“Gizarte hezitzaile bat erail dute” albiste honekin altxatu gara gaur, eta honek asaldatu egin gaitu, bai gertakarien gogortasunak eta baita ere behin eta berriz bakarrik lan egiteak dakartzan zailtasunak aipatzen dituzten esku hartze sozialeko langileei arreta ematen diegulako, zerbitzu horietan, duten konplexutasunagatik, beti gutxienez bi pertsonek lan egin beharko luketenean.
Lehenik eta behin, biktimaren familiari eta María Belén Cortés Floren lankideei elkartasuna helarazi nahi diegu. Era berean, azpimarratu nahi dugu emakumeenganako indarkeria bizitzako eremu guztietan dagoela eta, kasu honetan, lan-ingurunean ere agertzen dela. Genero- desberdintasuna da, oraindik ere, egoera horiek betikotzen dituen oinarria, eta emakume askok gure gizartean duten mendekotasun posizioa indartzen du. Nolanahi ere, ez dago lankide horren galeraren dimentsioa ulertzen lagunduko duen hitzik.
Bigarrenik, LAB, ELA, CCOO eta ESKk adierazi nahi dugu oso garrantzitsua dela Bizkaiko esku hartze sozialeko hitzarmenak lanpostuen ebaluazio espezifikoa bermatzea eta prebentzio-neurri espezifikoak hartzea, ez soilik egungo hitzarmenak jasotzen dituen babes bereziko zentro edo zerbitzuei dagokienez, baizik eta guzti hauetan: pertsonei gizarteratzen laguntzen dieten eguneko arreta zerbitzuak, ingurune ireki/itxiko neurri judizialen adingabeentzako egoitza-zentroak, gizarte-bazterketa larrian edo neurrizkoan dauden edo adikzioak edo/eta gaixotasun mentalak dituzten pertsonak artatzen dituzten egoitza-zerbitzuak, eta hiriguneetatik urrun dauden zentroak, berehalako erantzunik ez dutenak, langileek dituzten arriskuak saihesteko eta minimizatzeko.
Gogorarazi behar da ongizate kolektiboaren aldeko lanak eta gizarte bazterkeriaren aurkako borrokak ez luketela ekarri behar beharrezkoak ez diren arriskuak hartzea. Arrisku horiek esku hartze sozialeko langileen laneko segurtasuna eta osasuna bermatu behar dutenen erantzukizunik ezaren ondorio dira, bereziki hauek lan egiten duten zerbitzuez arduratzen diren enpresa eta administrazioena, hala nola udalena eta Bizkaiko Foru Aldundiarena.
Esku hartze sozialeko lanak dakartzan arriskuei buruz eztabaidatzeak eskatzen du elkarteak eta administrazio publikoak, azken hauek baitira zentro eta zerbitzu horien titularrak, eztabaidaren muinetik ez aldentzea, izan ere, arriskua dagoela onartu besterik ez dute egin behar, eta, horretarako, neurriak hartu behar dituzte horrelako erasoak saihesteko. Ezin da neurrien inplementazioa atzeratu, batetik, beti bi pertsonak lan egiten dutela ziurtatu behar da, heziketa bikotea deitzen dioguna, beren ezaugarriengatik edo arrisku handiagatik hala eskatzen duten esku-hartze, zentro edo zerbitzu guztietan, eta, bestetik, prebentzio-neurriak edo lantaldeak zaindu behar dira, ratioak, ebaluazioak eta balorazioak kontuan hartuta, horrelakorik berriro gerta ez dadin.