Aniztasun funtzionaleko pertsonekin ari diren langileek mobilizazioa egin dute Bizkaiko Foru Aldundiaren parean kalitatezko aniztasun funtzionaleko sektorea aldarrikatzeko. Hain zuzen ere zerbitzuen pribatizazioak ondorio larriak izan ditu bai langileen lan baldintzetan baita eskaintzen den zerbitzuan ere. Horregatik bestelako eredu bat aldarrikatzen dute langileek.
Dibertsitate funtzionaleko pertsonekin dihardugun langileok, nahiz eta sektorean bertan aldeak jasotzen diren, eta eskaintzen dugun zerbitzua oso anitza den, uste dugu, bereizten gaituzten arazoak eta aldarrikapenak baino, elkartzen gaituzten antzekotasunak ugariagoak direla.
Gizarte Zerbitzuko Euskal Sistemaren langileak gara, irabazi-asmorik ez duten Elkartetan dihardugun langileak gara; elkarteak, batik bat, erabiltzaileen senideez eta ia osotasunean administrazio publikoek, batik bat Bizkaiko Aldundia, hura delako zerbitzu horien titularra, finantzatzen dituzten gizarte- zerbitzuak eskaintzen duten erakunde kudeatzaileez osatuak daude.
Zerbitzuen pribatizazioak zehazten ditu gure lan baldintzak eta zerbitzuen kalitatea:
• Kudeaketa pribatuko eredua: hitzarmenak, diru-laguntzak. Ez dute enplegu egonkortasuna bermatuko, ez eta lan baldintzak ere.
• Prezio / plaza sisteman eta hark garamatzan egoeretan ez dago gardentasunik; alegia, prezio / plaza ustiatzeko kudeatzaileek agertzen duten gogoagatik, zerbitzuak prekarizatzen dira. Honela, askotan egiaztatzen dugu jarduerak ez direla ordezkatzen, ez eta indartzen ere, laneko ezagutza kaskarrago batez edota teknikoki prestakuntza urriago batez egin ohi dira, eta erabiltzaileei kalte nabaria egiten zaie.
• Lan baldintzen arauketa Estatu mailako Sektoreko Hitzarmen Kolektibo batean jasotzen da. Aipatu hitzarmenean ez genuen parte hartu eta bertan negoziatu beharreko Probintzia mailako Sektoreko Hitzarmen Kolektiborik ez dagoenez, sektorea atomizatu da enpresetako hitzarmenetan, enpresa itunetan eta estatu mailako Esparru Hitzarmena ezartzen zaien erakundetan. Horren ondorioz, eginkizun bera edota antzekoa betetzeagatik, lan baldintza eta konpentsazio egoera ezberdinak ematen dira.
Horrek guztiz kaltegarriak diren ondorioak ekarri ditu berekin, zerbitzuaren kalitateari eta langileen eskubideei eta baldintzei dagokienez. Aipatutako atomizazioak ez du erraztu langileen kohesioa, plantilla osoa bat datorren helburua lortzearren. Ez du lagundu erabiltzaileek eta senideek Aldundiarengana jo dezaten, ez die lagundu ere zerbitzu horien kudeatzaileak diren Elkargoei interpelatzeko, kontuan hartuz, aipatutako elkargoak Aldundiaren eta langileen aurrez aurre kokatzen diren lobbyak direla, sasi-patronalak
diren Elkargotan osatuak daudela, haien interesen alde egiteko.
Gaur gaurkoz, negoziazio gehienak zabalik edota trabatuak daude, bestela, indarraldia iraungi zaion Estatu mailako Hitzarmen Kolektiboa ezartzen da. Horrela, LABek eskatzen du:
• Lan esparrua sor dadila dibertsitate funtzionala arautzeko.
• Berezko lan esparrurik lortuko ez balitz eta/edo aldi batez lortuko balitz, negoziazio kolektiboak bildu behar direla, eta sektore gisa jardun Aldundiaren aurrean.
• Aldundiak egin ditzala bitartekaritza lanak eta erraztu dezala lan baldintzen hobekuntza negoziazio kolektiboaren bitartez.
• Lankidetza hitzarmenetan klausula sozial jakin batzuk sartu behar direla, haien bidez lan eskubideak eta zerbitzua egiten dutenen lan osasunaren eskubidea berma daitezen.
• Lan osasun arloan egokiak gerta daitezkeen prebentzio neurriak bete daitezela.
• Erabakitzeko ahalmena izango duen topaketa-gunea sortu, elkargoen, Aldundiaren eta langileen ordezkaritzaz osatua.
Atzo, Aldundiaren Foru Jauregiaren aurrean elkarretaratzea egin genuen, eta hiritargoarekiko harreman Batzordean parte hartzeko eskaera egin, talde batzarkideei eta Aldundiari berari ere, gogoeta eta eskari hauek guztiak hel dakizkien.