LABetik behin baino gehiagotan salatu dugu 2008ko krisiaren ondorioz harturiko erabakiek utzi dituzten ondorioak. Gobernuetatik eratorritako neurriek kapital handien interesak defendatu zituzten langileen bizkar, eta horrelakoa izan da hurrengo urteetan sortu den lan merkatua Euskal Herrian: behin behinekotasun tasa altuak, prekaritatea hedatuta, jendartearen baitako arrakalak izugarri zabalduta (emakume eta gizonen artekoa, soldata altuenak eta apalenak dituztenen artekoa…) eta horren guztiaren ondorioz pobrezia hedatu zaigu Euskal Herrian.
Lan merkatu honekin egin behar diogu orain aurre egoera berria uzten ari den egoerari. Astez aste langabezia igotzen ari da eta baita ABEEEtan dagoen langileen kopurua ere. Ekonomia ezkutuan lan egiten duten pertsonek gero eta zailtasun handiagoak dituzte euren bizitza aurrera ateratzeko, errealitatea gero eta gordinagoa ari zaigu bihurtzen.
Biztanleria Aktiboaren Inkesta (BAI) behatuz Hego Euskal Herrian lehen hiruhilekoan aurrekoarekin alderatuta 6.700 lagun gutxiago daudela okupatuta ikus dezakegu. Langabetu kopuruari dagokionez, 6.400 langabetu gehiago ditugu aipatu denbora tartean.
BAIk behin-behinekotasunaren argazki argigarri bat ekarri digu gaurkoan ere, izan ere, enplegua galtzen lehenak behin-behineko kontratadun langileak izan badira ere, behinbehinekotasun tasa izugarriekin jarraitu dugu urteko lehen hiruhilekoan: %23,5ak du behin-behineko kontratua Hego Euskal Herrian. Emakumezkoen kasuan tasa hau %26,5era igotzen da.
Datu hauek hilabeteka behatzea ezinezko zaigunez, Gizarte Segurantzako afiliazio datuetan oinarritu gara martxoko azken bi asteetako amildegiaren dimentsiora hurbildu ahal izateko. Izan ere, Otsaila bukaerako datuak martxo bukaerakoekin alderatuz gero, ikusten dugu 28.302 pertsona gutxiago dagoela altan Gizarte Segurantzan, %2,8 gutxiago.
Bestetik, datu hauei ABEEtan dauden langile kopurua gehitu behar zaie, behinbehineko langabezia egoeran daudenak. Martxo bukaerako datuetatik asko igo da langile kopurua, izan ere, 250.734 pertsona daude Hego Euskal Herrian.
Datu hauek argi erakusten dute krisi honi aurre egiteko martxan jarri diren neurri hauekin jarraituz gero enpleguaren galera izugarria izango dela eta horrek, aurreko krisian bezala, prekarietate eta pobrezia egoerak zabaltzea azkartuko duela. Pertsonen beharrizanak lehen lerroan kokatuko dituen eredu baten eraikuntza da honi aurre egiteko modu bakarra. Euskal