Hirugarren hiruhilekoaren enplegua suntsitu da eta prekarietateak gora egin du

Balantzea bi aldiz negatiboa da: lanpostuen galera hau enpleguarentzat onbera izan ohi den urtaro batean gertatu da, udarako kanpainari lotutako jardueretan. Honez gain, honek lan aukerak larriagotzen dituen ezbehar berria dakar, azken sei urtean 190.000 lanpostu suntsitu ondoren.

Honen harira, garrantzitsua da azpimarratzea langabeziak behera egin izana irudikeria hutsa dela, biztanleria aktiboak behera egin izanaren ondorio hutsa delako. Fenomeno honi loturiko hainbat factore daude: biztanleriaren zahartzea, ekonomia-zioengatik jendeak emigratzea, ikasketa urteak luzatzea edota enplegua aktiboki bilatzeko itxaropenik ez izatea.

Ez da harritzeko krisialdia luzatu izanak nahiz gobernuen politikek eta erreformek porrot egin izanak “etsipen” efektua eragin badute. Abagune honetan, langabezia egoerak kronifikatu izana gero eta larriagoa da. Izatez, gaur egun, Hego Euskal Herrian, urte bat baino gehiago lan bila dabiltzan 129.000 pertsona daude langabezian. Horrek esan nahi du langabetuen %64a iraupen luzekoak direla.

Bestalde, ohartu gara urteko hirugarren hiruhilekoan eta enplegua etengabe prekarizatu izanaren ondorioz, iragankortasun tasa %21,3koa izatetik %22,9 izatera igaro dela. Sortu diren behin-behineko enplegu kopurua (termino garbietan) suntsitu diren enplegu mugagabeen kopurua baino handiagoa izatearen ondorio da.

Honez gain, salatu behar dugu pitinka-pitinka ordezkatzen ari dela egun osoko enplegua egun zatikoaz.

Azken urtean, biztanleria landuna %0,6 eskasean handitu zen Hego Euskal Herrian. Hala ere, horrek ez du esan nahi lana sortu denik. Egia esateko, dagoen lana pertsona gehiagoren artean banatzen da.

Horrela, azken hamabi hilabeteetan lanaldi partzialean diharduen biztanleria 16.000 pertsonetan handitu da, baina era berean, lanaldi osoan diharduen biztanleria 9.700 pertsonetan urritu da. Honez gain, lanaldi partzialeko enpleguari lotutako soldata lanaldi osoko enpleguetan ordaintzen den batez besteko soldatarekin alderatuz, %33,7 txikiagoa da.

Hitz batez, sortzen dena baino enplegua gehiago suntsitzen da, hura gero eta prekariagoa da, kalitate kaskarragoa eta soldatak gero eta txikiagoak dira. Baldintza hauetan ez da harritzekoa pobrezia gero eta gehiago hedatzen bada, baita jardunean dauden langileen artean ere.