Eusko Jaurlaritzako Hezkuntza Sailak aldebakarrez eta modu ilunean jokatu du azken ikasturteetan zehar. Jokabide hau agerian geratu da eta areagotu egin da azken hilabete hauetan bizitako salbuespenen egoeran. Horregatik guztiagatik, Hezkuntza Sailari gurekin elkartzea eta benetako negoziazioa bideratzea exijitzen diogu.
Hezkuntza Sailan lan legepeko hezitzaileak deitzen gaituzten arren, ezagunagoak gara heziketa bereziko langile gisa. Kolektiboak espezialitate ezberdinetako hainbat langile biltzen ditu, bakoitzak lan espezifiko bat egiten dugularik, funtzio eta zeregin bereiztuekin. Fisioterapeutak, terapeuta okupazionalak, gizarte langileak, transkriptoreak, zeinu hizkutza interpreteak eta hezkuntza laguntza espezialistak aniztasun funtzionala duten haurren autonomia garapenean lan egiten dugu, gela barruan, irakaskuntzako gainontzeko profesionalekin elkarlanean: irakasle, orientatzaile, jantokiko begirale etab.
Urteak daramatzagu kolektiboko langileen lan baldintza eta ikasleen eskubideak aldarrikatzen. 2004an sinatu zen azken aldiz lan hitzarmena eta azken hamasei urte hauen balantzea egingo bagenu, ogi apurrak eman dizkigutela ondorioztatu genezake. 2008ko krisian Hezkuntza Sailak artaziak sakon sartu zituen gurean eta 2018an sinatutako akordioak egoerari buelta ematen ari geniola pentsaraztera eraman bagintuen ere, azken hilabeteetan Hezkuntza Saileko Hezkuntza Berrikuntzako arduradunek izandako jarrerak bistarazi du zenbaki huts moduan ikusten gaituztela Lakuako bulegoetan. Besteak beste datorren ikasturteko lanpostuen aurreikuspenen argudioak ikasle kopuruan baino ez dituztelako oinarritu, ikasleen ezaugarri eta beharrak kontuan eduki gabe. Agerian utzi dute, beste behin, inklusioa ez dela haien lehentasuna.
Baina guk ere baditugu gure zenbakiak eta oraingo honetan salaketa eta aldarrikapenak egiteko erabiliko ditugu:
Hezkuntza Sailak 20019ko abenduan LEPa iragarri zuen 2018ko akordioan horrela sinatu genuelako baino orduz geroztik ez du ezer gehiagorik aipatu.
12 urte daramagu oposaketen zain, ordezkoen plantilla geroz eta handiagoa da eta ondorioz interinitate tasa %60tik gorakoa da gure kolektiboan.
Azken urteetan sententzia bidezko mugagabe ez finkoen tasa ere igotzen ari da, 38 dira jada eta gainera horietako asko euskara perfilik gabekoak direnez, 23 langile, sortzen ari diren lanpostu horiek espainolez lan egiteko dira.
Hori gutxi ez balitz, administrazioak ez du asmorik lanpostu hauek denborarekin euskarazko perfildunak bilakatzeko eta langileak euskalduntzeko genuen tresna, IRALE, ez da datorren urtean egongo. Non dago Hezkuntza Sailak eta EAJk eukararen aldeko kanpainetan erabiltzen dituzten hitz politak? Hitzetan soilik geratzen dira. Datorren ikasturtean D ereduko ikastetxeetan euskarazko perfilik ez daukaten langileak egongo dira lanean umeekin. Eta non daude euskaraz bizitzeko, ikasteko, komunikatzeko beharrak eta nahiak? Eskola publiko euskalduna?
Bizi dugun pandemia egoerak Heziketa Bereziko sektorean haurren eta langileen osasun bermeak babestea ezinezkoa da ratioei erreparatzen badiegu. Hasteko, ratioak zehaztuta ez daudelako. 14 terapeuta okupazional daude plantillan eta 1.341 ikasle artatu behar dituzte. Bataz beste bakoitzak 95 umerekin egin behar du eskuhartzea.
Fisioterapeutek umeekin egin beharreko saioak murriztu beharko dituzte, ez dira 30 minutuetara iritsiko saio bakoitzeko, ume kopuruak gora egiten baitu fisioterapeuta kopuruak proportzionalki gora egin gabe. Honek ere eskolako gainontzeko profesionalekin koordinatzeko orduak desagertzera bideratuko dituelarik.
Gizarte langileen figura desagertzear dago hezkuntzan eta aski ezaguna dugu pandemia egoerak ikasle zaurgarrienen desorekak handitu dituela. Ikasleen egoera psiko-sozialari erreparatu gabe ez dago aurrera egiterik ikasketa prozesuan eta gizarte langileak baliabide ezin hobeak dira honetarako. Inklusiorako bidea jorratu nahi bada, baliabide profesionalak ezinbestekoak dira.
Datorren ikasturterako ez da heziketa berezian egongo diren NBEez hitz egin eta ez dakigu nola egingo beharko den aurrez aurreko esku hartzea eskoletan, eta are gutxiago behar gehiago daukaten ikasleekin. Behin eta berriz honen inguruan hitz egiteko eser gaitezen eskatu diegun arren hezkuntza berrikuntzak entzungor egiten du.