Jadanik hilabete igaro da LABek negoziazio mahaian proposamena egin zuenetik, hala ere, oraindik ez dugu patronalaren erantzunik jaso. CEBEKek muzin egin dio sinatzeko aukerari, eta GFIren, IDEren, Pandaren, IBMren, Euro Helpen, Atosen… patronalaren ordezkaritza desagertu da. Zer ulertu behar dugu honetaz? Pentsatzen ari direla? Luzatu egin nahi dutela nazka gaitezen? Ez dute inongo hitzarmena sinatzeko gogorik ala?
Argi dago gure sindikatuak irmotasunez eta erabakigarritasunez borrokatuko dela kalean nahiz sektoreko enpresetan. LABek %13ko ordezkaritza dauka negoziazio mahaian eta erakutsi du sektoreko 23.000 langileentzat hitzarmen duina nahi duela, eta hura lortzearren borrokatuko dela. Horretan jardun gara, malgutasunez, gainontzeko sindikatuekin adostu nahian, baina baita irmotasunez ere, ugazaba diruzaleen xantaiari aurre eginez.
Baina jakin badakigu 2017ko otsailean hasi genuen bidea ezin daitekeela askoz ere gehiago luza, badakigu oraintxe behar dugula bulego eta langeletako sektore osoaren indarra eta mobilizazioa. Unea da erakuts dezagun sektorean iraun nahi dugula lanean, eta lana, baldintza duinetan egin nahi dugula. Hori lortu, Bizkaiko Bulego eta Langeletako Hitzarmena Kolektiboa sinatuz bakarrik lor dezakegu.
Horregatik, LABek, maiatzaren lehen asterako, negoziazio mahaian dauden sindikatu guztiak deitu dute. Horrela berriro eseri eta bidea adosten saia gaitezen, denok elkar hartuz aurrera egin dezagun hitzarmena sinatzeko.
Azkenik, LABek sektoreko behargin guztiak animatu nahi ditu, ilusioz egin dezagun aurrera, zaila izanagatik, beharrezkoa den borroka honetan; borrokarik txarrena egiten ez dena delako.
Denon artean lortuko dugu! Beti aurrera!