2025-12-22
Blog Page 1155

DIA Supermerkatuen irabaziak langileen prekarizazioan oinarritzen dira

0

Schleckerreko Komiteak DIA Supermerkatuek enpresa erosi zutenetik lan baldintzetan jasaten ari diren okertzea salatu dute. DIAk zentro eta kate berriak irekitzen ari diren bitartean, langileen prekarizazioa gero eta handiagoa da. Komiteak egoera salatzearekin batera lan baldintzak errespetatu daitezen borrokan jarraituko dutela iragarri dute.

Schleckerreko Enpresa Komitearen oharra
DIA SE ENRIQUECE…
…PRECARIZANDO A SUS TRABAJADORAS

«Schlecker, la que era nuestra empresa, fue comprada por DIA y, desde entonces todo esta cambiando… a peor… Vemos en los medios que DIA no deja de hacerse con nuevos centros y cadenas y queremos dejar claro que es así a costa de precarizar las condiciones laborales de sus trabajadoras.

Las condiciones en la enterior empresa no eran ninguna maravilla pero estamos viendo, gracias a DIA, que podían ser peores ya que día a día estamos teniendo que hacer frente a mayor horario de aperturas con la misma plantilla, lo que conlleva mayor trabajo en solitario, mayor inseguridad y un aumento considerable en la carga de trabajo.

El comité de empresa de Schlecker lleva meses denunciando esta dura situación ante la empresa y, en varias ocasiones, ante inspección de trabajo, pero es evidente que esta empresa no esta acostumbrada a escuchar a sus trabajadoras y a tener en frente a un comité y una plantilla activa. De este modo la empresa hace oidos sordos a nuestras peticiones y sigue sin hacer caso a nuestras peticiones y exigencias.

Queremos denunciar la precariedad en la que estamos trabajando y que DIA descuida por completo nuestras condiciones laborales y nuestra salud laboral, preocupándose únicamente de ahorrar al mismo para aumentar su riqueza. Intenta ningunear así, al comité de empresa, ignorando por completo las exigencias y la opiniones de su plantilla. oye las constantes exigencias de la plantilla, incluso los tirones dorejas y exigencias que le ha hecho inspeccion de trabajo…

Se niega a cosas tan básicas como realizar un calendario laboral, derecho minimo exigido por el Estatuto de los Trabajadores. Se ha enfrentado a un atraco, despues de repetidos avisos de inseguridad del comite, llevando a cabo una gestión nefasta y sin haber tomado ninguna medida de las propuestas para que esto no vuelva a pasar. Reduce la plantilla, llegando a despedir a trabajadoras, y amplia horarios de apertura precarizando al máximo la situación y aumentando hasta los limites la carga de trabajo. No hace frente a riesgos laborales ni lleva a cabo los estudios pertinentes exigidos por ley, aun viendo que son cada vez mas las trabajadoras que caen de baja por problemas ergonómicos deribados del trabajo. En DIA pesa más su ansia de enriquecerse que nuestra salud.

Este comité de empresa quiere denunciar esta situacion y exigir a la empresa que cambie su politica de vulneracion de derechos y tenga en cuenta la exigencia de sus trabajadoras, que somos las que día a día hacemos que tengan beneficios. Seguiremos peleando por mejorar nuestras condiciones laborales y por que todos los derechos de toda la plantilla sean respetados.»

 

 

 

Arabako Gizartegintzaren lehen hitzarmena sinatu da

Aurre-akordioa joan den uztailean sinatu ondoren; AISA patronalak, eta ELA, CCOO, LAB, ESK eta UGT sindikatuek lehen hitzarmena sinatu dute gaur. Horren bidez arautuko dira, 2015eko urtarrilaren 1az geroztik, Arabako Gizartegintzaren 1.300 langileen lan-baldintzak.

Hitzarmena sinatu izana aurrera-pauso nabarmena izan bada ere, sindikatuon lana hemendik aurrera enpresetan eta elkarteetan betearaztea izango da. Hori dela eta, funtsezkotzat jotzen dugularik langileak antolaturik egotea lantoki guztietan.

Azkenik ELA, CCOO, LAB, ESK eta UGT sindikatuok sektoreko langile guztiak zoriondu nahi ditugu lehen hitzarmen hori lortu izanagatik eta orain dela bi urte hasitako negoziazio-prozesu osoan erakutsitako indarragatik.
 

 

 

Telelaguntzako langileek Jaurlaritzak pribatizazioari ateak ireki izana salatu dute

LAB, ELA eta UGT sindikatuek Telelaguntza zerbitzuan Jaurlaritzak hartutako jarrera salatu zuten atzo Bilbon. Jaurlaritza EAEko telelaguntza zerbitzuaren titularra izatera pasa da eta kudeaketa UTE GSR-Televida enpresari egokitu dio. Aldaketa honekin langileen lan baldintzak eta zerbitzuaren kalitatea kalteturik ateratzen direla salatzera atera ziren atzo kalera Telelaguntzako langileak. 2011ko uztailaren bata arte, 87 lagun egiten zuten lan 13.000 erabiltzaileez arduratzeko; gaur egun, 120 langile dira EAEko hiru probintzietako 33.000 erabiltzaileez arduratzeko.

LAB, ELA eta UGTren irakurketa
¡¡TELELAGUNTZA BORROKAN!!


Eusko jaurlaritza Euskal Autonomia Erkidego mailan, telelaguntza zerbitzuaren titularra izatera igaro da. Zerbitzua UTE GSR-Televidak kudeatzen du.

Titulartasun eta esleipen aldaketarekin batera zerbitzuaren kostua merketu da, eta horrek kalte egin dio zerbitzuaren kalitateari, lan arloari zein laguntza berari ere. Lan bera egiteagatik hiru soldata maila sortu izanak eta langile eta erabiltzaile kopuruaren araberako ratioak ez izatea horren adibide argiak dira.

Lehengo telelaguntzako zerbitzuek eskaintzen dituzten prestazioak batu izana Eusko Jaurlaritzak aitzakia gisa erabili du zerbitzuen homologazioa azpitik egiteko.

Zerbitzua betetzeko kontratatu den langileen portzentajea 2011ko uztailetik egon den erabiltzaileen hazkundea baino askoz ere txikiagoa izan da. Egoera horrek eragin du lan zama nabarmenki handitu dela eta Bizkaiko erabiltzaileei eskaintzen zaien zerbitzuaren kalitatea urritu dela.

Honen bidez, enpresa pribatu baten gastuak murriztu eta irabaziak handitu nahi izan dituzte. Jokabide hau ohikoa bihurtu da pribatizatzen diren eta merkantilizatzen diren Gizarte Zerbitzuen kudeaketan.

Lehen aipatu dugunaren adibide argia Bizkaiko Telelaguntzako zerbitzuan, 2011ko uztailaren bata arte, 87 lagun egiten zuten lan, 13000 erabiltzaileez arduratzeko; gaur egun, 120 langile ditugu EAEko hiru probintzietako 33.000 erabiltzaileez arduratzeko. Honez gain, azpimarratu, zerbitzua 6,5 milioi eurorengatik esleitu dutela urte baterako. Aipatu dirutza ez dute erabiliko sor zitekeen enplegu guztia sortzeko, ez eta langile guztien lan baldintzak berdintzeko eta hobetzeko ere. Gogora dezagun, hauen soldata 2011. urteaz geroztik izoztua dagoen bitartean, enpresa irabazi ederra pilatzen ari dela diru publiko horrekin.

Orain arte aipatu duguna azal daiteke ere, telelaguntzako langileok eskaintzen dugun zerbitzuari dagokion eta guztion eskubide eta betebehar berdinak arautuko dizkigun hitzarmenik ez izatean. Honen harira, Eusko Jaurlaritzarengana jo dugun arren, ezezko erantzuna jaso dugu.

ZERBITZU SOZIAL PUBLIKOEN, UNIBERTSALEN, DOAKOEN ETA KALITATEKOEN ALDE. LAN BALDINTZA DUINEN ALDE.

 

 

 

Rajoy eta Urkulluren krisia amaitu denaren diskurtsoa iruzur handi bat da

LABeko batzorde sozio-ekonomikoak gobernuek eta erakundeek egin duten balorazio positiboa auzitan jartzen duen txosten bat aurkeztu du gaur prentsaurrekoan. Bea Martxueta, Politika Sozialetako Idazkariak, txostena aurkeztu du eta Ainhoa Etxaide, LABeko idazkari nagusiak, datu horiek aurrean izanda, sindikatuak egiten duen irakurketa politikoa luzatu du.

EAEko eta NAFARROAko Gobernuen politiken balorazioa
Txostenak, sektoreei begiratuta, hobetu beharrean, egoera okerrera doala erakusten du. Lehen sektorearen (nekazaritza eta arrantza) esaterako, bilakaera negatiboa da eta hori gutxi balitz, multinazionalei lehentasuna emanez, elikagaien burujabetzatik urruntzen ari gara egunez-egun.

Industria sektorean ehunaren suntsipena bizkortuzen ari da, politika industrialeko estrategia eza ondorioztatzen duena LABen ustez. Araban esaterako, industriaren %30 suntsitu da dagoeneko.

Espainia eta horren ondorioz, EAE eta Nafarroa, energía garestiena duen hirugarren estatua da Europa mailan. Ez dago bertako energía estrategiarik eta horrek, erregai fosiletan oinarritutako erauzteari eta espekulazioari zabaltzen dizkio ateak.

Berrikuntzan ere ez da inbertsio nahikorik egin. Gure industriak sortzen dituen %60ª teknologia maila txikikoa edo ertainekoa da eta horrek, kapitalaren ihesa eragiten du.

Politika fiskal eta aurrekontu politiken gaiari helduz, txostenak aplikatzen diren politikak krisia sortu zuten berberak direla erakusten dute. Politika fiskalak kapitalaren errentei laguntzeko eginak dira eta aurrekontu politikek ez dute pertsonen eta ekonomia errealen alde egiten, ez dira berbanaitzaileak.

Txostenean ere, egungo lan harremanen esparruak, zeinak negoziazio kolektiboaren eta elkarrizketa sozialaren agorpena oinarritzat dituen, sindikatuen eta langileon eragiteko ahalmena mugatu nahi duela erakusten du.

2014 hazkunde ekonomikoaren urtea?
Ainhoa Etxaidek txostenean jasotako datuak kontutan izanda sindikatuak EAEko eta Nafarroako Gobernuen politiken balorazioa egin du, eta hasieratik Rajoyk Madrilen eta Urkulluk EAEn krisia amaitu denaren diskurtsoa iruzur handi bat besterik ez dela azpimarratu nahi izan du.

Etxaidek aitortu du 2014a, "batzuentzat", kapitalarentzat, urte oparoa izan dela; IBEX 35ak adibidez 14.900 milioiko irabaziak izan ditu lehen sei hilabeteetan eta banka espainiarraren irabaziak 7.449 milioira iritsi dira.

Jendeari erreparatuz ordea, Etxaidek urte gogorra izan dela azaldu du. Eta besteak beste, hori erakusten duten datu esanguratsu batzuk eman ditu:

– Araban 2.000 lanpostutik gora arriskuan daude eta ez dago inolako planik hori ekiditeko.

– 2008tik 147.000 mila lanpostu suntsitu dira EAEn eta 35.400 Nafarroan, pobreziaren arriskua %41 handitu da EAEn, %71 Nafarroan eta urtea bukatzen ari garen honetan ez da inolako plan estrategikorik jarri martxan instituzioetan pobreziari buelta emateko.

– Diru sarrerak handitu dira, baina jaso dena bankuetara doa, hain zuzen gastu finantziarioak %21 handitu dira gastu soziala etengabe murrizten ari diren bitartean.

– Prestazioen kontrako eraso mediatiko, politiko eta sozial oso bat jarri dute martxan. Ez da Maroto bakarrik, Lanbide langabetuei prestazioak murrizteko tresna bilakatu dute eta ez langabezia murrizteko tresna.

– Soldaten pisua nabarmen murriztu da. Lehen aldiz enpresa irabaziak langile guztiok jasotzen duguna baino altuagoa izango da. 2000. urtean soldatak PIBaren %51 ziren eta 2012an %46,4 jaitsi da, enpresa irabazien kasuan aldiz 42tik 44,5era pasa da.

Etxaidek egoera ekonomikoa hobetzen ari denaren esanak gezurra direla azpimarratzearekin batera, instituzioetatik bizi dugun egoera konpontzeko ezer egiten ez den bitartean egoera soziala etengabe okertzen joango dela adierazi du eta gaurdaino hartu diren erabakiak espekulatzaileen mesedetan besterik ez direla hartu salatu du. Bide horri jarraitzen die Kutxabank pribatizatzeak, PNVek AHT proiektu ekonomiko bakar bezala egindako hautuak edota industria birmoldatzeko estrategiarik gabe jarraitzeak.

Lan erreforma inolako muga eta neurririk gabe ezarri dutela salatu du Etxaidek, hor kokatu du adibidez lan baldintzak kaskartzeko, soldatak erasotzeko eta lanaldia guztiz malgutzeko hitzarmenak blokeatu izana. 

Aurrekontuen gainean LABeko idazkari nagusiak politika fiskalak ez direla aldatu esan du, horrek krisiak sortutako zuloak guztion artean ordainduko ditugula adierazten du eta gainera inork ez du bere gain hartuko egindako txikizio guztia.

Politika ekonomiko eta sozialak ez dira aldatu eta ez dituzte aldatuko. Eta egoera kudeatu ahal izateko aurten Madrilen, EAEn eta Nafarroan elkarrizketa sozialerako mahaia berreskuratzea otu zaie. 

Urkulluren gobernua
Urkulluren politikez mintzatzerakoan Etxaidek Madriletik etorritako berdin berdinak direla aipatu du, "han erabakitakoa hemen aplikatu". Rajoyk 61 lege onartu ditu gai ekonomiko, sozial, laboral eta sindikaletan, eta pixkanaka "guztiak ari dira hemen aplikatzen". Zentzu honetan Urkulluren gobernutik Madrili ez zaiola planto egin salatu du.

Madrilen erabaki den berdina hemen erabaki da. Administrazioa publikoen berrantolaketa, Lan erreformaren aplikazioan, gehiengo sindikala lan mundutik botatzeko eskakizuna EAEtik, erabakiak beti elite ekonomikoaren zerbitzura izan dira, energia faktura ez da auzitan jarri, TTIParen inguruan ez dute ezer esan…

2015 urteari begira
Langile eta herritarrontzat 2014a urte txarra izan da eta hurrengoa bide berdinetik joango da gure eskubideak eta gure premiak instituzioen esku uzten baditugu. Honen aurrean politikak aldatzeko beharra aldarrikatu du Etxaidek. Instittuzioetatik bideratu beharko dira, baina mobilizazio sozialaren bitartez behartu behar ditugu gure eskubideak bermatuko dituzten erabakiak hartzera.

Zentzu horretan 2014ak emandako fruitu emankor bakarretako bat gogoratu nahi izan du: Karta Soziala. Akordio sozial zabalak eraikitzeko eta pobretzen gaituen sistema honen aurrean Euskal Herriak bere bidea egiten laguntzeko tresna.

2015 hauteskunde zikloa hasten da berriro, politika guzti hauek zigortzeko aukera izango dugu, hori bilatu behar dugu, baina batez ere, erabaki politikoak gure mobilizazioaren bidez baldintzatzeko helburua izan behar dugu.
 

 

Madrilek onartutako gutxieneko soldataren igoera eskasak zaplasteko berri bat ematen die Hego Euskal Herriko langilei

Madrileko Gobernuak Lanbide arteko Gutxieneko Soldataren %0,5-eko igoera iragarri berri du. Horrek esan nahi du 2015. urtean, Gutxieneko Soldata 648,6 eurokoa izanen dela, hau da, 9.079,37 euro. Erabaki honekin Madrilek zaplasteko berri bat ematen die Hego Euskal Herriko langileei.

Lehenik eta behin, Estatu espainarrak ez du betetzen Europako Karta Sozialak agintzen duena. Irizpide horren arabera, Hego Euskal Herrian Gutxieneko Soldata 1.100 eurotan (15.400 euro urtean) egon beharko luke, Estatuak ezarri baino %41 gehiago. Madrilen hartutako erabakia opari berri bat da enpresarientzat. Beraz, beste urrats bat aberastasuna gero eta modu injustuagoan banatzeko eta desberdintasunak areagotzeko herritarren artean.

Bigarrenik, erabat eskandalagarria da Madrileko Gobernuak inposatutako Gutxieneko Soldata 12.000 euroen azpitik izatea, hau da, Europako Batasunak markatzen duen gutxieneko errenta jendea pobrezian bizi ez dadin, Hego Euskal Herriko bataz besteko errentaren arabera. Neurri honek oso negatiboki eragiten du langabeziagatiko prestazioak, subsidioak eta diru sarrerak bermatzeko errentak jasotzen dituztenengan, prestazio guzti hauek Gutxieneko Soldatarekin lotuta baitaude. Emaitza: mila lagun ez daude pobreziatik babestuta behar bezala.

Bukatzeko, Gutxieneko Soldataren inposizioarekin batera, iraupen luzeko langabe batzuei (7tik bat) onartutako 426 euroko laguntza lotsagarriak, eta pentsiodunei aplikatutako %0,25eko igoerak agerian uzten dute zenbateraino galtzen duten Euskal Herriko langileek, babes sozialeko sistema eta lan harremanetarako esparru propiorik gabe.

Egungo markoa kudeatzen duten botere politiko eta ekonomikoak bakarrik mantentzen dira gehiengoaren prekarietatea eta pobreziaren kontura. Horixe da daukaten berme bakarra aberastasuna pilatzeko. Beraz, langileon duintasuna ukatzen duen marko honekin bukatu eta gure erabakiak hartzea galerazten duen erregimenarekin loturak haustea da daukagun aukera bakarra berdintasuna, duintasuna eta justizia handiagoa lortzeko Euskal Herrian.

 

 

 

LABek Urduñako Bainutegietako langileek bizi duten egoera salatzen du

0

LABek Urduñako Bainutegietako langileek bizi duten egoera salatu nahi du, Montenegro taldeak bainutegien gestioa definitiboki likidatuko duela baitirudi.

Lehenago salatu bezala Ana Montenegro buru duen taldeak egindako bainutegien gestioa txarra eta iluna izan da. Esploatzioaren gestioan zein giza baliabideei dagokionean akats nabarmenak izan dira, erabaki eta zuzentzeko ahalmena horretarako gaitasunik ez duten pertsonei eman baitzaie. Prebentzio eta mantenimendu egoki faltak eta honek ekarri dituen ondrioek —bainuetxeko instalazioen sei hilabeteetako itxiera— gestio oker hau agerian utzi dute.

Orain, ostalaritzako egoitzak zor ulergaitzak ditu eta Bainuetxeak aurrera jarraitu dezan erabateko erreforma behar du, langileak berehala kaleratuak izatekotan daude, baina Ana Montenegrok bere negozioekin jarraitzen du ezer gertatuko ez balitz bezala, arazorik ez balego bezala.

Gizarte segurantzako diruzaintzaren jarrera ere salatu nahi dugu, honen kezka nagusia Montenegrok utzitako zorra nori kobratuko dioten bilatzea da eta ez du inolako altenatibarik proposatzen negozioaren esplotazioa errazteko. Ez dugu ahaztu behar negozioa ez dela Ana Montenegrorena, baina bai dira bereak sortu dituen zorrak eta bere indarrak ez ditu jarri zor hori Montenegro taldeak ordain dezan.

Konkurtso adminiztrazioak egindako gestioa ere salatu nahi dugu. Ez dugu ulertzen nola, proiektu berri bat aurrera ateratzeko alde ezberdinen artean negoziazioak martxan jartzen badira, ez den mahai gainean jartzen esplotazioaren egoera erreala, balorazio erreal bat egiteko datu guztiekin eta negoziazioak aurrera eramateko egoeraren ezagutza osoarekin eta ez sortu espektatiba okerrak. Azken batean hauek ez dute aurrera egiten ez baitaude egoera erreal batean oinarrituak. Orain Bainuetxeko platillaren frustrazioa are haundiagoa da.

Udaletxeak ere kale egin du, beretzat pisu gehiago izan du instituzioaren egoera finantziarioak y izan ditzxaken erreperkusio ekonomikoak bainuetxeko langileen lanpostuak baino.

Alde guztiei indarrak egitea eskatzen diegu bainuetxea ez isteko eta lanpostuak mantentzeko.
 

 

 

El restaurante Lekeitio despide a una trabajadora y no paga

0

La trabajadora Olga Ershova, camarera del restaurante Lekeitio, fué despedida en Mayo de 2014 alegando fin de servicio, puesto que había sido contratada para la “temporada de terraza”, a pesar de que su contrato se prolongaba ya por cuatro años.

Consecuencia de este despido, declarado improcedente por el juzgado de lo social nº5, la empresa contrae una deuda con la trabajadora tanto de la indemnización como por salario y liquidación no devengada.

A pesar de haber intentado acordar una solución para el pago de esas cantidades en conversaciones con el abogado de la empresa, la respuesta ha sido una negativa rotunda a realizar pago alguno, ni siquiera voluntad de buscar un modo de pago asumible para todos, que atenúe de algún modo el daño causado a la trabajadora.

Teniendo en cuenta que hablamos de un colectivo con condiciones de trabajo precarias y salarios del año 2012, así como la situación personal de la trabajadora, con una hija pequeña y todos los miembros de la familia en el desempleo, es una vergüenza que esta empresa, tan conocida en Bilbao, le niegue lo que es suyo por derecho, más aún sabiendo la delicadísima situación en la que se encuentra Olga.
 

 

 

Aldundiak Bizkaibuseko lanpostuak ziurtatzen ez baditu greba mugagabe berri bat eman daiteke

0

ALDUNDIAK LANPOSTUAK ZIURTATZEN EZ BADITU, BALITEKE BIZKAIBUS BERRIRO GREBA MUGAGABEAN HASTEA

ELA-LAB-UGT-USO eta CCOO sindikatuok aztertu dugu Aldundiak abenduaren 12an eman zigun txostena. Guretzat ez ditu 2013ko urriaren 4an zeuden lanpostuak ziurtatzen eta, ondorioz, ez du Bizkaibusen zerbitzua hobetzen, hitzartu bezala, zerbitzu okerragoa eskainiz herritarrei. Azaroan lortutako akordioa urratzen ari da beraz, baldin eta enplegua benetan bermatzen ez bada.

Salatzen dugu txostenean ez direla aldundiarekin izan ditugun bileretan aurkeztu ditugun hobekuntza asko eta asko; linea berriak sortzea, proiektuan dauden lineetako ordutegiak hobetzea, baita proiektuarekin desagertu diren hainbat linea berreskuratzea ere proposatzen genuen, bestela enplegua suntsiu ea zerbitzu eskasagoa emango zaio jendeari.

Sindikatuok ulertzen dugu zerbitzuak murrizteak herritarrak atsekabetzea. Argi daukagu zerbitzua hobetuz soilik lortuko dela murrizketak etetea eta lanpostuei eustea.

Salatzen dugu, era berean, enpresek ez dutela subrogazioari, lan baldintzei eta subrogazio zerrendei buruz adostutakoa betetzen.

Horregatik guztiarengatik, bilerara deitu dugu Aldundia 2015eko urtarrilaren 7an, enpresen urraketei irtenbideak proposatzeko eta Aldundiak zerbitzua hobetzeko, bestela ez baitira 2013ko urriaren 4an zeuden lanpostuak ziurtatzen.

Iragartzen dugu Aldundiak lehengo “akordioa betetzen ari gara” diskurtsoarekin segitzen badu aldundiak desagertzen direla ukatzen duen lanpostuen berri zabalduko dugula. Argi daukagu jende guztiak ikusten dituela zerbitzua murrizteak lanpostu gutxiago izatea dakarrela.

Aldundiak zerbitzua hobetzeko eta lanpostuak ziurtatzeko asmorik ez badu, langileen batzarrak deituko ditugula eta, ondoren, Bizkaibus osoaren batzarra, eta baliteke zerbitzu hobea eta enplegua aldarrikatzeko greba mugagabeari ekitea erabaki genezakeela. Aldundiak konpromiso hori hartu zuen eta ez da betetzen ari.

 

 

 

Gizarte zerbitzuetako erakunde arteko akordioa guztiz eznahikoa da

Gizarte zerbitzuen garapenaren harira, Eusko Jaurlaritzak, Aldundiek eta Eudelek lotu duten erakunde arteko akordioari dagokionez, LAB sindikatuak gizarte zerbitzu publikoak, unibertsalak eta kalitatekoak osatzeko eznahikoak direla salatzen du.

Gizarte zerbitzuen garapenaren harira, Eusko Jaurlaritzak, Aldundiek eta Eudelek lotu duten erakunde arteko akordioari dagokionez, LAB sindikatuak honakoa deritza:

1. Akordioaren edukia, honi eman nahi izan dioten izaera historikotik oso urrun dago. Berez, oinarrian, dagoena gordetzeko ahalegin bat baino ez da. Asmo eta gaitasun gutxi du Araban, Bizkaian eta Gipuzkoan gizarte zerbitzu publikoen sistema batez horni gaitezen, zeina unibertsaltasun, berdintasun eta kalitate handiagoa izatean oinarritzen den. Hortaz, egungo gutxiengoei eusten dion, baina gizarte zerbitzuak beste zerbitzu publikoekin (osasungintzarekin edo hezkuntzarekin adibidez) parekatzeko guztiz eznahikoa den akordio batez ari gara.

2. Gizarte zerbitzuen egungo egoerak ondorengo ezaugarriak ditu: aurrekontuak benetako premien eta Europako batez bestearen azpitik daude; lehen zaintza eta lan komunitarioa ez daude behar beste garatuak; zaintzaren kalitateari eragiten diote pribatizatu diren zerbitzuek eta hauetako askotan dagoen langile-ratio txikiek; fiskalitate zuzena eta progresiboa ordezkatzen du berrordainketak (kopagoa); jendea bizi den lurralde eta eskualdeen arabera ezberdintasuna ematen da.

3. Diagnosi hau eginez, eta gai batzuen balioa aintzat hartuz, adibidez, legean biltzen diren zerbitzuen onura jasotzeko garaian norberari dagozkion eskubideen onarpena, akordioak hainbat gabezia ditu:

• 2017. urterako ezarri den aurrekontuaren hazkundea bizi ditugun beharren hedapenaren oso azpitik dago. Ez du balio izango zerbitzuen eskariak gora egin izanari erantzuteko, ezta langile gehiago hornituz eta komunitateko programak garatuz kalitatea areagotzeko ere, are gutxiago kostu txikiko gizarte zerbitzuak bakarrik sustatzen dituzten prozesu pribatizatzaileak lehengoratzeko ere.
• Akordioak oinarri ahula du, erakunde bakoitzak berrinterpreta ditzakeelako, azpitik, proposatu diren helburuak:
 
– Aburtok, akordioa sinatu zen egun berean, egin zituen adierazpenak guztiz kezkagarriak dira, araudien bidez, norberari dagozkion eskubideak modulatzeko (eta hortaz, murrizteko) aukera adierazi baitzuen.

– Ez du hiru lurraldetan bizi direnen berdintasuna bermatzen, prestazio edo laguntza bakoitzeko ematen den derrigorrezko gutxieneko estaldura %80koa izatea ezartzen duelako Araba, Bizkaian eta Gipuzkoan. Estaldurak %80ren gainetik dauden lekuetan, haiek murrizteko aukera zabalik uzten da.

– Udalentzat adostu den funtsa lotsagarria da, batez ere, izaera komunitarioa duten zerbitzuak eta programak garatu ahal izateko. Ildo honetan, akordioak ez du etxez etxeko laguntza zerbitzuaren ahultze eta etengabeko desagertze-prozesua konpontzen utziko.
 

• Azkenik, erakunde arteko akordioak ez ditu ahalbidetuko gizarte zerbitzuen hobekuntza eta haiek sortu ahal izatea, beraiek izanik zaintza kalitatearen funtsa. Hitzartu diren aurrekontu-partidek ez dute horretarako tarterik uzten.
 

Beraz, ez gaude gizarte zerbitzuen eredu berri baten osaketan egindako jauzi kualitatibo baten aurrean. Egungo egoerari eusten dio bakarrik. Deitoratzen dugu zerbitzu publiko, unibertsal eta kalitatekoen alde egiten ez dutenen gogo eta konpromiso ezak nagusitu izana.