LAB Munduko Sindikatuen Federazioaren (MSF) 70. urteurrena gogoratzeko Brasilen egin diren ekitaldietan izan da. Ekitaldiak Brasilgo Sao Paolo hirian egin dira 3 egunean zehar eta Brasilgo langileen Zentralak (CTB) antolatuak izan dira.
Prestakuntza dirua, liberatuen nominak ordaintzeko
ELA sindikatuak azaldu duenez, ustez prestakuntzara eta enpleguaren sustapenera bideratutako funts publikoak UGT eta CCOOen egiturako liberatuen nominak ordaintzeko erabili da. Informazio hau baieztatuz gero, langileriari eta oro har nafar herritargoari egindako iruzura litzateke.
Izan ere, azken hogei urteetan UPNk emandako dirutza justifikatzeko, UGT eta CCOOek behin eta berriz esan dute diru publikoa jasotzen zutela zerbitzu publiko bat ematen zutelako. Alabaina, argitaratutako datuek lantokietan nahiz kalean bolo-bolo darabilena baieztatu dute: diru publikoaren zati bat UGT eta CCOOen egitura korporatiboak loditzeko erabili dela. Nafarroako Kutxaren dieten aferan bezala, agian legala izan bada; ziurtzat jo daiteke, alta, ez dela zilegia.
Jakina, UPNren mesedeek bere ordaina izan dute, UGT eta CCOOek UPN eta Patronalaren politikari men egin baitiote. 20 urte hauetan zehar, Erregimenaren eskutik jasotako diru eta prebendak hazi diren bitartean, nafar langileriaren lan eta bizi baldintzak okertu egin dira. Arrazoi honengatik, kontzertazio soziala delakoaren eztabaidarekiko LABen jarrera berresten dugu: afera ez datza egungo eredura baztertutako sindikatuak gehitzea, ezta eredu horretan “erreformak” egitea ere; aitzitik, lan harremanetarako eredu berria eraiki beharra dago nafar langileriak pairatzen duen esplotazio eta prekarietateari aurre egiteko. 95eko eredua, bere prebenda eta ustelkeriekin, iragana da; eraiki dezagun bada, eragile guztien artean, etorkizunari begirako eredu berria.
Norabide horretan, Nafarroako Enplegu Zerbitzuko hitzarmen guztiak berrikustea premiazkoa da, Gobernu berriak planteatu duen bezala. Baina gainera, Nafarroan lanbide heziketako ikastetxe publikoetan oinarritutako prestakuntza sistema publiko bat garatzea ezinbestekoa deritzogu, horixe baita kalitate, eraginkortasun eta gardentasunaren bermea.
Halaber, UGT eta CCOOek langileriari azalpenak eman eta dagokien ardura bere egitea ezinbestekoa da. Aukera berdintasuna sustatzeko diru publikoarekin liberatuen soldatak ordaintzea, diskriminazioa pairatzen duten emakume langileekiko iraingarria da. “Enpleguaren egonkortasuna” sustatzeko diru publikoarekin liberatuen soldatak ordaintzea, prekarietatea pairatzen duten langileekiko adar jotzea. Izan ere, Nafarroan diskriminazioa eta prekarietatea hedatu diren bitartean ustez haiei aurre egiteko dirua bereganatu baitute UGT eta CCOOek.
Aski da! Lan istripu gehiagorik ez
Fumbarriko Enpresa Komiteak deituta ordubeteko lanuztea eta konzentzazioa egin dute gaur langileek enpresan lan istripu gehiago eman ez daitezen neurriak eskatzeko. "Fumbarrin lan istripu gehiagorik ez! Gure Lan osasunaren alde!" lemapean ehundaka langile, gazte eta herritar elkarti dira enpresa aurrean.
Egoera hau jasangaitza izanik Funbarriko LABeko kideek enpresarekin bilera urgente bat eskatzeko asmoa erakutsi dute. LABek zuzendaritzari lan eta segurtasunari dagokion plangintza prebentibo integral bat osatzeko lan egutegi bat eskatuko dio, lan istripuak zein gaixotasun profesionalak ekiditeko bidean enpresa eta komitearen arteko elkarlana eta langile guztien partehartzea bermatuko duena.
LABek Gibelalderen dimisioa eskatzen du
Krisiak gazteak larriki kolpatzen ditu. Enpleguko azken datuek erakusten duten moduan langabeziak gora egin du gazteen artean, %5 hain zuzen ere. Hori horrela, Adegiko presidente Pello Gibelaldek egin berri dituen adierazpenak ezin dira larriagoak izan. Honelako adierazpenen aurrean LAB sindikatuak ezin du beste alde batera begiratu. Horregatik gaur Gibelalde jaunaren dimisioa eskatu eta ekimen berriak iragarri ditugu. Datorren ostegunean Adegiren aurrean mobilizatuko gara.
Ainhoa Etxaide, LABeko idazkari Nagusiak, izan du Adegik ostiralean egin zituen adierazpenen aurrean sindikatuaren iritzia emateko ardura. Hasteko gogorarazi du langabezi datuak atera berritan Adegik bere irakurketa plazaratu zuela eta hauetan, ohiko moduan, “ez dagoela tarterik ez pobrezia ez prekaerietatearentzat, ez langileriaren egoera larriarentzat”. Are gehiago, gazteek bizi duten egoera buruzko galdera egiten zaionean “Adegik bere benetako aurpegia erakusten du eta bere politikak zein diren agerian geratzen dira”.
Honen aurrean argi eta garbi utzi du adierazpen hauek “onartezinak” direla. Gibelalderen estiloa eta politika langileak iraintzea eta pobreziaren eta prekarietatearen ardura gure gain jartzea da. Gipuzkoan arazoa langileak gara, langileak eta gure eskubideak. Langileak eta langileon ordezkariak garen sindikatuak. Beraz “ez gaude bakarrik aho bero baten aurrean, hau da Adegiren jarrera, eta hitz hauen atzean politika zehatz bat dago”.
Horrez gain Etxaidek “Adegik diskurtso hau babes instituzionala duelako egin dezakela” zehaztu du. Instituzio eta gobernuen aldetik horrelako jarrera salatuak izango balira patronalak ez luke bere burua hain sendo ikusiko eta hori behin eta berriro ikusi dugu Gipuzkoan.
“Hau ez da irain bat soilik gazteei begira, hau iraingarria da langabezian dauden familia guztientzat” gehitu du LABeko Idazkari Nagusiak. Iraila amaieran Hego Euskal Herrian 197.000 pertsona zeuden langabezian eta enplegu zerbitzu publikoetan izena emanda; eta erdia baino gehiago (%54,5) emakumezkoak dira. Langabezian daudenen erdiak baina gehiagok ez dauka inongo babesik. “Gibelalde jaunak benetan uste du etxe horietan gazteei dena ematen zaiela eta eroso bizi direla?” galdera jarri du mahai gainean. Iraingarria da hilabete bukaerara ezin iritsi ibiltzen diren guzti horiekiko.
Iniziatiba zehatzak
Ez gaude horrelako gauzak normalak direla onartzeko prest, eta ondorioz sindikatuak hainbat erabaki hartu ditu. Ezer baino lehen Gibelalderen dimisioa eskatzen du LABek. Horrez gain, sindikatuak patronalarekiko hartu ditugun erabakiak berresten ditugu eta “horrelako adierazpenak egiten jarraitzen duten bitartean harremanak ezingo direla normalizatu” azpimarratu du Etxaidek. Zentzu honetan bertan behera geratzen da Adegirekin egin beharreko zen bilera. Era berean urriaren 15ean Confebaskekin hitzartutako bilera ere bertan behera geratuko litzateke adierazpen hauen aurrean ezer esan ezean.
Instituzioei dagokionean, Batzar Nagusietan Gibelalderen hitzak gaitzetsiak izan daitezela eskatuko du sindikatuak. Etxaidek eskaera zuzena egin die: “Esan dezatela Gipuzkoako instituzioak ea hitz hauek benetan onargarriak diren eta zer egingo duten honelako adierazpenen aurrean”. Eskaera formal bat egingo dio LABek ere Enplegu sailburuari bere jarrera azaldu dezan.
Amaitzeko mobilizatu egingo gara eta hitzordua jarrita dago. Datorren ostegunean Adegiren aurrean salaketa ekimen bat egingo dugu Ernai gazte altolakundearekin batera. Gazteek Euskal Herrian etorkizuna izatea merezi dute eta hori posible da beste norabide bat hartzen bada. LABek ez du amore emango saiakera horretan.
“Nuestros jóvenes viven una vida muy cómoda, en unas familias en las que les damos de todo. No tienen hambre y tienen lo suficiente como para no hacer esfuerzos. El primer problema lo tenemos en nuestras casas, no echemos las culpas a los demás
Tenemos problemas para enviar gente valida a China o India para 3 o 4 años y luego nos quejamos de que aquí no tenemos cabida. La única suerte que tenemos es cuando se casan con chicos del propio país, que ya no les preocupa venir. Y dicho sea de paso, en esos países hay chicas monísmas. Y chicos también”
(Pello Guibelalde, Presidente de ADEGI)
Langabeziak gogorki kolpatzen du euskal gazteria
Enplegu Ministerioak argitaratu berri dituen datuen arabera, iraila amaieran Hego Euskal Herrian 196.665 pertsona zeuden langabezian eta enplegu zerbitzu publikoetan izena emanda; eta erdia baino gehiago (%54,5) emakumezkoak dira.
Orokorrean begiratuz langabeziak lau hamarreneko beherakada izan du aurreko hilabetearekin alderatzen badugu; hala ere euskal gazteentzat egoerak okerrera egin du. Iraila amaieran 748 gazte geihago zeuden langabezian, hau da %5,4eko igoera izan du. Hain zuzen, gazteen kolektiboa da krisiaren ondorioak eta azken urteetan ezarritako politikak gehien pairatzen dituena.
Kontratazioari dagokionean, irailean sinatu ziren kontratuen %93a aldi baterako kontratuak izan ziren. Honek agerian uzten du lan prekarietatea empresa kulturaren osagai estrukturala bilakatu dela, eta bere eragina geroz eta larriagoa da atzeralditik ateratzeko formula gisa erabiltzen baita.
Amaitzeko, oso kezkagarria da langabezia babesa piskanaka piskanaka ahultzen joatea. Hain zuzen, gaur egun langabezian dauden hiru pertsonatik bakar batek soilik jasotzen ditu prestazioak.
|
Lanabezia prestazio hartzaileak Hego Euskal Herrian |
|||
|
2015eko abuztua
|
Gizonak
|
Emakumeak
|
Totala
|
|
Hartzaileak (SEPE)
|
–
|
–
|
89.159
|
|
Langabezian dauden hartzaileak
|
33.284
|
33.388
|
66.672
|
|
Erregistratutako langabezia
|
90.244
|
107.292
|
197.536
|
|
Prestaziorik gabeko langabetuak
|
56.960
|
73.904
|
130.864
|
|
Estaldura tasa doitua
|
36,9%
|
31,1%
|
33,8%
|
Iturria: LABek egina Lanbide, Nafarroako Enplegu Zerbitzua eta SEPE datuekin.
TTIParen aurkako mobilizazioak urriaren 10ean Hego Euskal Herriko hiriburuetan

TTIP, CETA eta TISAren kontra gauden Euskal Herriko jendarte zibileko erakundeak, alderdiak eta sindikatuok multinazionalen onurarako egindako merkataritza itun hauek salatzeko mobilizatuko gara datorren urrian 10ean Hego Euskal Herriko lau hiriburuetan. Era berean itun hauen kontrako mozioak aurkeztuko ditugu udal eta aldundietan.
Euskal Herriko jendarte zibileko erakundeak, alderdiak eta sindikatuak TTIP, CETA eta TISAren kontra gaude. Merkataritza itun hauek gure ondasun eta baliabideetara heltzeko gizon eta emakumeen arteko desberdintasunak handiagotzen dituzte, zerbitzu publikoen demokratizazioa kaltetzen dute, jendarte arauentzat eta ingurumenarentzat izugarrizko mehatxua dira, arriskuan jartzen dute gure kalitatezko nekazaritza, baserritar txikien iraupena, elikadura arauak, arau farmazeutikoak, ezinbesteko trantsizio energetikoa eta, guzi honekin batera gure eskubideak eta jendartea hobetzeko gaitasuna ere. Itun hauen onuradun bakarrak multinazional handiak dira.
Europar herri-ekimaren arrakasta ospatzeko arrazoi handi bat dugu gaurkoan. Jadanik 2.950.862 sinadura bildu dira itun hauen kontra, beraz gure aldarrikapenak indartuz doaz egunez egun. Bultzada honekin Urriaren 10ean Iruñean, Gasteizen, Donostian eta Bilbon mobilizazio ezberdinak egingo ditugu eta hemendik bertan parte hartzeko deia luzatu nahi dizuegu.
Aurpegi biko mosaikoak eraikiko ditugu urriaren 10ean. Aurpegi batean TTIP, CETA eta TISA errefusatzen ditugula erakutsiko dugu eta beste aldean, Euskal Herriko herritarrak jendarte justuago baten alde, demokratiko baten alde, eta solidario baten alde daramatzagun borroka guztien islada izango da. Modu hoentan pertsonak zentro diren jendartea nahi dugula, eta ez kapitala zentro den jerdartea, irudikatuz.
MOBILIZAZIOAK
Mobilizazioak 12:30etan izango dira. Bilbon Arriaga aurrean, Donostian Artzai onean, Gasteizen Foru Plazan eta Iruñean Sarasate Pasealekuan.
Azken hamarkadetan, sektore publikoen agintetik interes pribatuen eskuetara transferentzi handia egiten ari dela ikusten dugu, liberalizazio ekonomikoari eta finantzieroari bultzada emanez. Honegatik guztiagatik, desberdintasunak, pobrezia eta ingurumenaren hondamena areagotuz doaz. TTIParen ,CETAren eta TISAren helburuak aipatutakoak areagotu, eta era berean atzera bueltarik gabekoak bilakatuko dituzte.
Itun edo hitzamen hauek galaraztean datza gure borroka, eta borroka honek austeritatearen kontra, klimaren alde eta justizia sozialaren aldeko jendarte mugimenduekin bat egiten du. Milaka eta milaka herritarrek parte hartuko dute Urriaren 1etik 15era Europa osoan, denak elkartuz Bruselasen, austeritateari ez, pobreziari ez eta TTIP ri ez, esateko.
Egunetik egunera langabezia pairatzen duten herritar kopurua gorantz doa, etxe-bizitzaren eskubideen galera, osasun zerbitzuen kalitatearen jeitsiera, berdintasunean oinarritutako hezkuntza zerbitzuen murrizketak edota duinak ez diren pentsiodunen kopurua handiagotzen doa, Europar Batasuna deritzon honetan. Finantza krisia deiturikoa kapitalismo globalizatuaren aitzaki perfektua bilakatu da, herritarrean eskubideak murriztu eta herrien subirautza demokratikoa deseuzteko.
Herritarrei juztizian oinarritutako gure borraka honetara, gehitzeko dei egiten diegu.
MOZIOAK UDALETXETAN
Ildoari jarraituz, udaletan eta aldundietan MOZIO kanpaina bati emango diogu hasiera. Gure ordezkari politikoei udalerriek eta Lurralde historikoek TTIP, CETA eta TISA ezartzearen kontrako Deklarazioa onar dezaten eskatzen diegu. Mozioa udal eta diputazioetara kanpainan parte hartzen duten alderdien eskutik iritsiko da (Irabazik -Equo-, Podemos Ahal Dugu k eta Ehbilduk).
TTIP, CETAeta TISAri ez! Multinazionalek boterea hartzeari ez! Herritarrentzako onuragarria den merkataritzari bai, baina multinazionalen onuragarria denari ez!
DBUSen EAJ eta UGTk adostutako hizkuntza eskakizunen inguruko akordioa oztopo da euskararen normalizazioan
LABen iritziz Donostiako hiri autobus bat hartzen duen pertsona orok euskaraz artatua izateko eskubidea bermatua eduki behar du. Zentzu honetan, halabeharrez, ezin gara pozik egon EAJ eta UGTren arteko akordio honekin, euskararen normalizazioan oztopo baita. Izan ere, gaur egun euskaraz ez dakien gidari gazte bat kontratatzea hurrengo hamarkadetan bidaiarien aipaturiko hizkuntza eskubide hori urratzea da. Euskaldunez erabat osaturiko lan poltsa berririk kontratatu ezean, euskararen normalizazioari kontra egitea da.
Argumentu honen aurrean, UGTk etorkizuneko balizko langile ez-euskaldunen aldeko aukera berdintasun eskubidea jarri ohi izan du mahai gainean. Langileekiko hain artatsua bada, zergatik aritu da gainontzeko sindikatuoi deus esan gabe PNVrekin kromoak ezkutuan trukatuz? Orain hobe ulertzen da irailaren 3an burutu beharreko epaiketa urriaren 1era atzeratu izanaren arrazoia. Jokaera ilun horretan ez du LAB bidaide izango. Gardentasun adostuan bai.
LABek “Bakea, erabakia” lelopean urriaren 3an Donostian egingo den manifestazioan parte hartzeko deia luzatzen die euskal langileei
Denbora darama euskal jendarteak urteetako sufrimenduari ateak itxi eta aro berri batean murgiltzeko nahia eta beharra aldarrikatzen. Espainiar zein frantziar Estatuen asmoak bestelakoak dira, ordea, independentzia nahi duen herria isilarazi nahian tematuak jarraitzen dute. Azken atxiloketekin errepresioaren bidean sakatu dute, gatazkaren konponbiderako itxaropenari eskuburdinak jartzeko. Ez du lortu, ezta lortuko ere, bere buruaren jabe izateko aurrera egin nahi duen herria geldiaraztea.
Estatuaren oldarraldiaren aurrean, konponbiderik nahi ez dutenen aurrean, gatazka etengabean aritu nahi dutenen aurrean kalera irten eta mobilizatzea ezinbestekoa da. Zentzu honetan, hitzordua jarrita dago, larunbat honetan, hilak 3, Donostiako kaleetan, “Bakea, Erabakia” lelopean egingo den manifestazioarekin bat egiten du LABek, eta bertan parte hartzeko deia egiten diogu gure militantziari eta euskal langileria osoari.
Bake eta konponbide prozesua burura eramateko dugun konpromisoan berresten gara. Bide horretan protagonista eta palanka izan behar duen euskal langileria eta euskal jendartea, orohar, aktibatzeko bidean lanean segitzen dugu. Gogoeta hori LABeko militantziarekin konpartitzen ari gara uneotan, eskualde ezberdinetan egiten ari garen delegatuen asanbladetan. Berriro diogu, herriak duelako konponbidearen giltza.

