Atzo Madrilen egindako eta ordubete baino piska bat gehiago luzatu zen bilera batean, CCOO eta UGT sindikatuek, CEOErekin batera, erabaki dute 2020rako LGSa igotzea hileroko 50 eurotan, hortaz, 950 eurotan geratuko da. Espainiako gobernuaren akordioak ikusita funtsezko igoeraren inguruan zeuden expektatiba apurrak frustratzen dira horrela.
Finkatutako zenbatekoak suposatzen du Europako Karta Soziala bete gabe jarraitzea, LGSaren zenbatekoa batazbesteko soldaten %60an kokatzen duena. Hau, Euskal Herrian, bat dator hileko 1.200 euroen aldarrikapenerekin. Azken kopuru honetara iristea, landu ere ez da egin bileran, modu progresiboan berau lortzea PSOE eta PODEMOSek osatutako Espainiako gobernu- akordioen parte izan arren. CEOEk ez du onartu negoziazioan txertatzea.
Madrilen egindako akordioak, gainera, suposatzen du sinatzaileak ez datozela bat eurek 2018ko uztailean sinatu zuten akordioarekin (Enplegua eta Negoziazio Kolektiborako IV Akordioa). Azken honetan aipatzen zen hitzarmenaren araberako gutxieneko soldata bat 1.000 eurotakoa 14 pagetan, 2020an lortu beharrekoa.
Nabarmena da, patronalaren betoa otzantasunez onartzen duen elkarrizketa soziala, Europako Karta Soziala betetzea exijitzeko gai ez dena, iruzurra dela eta hortaz, ezin da honengandik espero lan- zein pentsio-erreformen derogazioa ekarriko duen neurririk.
Berriro geratu da agerian ez direla garaiak elkarrizketa sozialetako mahai hauetatik atera daitekeena itxaroteko. Hauek, langile zein pentsionisten bizi-baldintzak lehentasun moduan ez dituen sistema zilegiztatzeko tresna bihurtu dira.
Horregatik, urtarrilaren 30eko greba orokorra inoiz baino beharrezkoagoa da mobilizazio sozialaren bidez soilik egin daitekeelako posible pentsionisten mugimenduaren eta euskal gehiengo sindikal eta sozialaren aldarrikapenak eskuratzea.
