, bizirik dagoen herria da. Horixe irudikatzeko asmoz eta Parisko COP21aren aurrean Alternatiben Herriak antolatzeko deiari erantzunez, urriaren 24an “Alternatiben Herria” antolatu eta ospatu zen Bilbon, Europako beste leku askotan bezala. Gaur COP21aren aurrean mobilizatzeko mundu mailako deialdiari erantzuna ematera gatoz berriro.

Gure bizitzak eta ama-lurra mehatxupean daude: klima aldaketa, natur baliabideen pribatizazioa eta xahutzea,produkzio eta kontsumo eredu jasanezina, desberdintasunen areagotzea, bazterketa sozialaren gorakada, eskubide sozialen ahultzea, orden patriarkalaren indartzea, zerbitzu publikoak pribatizatzeko irrika, gure kabuz erabaki eta antolatzeko ahalmen-gabetzea, etab.

Sistema da aldatu behar dena, ez klima. Eta guzti honen aurrean soluzio faltsuak bakarrik eskaintzen ditu kapitalismoak. Deialdia hau burutzen dugunok, alternatibak ditugu hurrengo egunetan Parisen hartu beharko liratekeen eta aurreko goibileretan hartu diren erabaki okerren aurrean: 

  • Euskal Herriko marko araugile eta instituzionalean naturak bere forma guztietan dituen eskubideak txertatu. Eskubide hauek betearazteko beharrezkoak diren politika publikoak egin eta hauek aurrera eramateko baliabide ekonomikoak bideratu; lurzorua, baliabide naturalak eta bizitzeko moduen kudeaketarako, beti komunitatearen mesedetan egiteko.
  • Parte hartze sozialerako tresnen sorrera eta sortzen diren parte hartzerako iniziatibak ez zapaltzea.
  • Administrazioek eta sektore pribatuak berotegi efektuko gasen murrizketa konpromiso lotesleak hartzea, planetaren berotzea 2ºCtik beherakoa izan dadin.
  • Euskal Herriko lurraldeak, energia nuklearraren produkziotik libre deklaratzea, Garoñako Zentral Nuklearra lehenbailehen ixtea, hidrokarburoen bila Kantauri itsasoko prospekzioak eta petroleoa ateratzeko frackinga bezalako teknika zentzugabeak alboratzea, edo eskistozko hare eta bituminosoen erabilera.
  • Plan zehatza energia berriztagarri eta ordezkagarriak sortzeko, petroleoaren osteko gizarterako trantsizioan urratsak emateko.
  • Energia burujabetza, baliabideen demokratizazioa, tokian tokiko elektrizitatearen banaketa sarearen bermunizipalizazioa, eta energia efizientzia handituz energia aurrezteko lan egin.
  • Bidaiarien garraioaren kudeaketa publikoa; mugikortasunaren murrizketan, intermodalitatean, irisgarritasunean eta energia kontsumo gutxienekoan oinarritua. AHTari ez, erabilera sozialerako euskal trenbide sareari bai. Hirietako mugikortasun jasangarria eta aktiboa bultzatu.
  • Kontsumo arduratsua sustatzeko kultura sozial eta instituzionala sortzea eta hondakinak gutxitu, berziklatu eta berrerabiltzeko programa eragingarriak jartzea, behin betiko erraustegiak bezalako sistema sostengaezinak alboratuz.
  • Elikadura burujabetza politikak efektibo egitea, eta produkzioa eta kontsumoaren arteko harreman orekatuak izatea.
  • Lurraldearen antolaketa zerbitzuetara sarbidea bermatu ahal izateko eta produkzio eta kontsumoaren arteko harreman zuzena bultzatu ahal izateko.
  • Ekonomiaren trantsizio ekologiko, sozial eta justurantz pausuak eman, aldi berean kalitatezko enplegua sortuz.

 

 

 

Merkataritza igande eta jai egunetan zabaltzeak ez du enplegurik sortzen

0


Atzo, hilak 29, merkatari, kontsumitzaile eta sindikatu ezberdinok deitutako manifestazioa burutu zen Bilbon merkataritzako ordutegien liberalizazioari ezetz esateko. Igande eta jai-egunetako komertzioen irekiak ez du enplegurik sortzen eta zabalera handiko zentroen jabeen onurarako dira bakarrik. Honen aurrean, euskal instituzioei, merkataritzako ordutegien liberalizazioen kontra ekin eta arautzeko, igande eta jai-egunetan ez dadila ireki eskatu genien.

 

 

 

 

Pauso garrantzitsua eman dugu gure hezkuntza propioa eraikitzeko bidean

0


Milaka herritar gure hezkuntza orain eta hemen eraiki nahi dugula aldarrikatzeko kalera irten ginen larunbatean. Inposaketen gainetik Euskal Herriak behar duen hezkuntza eredu bat defendatzen dugu eta hori adierazi genuan Hezkuntza Plataformen Topaguneak Gasteiz, Donostia, Iruñea eta Bilbon deitutako mobilizazioetan.

 

 

 

Gipuzkoako papergintzako langileek lehen greba eguna izan dute gaur

0

ELA, CCOO, LAB eta UGT sindikatuok hilabeteak daramatzagu papergintzako hitzarmena negoziatzen eta akordio batera iristeko saiakerak egiten, baina patronalaren immobilismoaren aurrean greba egitea beste biderak ez zaigu geratu. Gaur izan dugu lehen greba eguna eta Tolosan mobiliazatu hitarmena exigitzeko.


ELA, CCOO, LAB eta UGTren irakurketa

Berriz ere behartu gaituzte Gipuzkoako papergintzako langileok kalera ateratzera. Borroka honetan denei ari gara aurre egiten:

• Inposatu dizkiguten erreforma laboralei; hauen ondorioz, behar-beharrezkoa da negoziazio kolektiboa berriz asmatzea, gure eskubide eta interesak defenditzeko.
• Enpresa aseezinak ere aurrez-aurre ditugu. Nahiz eta milioiak irabazi, paper fabriketako lana gero eta prekarioagoa egiten dute. Borroka honetan batzen gaituenaz gainera, guztiok dakigu etekinak gehitzeko zein estrategia erabiltzen duten. Gure plantillak gero eta txikiagoak dira; aldi berean, azpikontratazioa hazten ari da, eta horrekin batera, zatiketa eta prekaritatea.
• ADEGI ere hor dugu, estatuko patronalik erreakzionarioena. Ustez “berria” den lan-harremanen eredu bat saltzen ari da, baina helburu bakarra du, gaur hemen gertatzen ari dena ez gertatzea; patronalak nahi du esplotatzen ari den jendea ez antolatzea, bere eskubideen alde ez borrokatzea. Beraz, estrategia horrek berritik ez dauka ezer.

Gainera, ADEGIk beste urrats bat egin du: borroka kriminalizatu nahi du. Nonbait ez dira nahikoak oparitu dizkioten erreforma laboralak. Lan Zuzenbideaz ez du ezer entzun ere egin nahi. Greba-eskubidea traba da beretzat, eta horregatik demandak sartzen ditu. Negoziazio-mahaian lortzen ez duena, asanbletara bidaltzen dituen infiltratuekin lortzen ez duena, auzitegian irabazi nahi du. Negoziazio kolektiboa defenditzeko era ederra! Hemendik argi esaten diogu. Borroka hori ere galdu egingo duzue.

Langileok jabetu gara hitzarmen hau zein garrantzitsua den. Noski, soldata igoera duinak eskatzen ditugu, KPIaren erreferentzia hartuta, enpresen irabazi handien tamainakoak. Baina hitzarmen honetan benetan axola zaiguna da erreforma laboralak gure enpresetatik kanpo uztea. Oinarri-oinarrizko zerbait eskatzen dugu: sinatzen dena betetzea. Horri esaten diogu “blindajea”. Gipuzkoako Papergintzako Hitzarmena derrigor bete beharrekoa izatea nahi dugu. “Nonstop” akordioak ere derrigorrezkoak izatea. Bestela, zertarako dugu Negoziazio Kolektiboa?

Borroka gogorra da; beti izan da, eta izango da. Baina borrokatzeak merezi du. Inoiz ez digute ezer oparitu. Beste belaunaldi batzuk borrokaren bidez lortu zutena guk defenditu behar dugu. Horregatik gaur egun handia da Gipuzkoako papergileontzat. Greba izan da utzi diguten bide bakarra, eta arrakasta izan du. Paper fabrika guztiak geldirik daude. Ia langile guztiok grebarekin bat egin dugu. Enpresarioek kontutan izan beharko dute hau. ADEGIren estrategiari jarraituko diote, gure Hitzarmena bahitzea? Euren txanda da.

Tolosan, 2015eko azaroaren 27an

 

 

 

LAB anuncia iniciativas frente al fraude Volkswagen

0

Propone que tanto la plantilla de VW como toda la cadena de subcontratación actúen de manera solidaria ante cualquier ataque, anuncia mociones en Parlamento y Ayuntamientos y reclama al Consejero Aierdi que se cree una Comisión de seguimiento en Navarra.

Hace un mes se destapó un escándalo sin precedentes en el mundo de la automoción. VW, principal empresa industrial de Irunerria, y principal proveedora de la carga industrial de muchos talleres de la comarca, llevaba años mintiendo sobre la cifra real de emisiones de los motores que vendía.

Ante la gravedad de la situación, LAB ha creado una comisión de trabajo permanente con los y las delegadas que de forma directa o indirecta, subcontratados y subcontratadas en la misma planta o en otros talleres de la comarca que mayoritariamente trabajan para la planta de VW en Landaben. Varios de ellos han comparecido hoy en rueda de prensa junto a Asier Imaz, responsable de Industria, e Igor Arroyo, portavoz de LAB en Navarra.

Asier Imaz ha denunciado “la falta de escrúpulos de esta multinacional y su falta de responsabilidad con los empleos que directamente e indirectamente dependen de VW”. Así mismo, ha señalado que “teniendo en cuenta la información pública y la no información de la situación a los y las trabajadoras de la red de talleres subcontratados, podemos decir que estamos en el escenario previo a un fuerte ataque sobre las condiciones laborales y el empleo en ella comarca”.

Según Imaz, “estamos ante el escenario previo al dumpling social. VW utilizará dos momentos: por una parte, condicionará el arranque de las inversiones para el nuevo Polo a la rebaja de las condiciones laborales y el empleo de los y las trabajadoras que trabajan dentro de las instalaciones de VW; por otra parte, condicionará la subcontratación de piezas del nuevo Polo en los talleres auxiliares que dependen de VW a una bajada de precio en las piezas. Quien más se baje el sueldo, quien menos trabajadores y trabajadora tenga o estas estén en peores condiciones se quedará con el pedido del nuevo Polo. Utilizarán pues la vieja técnica de taller contra taller con efectos terribles en el reparto de la riqueza en la comarca”

De hecho, la amenaza ya se ha concretado en LOGITERS (antigua Logística Navarra), donde la dirección plantea 100 despidos. Ante esta agresión, el Comité ha convocado paros el 4 y 7 de diciembre, y huelga indefinida a partir del 9.

Ante este escenario, Igor Arroyo ha manifestado el rechazo de LAB a asumir este esquema. “El fraude lo ha producido la Empresa y la Empresa lo debe pagar, no los trabajadores y trabajadoras”. Por ello, LAB propone que todos los y las trabajadoras de talleres auxiliares y subcontratados así como los trabajadores y trabajadoras de VW se unan para hacer frente a la ofensiva patronal. “Si cuando VW ataca el empleo o las condiciones laborales de un taller respondemos toda la cadena directa e indirecta a la vez, podemos conseguir que se mantenga el empleo y las condiciones laborales. Podemos garantizar acuerdos donde VW buscará imposición” ha asegurado Arroyo. Para impulsar esta estrategia de defensa colectiva y unitaria, LAB ha tomado cuatro iniciativas:

En primer lugar, LAB va a socializar esta lectura entre las diferentes plantas que trabajan para VW así como en la misma VW.

En segundo lugar, si un taller determinado recibe un ataque y está dispuesta a responder, LAB trabajará para acordar en los diferentes talleres que también trabajan para VW estrategias de lucha con el objetivo de frenar entre todos y todas el ataque de VW.

En tercer lugar, teniendo en cuenta que este debate trasciende lo laboral, LAB reclama al Consejero Aierdi que asuma sus responsabilidades, no haga seguidismo respecto al Estado y cree una Comisión de seguimiento propia en Navarra.

Por último, LAB llevará al Parlamento Foral, y a la totalidad de los ayuntamientos de la Comarca de Pamplona, una moción a favor de la totalidad del empleo, las condiciones laborales y la no imposición.

 

 

 

Aldaketa klimatikoaren alternatiba da Eskubide Sozialen Karta erakundetan txertatzea

0


Gaur goizean, hilak 27, LABeko Batzorde sozioekonomikoko kide diren Bea Martxueta eta Urtzi Ostolozagak prentsaurrekoa eskaini dute klima-aldaketaren aurrean hartu beharko litzatekeen bidea zein den azaltzeko. Aldaketa eraikitzeko, kontzientziazio lana beharrezko den heinean, gogoetarako gunea izan nahi duen Talaia argitalpen berria prestatu eta aurkeztu du LABek Ipar Hegoa Fundazioarekin batera. Bertan gai hontan adituak diren hainbat pertsonen gogoeta eta elkarrizketak jasotzen dira. Amaitzeko, Parisen COP21 Klimari buruzko Goi-bilera egingo den testuinguruan, LABek dei egin du Euskal Herri osoan zehar antolatuko diren mobilizazioaetan parte hartzera.

Aldaketa klimatikoaren aurrean, Eskubide Sozialen Kartan jasotakoak erakundeen marko araugilean txertatzea da alternatiba

Arduraz eta mesfidati hartzen dugu astelehenean Parisen hasiko den aldaketa klimatikoaren inguruko Goi Bilera. Parisen bilduko direnak, giza komunitate jakin batzuen, baliabide naturalen eta langileon zapaltzaileak dira irabazi ekonomikoak lortzeko.

Kapitalismoa ez da gai bizitza babesteko eta zuzentasun soziala lortzeko, eta gainera, bizirauteko etengabe hazi beharra du, eta badakigu hau, epe luzera begira ezinezkoa dela. Beraz, Parisen eskeiniko dizkigutenak irtenbide faltsuak baino ez dira izango

Munduko agintariak aldaketa klimatikoaren ondorioak gutxitzeko hainbat aldiz bildu dira, baina ezer gutxi egin dute arazoari aurre egiteko. Oraingoan, hogeigarren aldiz Parisen bilduko dira, eta Kiotoko Goi Bileran hartutako adostasunak berretsi beharko dituzte, baina Kiotoko protokoloaren helburuak ez ziren nahikoa izan, eta gainera, protokoloa bera ez da eraginkorra izan. Oraingoan ere esperantza gutxi dugu Gailur honetan jarrita, izan ere, bertan parte hartuko duten gobernuen interesak ingurumenarengandik, pertsonon ongizatearengandik zein osasunarengandik hurrun daude, beraien interesak merkatuen menpe daude eta itxurakerietan ibiliko badira ere, gutxi batzuen aberastasuna lehenetsiko dute beste guztiaren gainetik. 

Pertsonak, planeta eta bizitza erdigunean jartzen dugunon esku baleude Goi bilera honetan hartu beharreko erabakiak, sistema bera errotik kolokan jarri beharko lukete.

Parisen eskeiniko zaiguna dagoeneko agortua dagoen formula da, ezinezkoa da erregai fosiletan oinarrituriko ereduan jarraitzea, dagoeneko urgentea da ahalik eta epe laburrenean karbono gutxian oinarrituriko ekonomia garatzea, hori lortzeko, frackinga bezalako teknikak legez kanporatuak izan behar dira, berriztagarrien alde egin behar dugu, agroekologiaren eta arrantza jasangarriaren alde egin behar dugu, gertuko merkataritza bultzatu behar dugu. Neurri hauek nahitaezkoak dira atzeraezina izango den egoerara ez heltzeko. 

LABek Euskal Herrian, aldaketa klimatikoaren aurrean Euskal Herriko Eskubide Sozialen Kartan jasotako naturaren eskubideak gure erakundeen marko araugilean txertatzean ikusten du aterabidea. 

Ingurumen osasuntsua eraikitzea da gure nahia, eta horretarako naturaren eskubideekin konprometitua egotea besterik ez dago. Goazen edo hobe esanda, kapitalismoak daramagun bidetik jarraitzerik ez dago, uste baino lehenago amildegiarekin aurkituko garelako. Aldaketak planteatzen ditugu guk, aldaketa errealak eta egingarriak, eta bide berri horiek hartzeko, jendarteko gainontzeko eragileekin aliantzak sortu eta elkarlana abiatzea da gure hautua.

Produkzio bitartekoetan eta erakundeetan eragin beharra dugu, interes espekulatibo aseezinen gainetik ingurumena eta gu guztion osasuna jarri behar dugu langileok jendarteko gainontzeko sektore guztiekin batera. Horretarako, erabakien jabe gu geu izatea nahitaezkoa da, langileon eta gainontzeko sektoreen parte hartzea guztiz beharrezkoa da guztia komunitate osoaren mesedetan kudeatzeko, bai gure belaunaldiaren alde, baita etorkizuneko belaunaldien alde ere.

Gure lehentasunak argi marraztuak dauzkagu, badakigu zeren aldekoak garen eta zeren aurkariak garen. Ez dugu energia nuklearrik onartuko, Lemoiz itxi genuen, eta Garoña ixtea ere derrigorra dugu. Ez dugu nahi Kantauri itsasoan hidrokarburorik dagoen iker dezaten, eta Euskal Herria frackingetik librea izan behar da. Mugikortasunari dagokionez, Abiadura Handiko Trenaren kontrakoak gara, makroproiektu hau euskal herritarrontzat ekonomikoki, sozialki eta ingurumenari dagokionez kaltegarria da, lanak gelditzea eta auditoria soziala egitea exijitzen dugu. Hondakinen tratamenduari dagokionez, errauskailuak bezalako sistemak edo porlandegietan erraustea gaixotasun-sortzailea eta guztiz kutsakorra dela jakinda, sistema hau alboratzea exijitzen dugu.

Baina noski, ez gara ezezkoan gelditzen, ereduen arteko talkara goaz, biak aurrez aurre konfrontatuz. LABek arrantza, nekazaritza edo hosto zabaleko basogintza bezalako sektore estrategikoen alde egiten du. Argi dugu bidea elikadura burujabetza dela. Energiari dagokionez, gehiegizko kontsumoa gelditu, aurreztu eta enplegua sortuko duten berriztagarrien eta ordezkagarrien aldekoak gara. Mugikortasunari dagokionez, batez ere lanera eta ikastera joan etorriak egiteko, garraiobide komunitario eta publikoaren alde egiten dugu. Hondakinen tratamenduari dagokionez, kontsumo eta produkzio arduratsuaren alde egingo dugu, erraustegiak alboratzeko. “Zero zabor” izan behar da helburua, eta hori lortzeko, sistema egokiena denaren alde egingo dugu.

Azkenik, LABek COP21aren aurrean erantzuteko mundu mailako deialdiari erantzunez Euskal Herrian deitu diren mobilizazioetan parte hartzera dei egiten diegu langileei eta orokorrean euskal jendarte osoari.

 

 

Abenduak 12, Prekarietatearen aurkako eguna Durangaldean


LAB sindikatuan, gure ekintza sindikalaren baitan, prekarietatearen aurkako borroka indartzen ari gara. Horren baitan, ildoa Durangaldean nola landu, nola zabaldu eta langile guztiengana nola iritsi eztabaidatzen aritu gara azken aldian. Eta horren ondorio, azken hilabetean enpresaz enpresaz eta poligonoz poligono egiten ari garen lana. Egindako lanari segida emateko eta aurrera begira indartsu aritzeko, abenduaren 12an Prekarietatearen aurkako eguna burutuko dugu Durangaldean.

zureESKUbideak
borrokatu eta defendatu!

Azken urteetako erreformek utzi diguten panorama lotsagarria da; enplegua suntsitzen jarraitzen dute, irabaziak dituzten enpresetan ere. Gainera, erreforma berrien hotsak entzuten dira, pentsioena eta lan-merkatuarena esaterako. “Erasoen garaia ez da amaitu”.

Egoera honetan, EAJren esku dagoen Eusko Jaurlaritza Madrildik, PPren eskutik datozen neurri suntsitzaileei babesa emateko prest egotea, benetan larria da.

Ondorioz, argi dugu, langileok egoerari aurre egiten ez badiogu, egungo politikariekin jai dugula.

Egoera honi aurre egiteko gako desberdinak planteatu ditugu. Batetik, lana eta langileak espekulatzaileen gainetik jartzea, egun ikusten ez diren enplegu politika eraginkorrak martxan jarriz. Bestetik, prekarietatea behingoz murrizteko neurriak hartzea, bost ardatzen inguruan koka litezkeenak: enplegua banatzeko, 35 orduko lan-astea; 1.200 eurotako gutxieneko soldata; aukera berdintasuna, euskara eta hizkuntza-eskubideak eta lan-osasuna bermatzea.

Hala, sektore feminizatuek lan berdina eginagatik, ez dute berdin kobratzen, ez dituzte baldintza berdinak. Horregatik, diskriminazioaren ondorioei aurre egiteko antolatuko gara. Azpikontratetako langileek lan eskubideak zapalduak dituzte aldioro eta egoera honi aurre egiteko bitarteko nagusia klausula sozialak dira. Enpresa txikietan negoziaketarako aukera guztiz baldintzatuta dago, langileekin zubiak eraiki behar ditugu beraz, desarauketaria aurre egiteko ekintza sindikal eraginkorra garatzeko. Enpresa handietan enpleguaren aldeko lerro oso bat dugu: ordu estren kontra eta malgutasunari aurre egiteko. Amaitzeko sektore publikoan Euskal esparruaren defentsa gaur inoiz baino beharrezkoagoa da eta horren alde egingo dugu.

Durangaldean bertan, hasiak gara lanean. Lehenik eta behin, ordezkaritza daukagun enpresetan prekarietateari aurre egiteko neurri zehatzak aztertuz eta planteatuz. Argi edukiz, enpresa bereko langile guztiak eskubide berdinak ditugula; lan berdina eginagatik eskubide berdinak ditugula, baita soldata berdina ere, noski. Bide horretan, azpikontratetako langileen eskubideak defendatu eta bermatu beharra dago, ETTak desagerrarazi, ordu extrak logika koherente batera mugatuz eta ez ohitura bihurtuz, emakumeon lan eta soldata duina bermatuz eta, lana suntsitzeari utziaz, lan duina sortzen hastea.

Ordezkaritzarik gabeko enpresetan, normalean egoera prekarieoena bizi duten horietan, eta, ondorioz, beldurra den horietan, informazio kanpainak hasi ditugu. Lantoki horietako langileei informazioa helaraziz, zein eskubide diztuzten, egoera bakoitzaren aurrean zer egin beharko luketen eta finean, bakarrik ez daudela adieraziz, denok osatzen dugun langile mugiduaren aktibazioari esker lortuko baitugu aldaketa.

Guzti hori kontuan edukita, herriz herri, poligonoz poligono eta enpresaz enpresa antolatzera goaz. Nahi duenari, borrokarako eremuak eskainiz, eta orokorrean, langile guztiei beharrezko informazio helaraziz.

Bide horretan, ABENDUAREN 12an, larunbata, Durangaldean PREKARIETATEA salatzeko eguna antolatu dugu. Goizean herrietan ekimen eta dinamika ezberdinak antolatuz eta, eguerdiko ordu batean, Durangon Landakoko Tximinia ondoan, ekitaldi bat deituz. Ekitaldi horretan parte hartzera deitzen ditugu durangladeko langile guztiaz, gainera, LABeko idazkari nagusi den Ainhoa Etxaide ere bertan egongo dela azpimarratuz.

 

 

 

Non geratzen da orain CANDYko langileekin instituzioek harturiko konpromisoa?

0


Candyko langileek agerraldia eman zuten atzo Jaurlaritzatik industriara bideratutako diru partidatik beraien proiektura ez dela ezer kontenplatu salatzeko. Iraingarritzat jo dute erabakia eta CANDYko langileekin instituzioek harturiko konpromisoa non geratu den galdetu dute.

CANDYKO LANGILEEN OHARRA

Duela urte bete jakin arazi ziguten Bergarako lantegia itxi eta produkzioa Txinara eramango zutela.

Lehendabiziko egunetik hasi ginen mobilizazioekin, erakundetara jo genuen eta kalean borrokatu genuen itxiera basati eta zentzugabe honen aurka.

Bilera askoren ondoren akordio batetara iritsi ginen, jubilazioak adostu eta Foru Aldundiaren eta Mondragon Unibertsitatearen eskutik berrindustrializazio aukerak martxan jartzea erabaki genuen.

Berrindustrializazio prozesu horri heldu diogu eta horretan aritu gara azken 10 hilabete hauetan.

Epe honetan Optimize proiektua ezagutu genuen, baina Candyren beharrak ez zituen betetzen eta bertan behera geratu zen.

Ondoren etorri dira Urbanext eta Lantekoren proiektuak..

Lantekokoa bere martxan aurrera doa eta dena ongi joanik 2016ko udarako zehaztuta izango litzateke proiektu hau.

Bestea Urbanext izan da, material birziklatuarekin hiri mobiliarioaren fabrikazioan aritzen den enpresa. Hau aurrera atera nahian ibili gara buru belarri azken hilabeteak.

Honi buruz esan, lehendabiziko egunetik ez zitzaiola gustatzen proiektu hau Eusko Jaurlaritzari, nahiz eta inoiz ez zaigun biabilidadea falta duenik esan.

Batera eta bestera ibili gaituzte, bai guri eta baita ere enpresari. Dokumentazioa, informazioa eta aldaketak eskatuaz.

Eusko Jaurlaritzak berak esan zigun ELKARGI eta OÑARRIk baietza emango zutela GAUZATUk baietza eman ezkero. Gaur da eguna esaten digutena GAUZATUn oniritzia duela baina ELKARGIk eta OIÑARRIk ezetz diotela. Dirudienez bideragarritasunik ez duelako.

Nola esan daiteke ez dela bideragarria Urbanextekin datu bat bera ere kontrastatu gabe?

Nola botatzen da atzera proiektu bat inolako azterketarik aurkeztu gabe eta bideragarritasun eza argudiatzen duen informerik gabe?

Argi dago Eusko jaurlaritzak ez duela behar besteko bultzadarik eman Lehen egunetik borroka partidista soberan izan da eta bultzada instituzionala faltatu da.

Prentsatik jakin dugu industriarako milioi pila bat erabiliko direla, baina proiektu honentzako ez dagoela dirurik. Iraingarria da. Deslokalizazio batek kaleratzen gaitu, egoera larrian gaude, gutariko asko langabezia prestaziorik gabe. Orain bigarren kolpea Jaurlaritzatik datorkigu.

Non geratzen da orain CANDYko langileekin instituzioek harturiko konpromisoa?

Berrindustrializazio saiakera honen atzean CANDYko langileen borroka eredugarria nabarmendu da. Eta nola ez, Bergarako herriaren laguntza eta elkartasuna. Herriaren bultzadarik gabe ez zen posible izango borroka hau arrera eramatea. 
 

 

 

UGT eta CCOOk sukaldaritzarako lehenengo hitzarmen estatala sinatu izana salatzen du

0

LABetik salatu nahi dugu pasaden azaroaren 17an, UGT eta CCOOek Madrilen sinatu zuten lehenengo hitzarmen estatala sukaldaritzarako, hemendik aurrera Nafarroako kolektibidadetako langilei (eskoletako jantokiak, ospitaletako sukaldeak…) aplikatuko zaien hitzarmena Nafarroako ostalaritzakoa beharrean.

Sindikatu hauek egiten ari dutena onartezina dela uste dugu, Nafarroako lan baldintzen negoziazioa Madrilera eramaten ari direlako, lan eta bizi garen eremutik urruntzen eta eragozten baitute bertako aldarrikapenak.

LABen ustez, hitzarmen honek langileon interesen kontra doa nagusiki bi arrazoi hauengatik:

Negoziazioa Nafarroatik Madrilera eramaten dute, nafarroako langileek egin ahal dugun indarra gure lan baldintzak hobetu edota mantentzeko ukatuz.

Izenburuaz aparte, ostalaritza hitzarmena kopiatu baino ez dutelako egin, arloko berezitasunak aitortzen ez baitute. Eta horretarako, ostalaritzakoa dugu.

Kolektibidadetako langileok, beti esan dugu ere, ez gara tabernariak ezta ohiko sukaldariak ere ez. Hezkuntzan eta osasungintzan burutzen dugu gure lana, eta horrela aitortu behar digute.

Horregatik, LABek ados dago ostalaritzako hitzarmenatik ateratzearekin eta gure bereizitasunak aitortzea behingoz ere, betetzen ditugun funtzioak eta exigitzen zaizkigutenak: hezitzaileak, laguntzaileak, behar bereziko dieten sukaldariak…

Baina aitorpen hau ezin da hitzarmeneko izenburuan geratu, lanaldian eta soldatan aitortua geratu behar da.

Gure aldarrikapena argia da: Nafarroako Kolektibidadetako Hitzarmena, administrazioko lanaldiarekin eta osasungintza eta hezkuntzako lan postuen soldata parekatuak.

Aldarrikapen hau posiblea da, eta horrela lortu zuten EAEn, kolektibidadetako hitzarmena 1592 ordu lanaldiarekin eta %18ko soldata gehiagorekin.

Hau izan behar da Nafarroako sindikatuen aldarrikapena, Nafarroako Kolektibidadetako hitzarmena posiblea delako.

UGT eta CCOOen borondatea baino gehiago ez da behar; beraiek Madrilera eraman dute negoziazioa eta honera bueltatu behar dute.